zwiepen met de staart wordt door tradi's uitgelegd als dat een paard een oefening gewoon héél moeilijk vindt

Idd heeft het meer te maken denk ik met niet kunnen zien ipv niet willen zien. Ik kan nu ook weer niet geloven dat er zoveel mensen sadisten zijn maar wat je niet geleerd wordt weet je natuurlijk niet. Wat mijn ervaring is, is dat er groot verschil is in mimiek ook bij dieren. Waar het ene dier een open boek is is het andere moeilijker te begrijpen. Zo ook mijn paard, oren nooit plat, zal nooit iemand pijn doen, zal je nooit raken zelfs als ze amper plaats heeft om te draaien maar dat gezicht wordt precies ik weet niet hoe uit te drukken. Afstandelijk, gewoon zoiets van, ik wil hier niks mee te maken hebben. Je wordt uitgesloten. Ons andere paard is net het tegenovergestelde, erg duidelijk en altijd blij met aandacht. Nooit zuur maar iets echt tegen haar zin, gaan de oren plat en knikkend hoofdje. Die stampt of bijt ook nooit maar een enkele keer heb ik haar zo wel eens met een voetje weten reageren van ik ben niet akkoord. Als die in haar nopjes is hangt dat bakhuis(zeggen ze soms hier voor mond )tot op de grond. Die heeft duidelijk veel mimiek en duidelijke lichaamstaal.

Wil schreef op maandag 10 mei 2010, 14:23:


Nancy gaapt niet meer. Ook is het wiebelen een stuk minder erg. Wel wisselt ze af en toe met haar benen in ruststand.

Ook haar hoofdje houd ze niet meer zo verdrietig laag. Meer interesse wat er om haar heen gebeurt. Wel zie ik haar veel slapen in ruststand (ligt niet vaker dan anders, af en toe dus)
Van pijn wordt een mens moe, een dier misschien ook wel?

Heb het idee dat de pijn iets dragelijker wordt, lopen doet ze liever niet. De nodige pasjes, alhoewel de manier van lopen er iets beter uitziet dan gisteren.

Kortom.. nog signalen genoeg van pijn, alleen is de mate waarin veranderd.

Aafke schreef op dinsdag 11 mei 2010, 11:43:


Fijn! Natuurlijk begrijp ik dat het nog (lang) niet voorbij is, maar in elk geval lijkt het beter te gaan.

Met ons varken Toos gaat het helemaal niet goed
Ik pieker me suf... de DA komt vanmiddag weer. Ik ben bang dat mijn eerste ingeving, besmetting met een Clostridium bacterie, misschien toch juist was. De DA die zondag kwam, vond dat toen érg onwaarschijnlijk. Maar ondertussen wordt ze steeds zieker in plaats van beter. Ze toont uitvals-/verlammingsverschijnselen, en wordt steeds meer verward/gedesorienteerd. Maar veel pijn heeft ze volgens mij niet.

Clostridium-soorten veroorzaken naast (waarschijnlijk) AM bij paarden, ook botulisme bij dieren en - in de rijke landen heel zeldzaam - bij mensen. Ik hoop maar dat Toos nog te redden is; wát de oorzaak ook is.

Karen