@ Arabesk,Een opvoedingsmethode bedenken maar dan zelf zo'n steken laten vallen kan wel niet hé! Als een vreemde mijn paard op die manier aanpakt ist kot toch te klein hoor. Actie en reactie kan ik begrijpen, niemand hoeft zich te laten doen maar eventjes een touw rond zijn been om een halster aan te doen is er wel over hé. Wedden als dat dier bevestigd en opgehemeld wordt dat die niet weet waar hij het heeft????
Myr

@ Kraak, Sorry zenne maar Ik denk dat ik dan 598376256278 keer op PN niet goed heb gelezen of misschien ging het verloren in het heetst van de één of andere strijd. In elk geval, ik moet hier even over nadenken want wat je daar zegt is interessant. Een paard weet wel perfect wanneer hij iets bij iemand wel of niet kan uithalen. Plaatst hij zichzelf dan hoger in rang of niet?
Myr

Dagen dat hun drinkebakken onaangeroerd blijven, herken ik ook wel. De grootste hitte maar ik denk dat het eerder met de droogte te maken heeft is nu voorbij. Die dagen dronken ze veel. Nu na regenbuien heel wat minder. Ik vermoed dat het eerder te maken heeft dat ze nu veel meer vocht binnen krijgen via het gras dat meer vocht bevat.
Myr

amar schreef op vrijdag 16 juli 2010, 21:57:


Nee. "Rang" heeft er niets mee te maken.

Zoek anders zelf maar op inet of een degelijk boek over ethologie hoe de pikorde-modellen van Schjelderup-Ebbe in elkaar zitten.
De dominantie ideeën zijn "gepikt" vanuit de ethologie, vervormd, verkeerd begrepen of onvolledig/onjuist popiejopie uitgelegd, etc. Vervolgens papegaait iedere idioot dat na.
Echter dominantiebegrippen horen altijd en per definitie over een sociaal patroon tussen individuen van één diersoort te gaan. Immers, leeuwen zijn toch ook niet dominant over zebra's op het moment dat ze gaan jagen?

Ondertussen, want de dominantie ideeën zijn al behoorlijk oud, heeft ethologie veel ontwikkeling doorgemaakt en is erkend dat nogal wat van dat oude onderzoek herbekeken moet worden.
Met name van het oude gedragsonderzoek bij wolven, waar de dominantietheorie oorspronkelijk vandaan komt, bleek qua extrapolaties niet veel te kloppen toen (nog niet zo lang geleden) echt wilde wolven diepgaander onderzocht werden, omdat dat oude onderzoek gedaan was in... een dierentuin!
Gedrag, ook sociaal gedrag, is dus geen constante maar past zich bij omgevingsomstandigheden aan.

Nu de relaties tussen ons en onze paarden. Twee verschillende diersoorten, dus in principe geen dominantiedingesen. Toch heb ik er zelf ook lange tijd mee in de knoop gezeten, vanwege domesticatie en vooral dubbelsocialisatie (daar houdt ethologie geen rekening mee; huisdieren zijn relatief weinig onderzocht).
Wat denk ik de doorslag geeft is dat onze paarden ons in de verreweg meeste gevallen aantoonbaar niet als soorteigen beschouwen, en er dus idd geen sprake kán zijn van dominantie zoals dit begrip gedragskundig bedoeld is.

Jeetje e m kraak,ik vind dit een eye-opener!Leuk!
Nog meer tips/titels van boeken?Liefst nederlands

ff reactie op egon....

Op zich altijd boeiend, maar ik vraag me af...
Onderzoek vind plaats in beperkt context. Tegenwoordig doen mensen zich enorm moeite om paarden te begrijpen en begrijpelijke lichaamstaal te gebruiken. Tuurlijk... daarmee denkt het paard niet dat wij ook een paard zijn (zouden we wel erg misvormd zijn ) maar een communicatie op baby niveau lijkt toch plaats te vinden...

Bv... Als Rappa en Silja door de wei struinen, neemt Rappa zo nu en dan Silja's plaats in. Niet omdat daar voer ligt op iets dergelijks, maar (ik denk) om af en toe haar rang te bepalen. Af en toe stuurt ze silja ook een stukje voor zich uit. Niet lang, zoals resneck, maar gewoon klein stukje.

Nu hang ik veel bij de paarden rond en experimenteer hierbij. In mijn geval door zeer sporadisch Rappa's plekje in te nemen op een soortgelijke manier. (nee, niet jagen ed... gewoon ff haar plek innemen) of ik stuur haar een klein stukje voor mij uit.
Altijd maar heel even en slechts zeer zelden.

Ik merk dat ze hetzelfde spelletje, exact als bij sil, ook wel eens bij mij probeert. Alleen ga ik dan niet opzij.
Dit zijn toch eigenlijk kleine dominantie/rang spelletjes, volgens mij?

Althans.. Rappa begrijpt het prima en ze is bepaald niet bang voor mij. Integendeel. Ze komt graag naar mij toe en een begroeting zit er altijd in.

Nu moet ik zeggen dat er mi. er snel wordt geroepen dat een paard dominant is en dat dat meestal nergens op slaat. Over het algemeen gaat het dan gewoon over een paard wat een probleem heeft en in verzet komt.
Sporadisch gaat het om agressief gedrag, wat denk ik, ook weinig te maken heeft met rang bepalen.

Maar toch.. iets van communicatie lijkt er te zijn. Iets van rangbepaling als je veel in de wei bent ook wel.
Of zit ik er zo ontiegelijk langs?

Overigens is een paard in een groep normaal gesproken niet altijd en overal leider. Ik heb het al vaak gezien en zie het hier ook
BV Rappa is de leidster en bepaalt waar ze gaan en staan. Ze maakt af en toe haar punt duidelijk.
Als er echter een stresssituatie ontstaat zoals met onweer, neemt silja als vanzelf het heft in handen. Zij bepaalt dan wat er gebeurt.
En zodra het weer rustig is, draaien de rollen weer om.

Dat zet dan meteen aan het denken.
Hoeveel mensen beweren dat je moet duidelijk maken dat je de leider bent, hoe dan ook en altijd degene bent die alles bepaald omdat dat voor paarden duideljk is?
Paarden schijnen daar zelf toch wat genuanceerder over te denken.

Dat zou dus ook betekenen dat het helemaal geen ramp is als het paard een keer een beslissing neemt en dat dat geen consequenties hoeft te hebben voor de relatie.

Alleen zal in stresssituaties degene die op dat moment veiligheid kan garanderen de leiding moeten geven en dat zat in veel gevallen, als het goed is, de mens zijn.

@kraak, ga hier idd beetje over lezen want het is interessant. Durf ook niet goed reageren zolang ik niet weet waar het over gaat. Het lijkt idd aanneembaar dat dominantie binnen eenzelfde diersoort blijft. Toch is bekend dat een bepaalde diersoort bij uitzondering een andere diersoort in zijn groep opneemt. Communicatie tussen mijn hond en kat is overduidelijk waarbij er meting is om de eerste rang te krijgen wanneer er eentje wordt aangehaald. Het gaat miss vooral over het begrip dat we er aan geven? Wat is dominantie en wat is de sterkste, dapperste zijn?
grtjes

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 17 juli 2010, 10:17:


Mooi geschreven Sandra, en herkenbaar.

Ik vind het logisch dat dieren zoals paarden en honden wel degelijk gevoelig zijn voor wie de leiding heeft in een bepaalde situatie, de eigenaar (mens) of het dier. En het klopt helemaal dat óók de omstandigheden invloed hebben, wie de leiding heeft is géén statisch iets.

Nog niet zo lang geleden (nog geen honderd jaar) konden wetenschappers niet aantonen dat een dier gevoelens kan hebben anders dan voortkomend uit instincten, en dat het kan reageren op basis van denken en gevoel, dus niet alleen instinctmatig. Daarom was het in die tijd not done om bijv. te beweren dat een dier gevoelens had.
Daaruit is nogal wat dierenleed voortgekomen. Daarom vind ik het maar zijdelings interessant wat wetenschappers weten. Dat iets nog niet wetenschappelijk is aangetoond is iets heel anders dan dat het niet bestaat!

Karen

Wou het antwoord van Kraak opwaarderen omdat hier iets nieuws voor mij wordt aangegeven om me een beetje in te verdiepen. Helaas kwam de ster bij het onderwerp "parelli" terecht. Weet niet precies hoe dat moet.
Myr

@ Karen, je hebt helemaal gelijk maar het zijn wetenschappers die ontdekten dat dieren emoties kennen hoor. De moeilijkheid is heel dikwijls dat wij enkel onze emoties begrijpen (vraag is begrijpen we die wel echt) en de emoties van dieren op dezelfde manier uitleggen. Alles is chemie, onze emoties, ons denken en daar is een hoop bewijsmateriaal van. Bangelijk!
grtjes