Arabesk schreef op maandag 10 mei 2010, 9:32:
> Eergister was er bij de ponyclub nog een springwedstrijd, allemaal paarden
> met grote ogen, aderen op hun kop en snorkende geluiden. Geen enkel paard
> was ontspannen, alles was opgefokt en gestresst. De ruiters moeten haast
> wel levensmoe zijn om op zulke paarden te rijden. Zelfs voor het
> aansingelen moest een paard vastgehouden worden, stilstaan kunnen die
> paarden niet, ook niet met opstijgen. Brrrr!
Waarom ga je dan kijken?
En daarnaast... scheer jij nu alles over één kam. Je ziet wat je wilt zien. Een glas is of 'half leeg' of 'half vol'.
Op 28 aug. heeft mijn dochter meegedaan aan het Terra-concours (manege Smit Pesse) een schoolconcours. Omdat Nancy al niet lekker liep heeft ze gereden op een ander paard. Met bit...
, paard is 30 jaar oud.... bruist van energie maar was daarnaast super ontspannen.
Ja ik weet het, heb ook een paard gezien is de Z-klasse die protesteerde door de bokken, steigeren (heel eng) en staartzwiepende toch de proef afmaakte.
Ik zie verschillende dingen op zo'n concours, wil niet alles 'afbranden'... wel willen we proberen te laten zien dat het anders kan (mocht Nancy opknappen of anders met Winsor van 5 jaar die nog maar aan het prille begin staat van zijn "carriëre")
Met "alles" te veroordelen kom je niet verder.
En pijn, ik zie pijn bij Nancy nu ze
hoefbevangen is. Staat stilletjes, hoofdje laag, beetje uitgeblust... maar als we bij haar komen zachtjes hinnikend (wat ze bijna altijd doet)
Nieuws
