Martina schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:23:


Natuurlijk bekappen en dan op stal zetten ... ja, dat is dweilen met de kraan open. Maar of het in de weide/paddock of whatever op beton staan echt zoveel training is, dat weet ik eerlijk gezegd niet zo. Tuurlijk zal het schelen en tuurlijk zullen ze, zeker rondom de hooiplaatsen, hun hoeven ietwat slijten, maar of dat echt zoveel scheelt? Ik denk eerder dat de vrije beweging van het paard meer doet dan de ondergrond waar hij op loopt. Mijn idee hoor.
Mijn paarden staan namelijk wel alleen op een weide ... ik heb een pad met gebroken puin tussen de weilanden en daar gaan ze alleen maar over als ik ze in een andere weide verplaats. Zowel Pepper, Goke als Jeen lopen probleemloos over iedere ondergrond. Pepper is 23 jaar, Goke is 16 jaar en Jeen 7. Jeen heeft nooit ijzers gehad. Van Goke en Pepper weet ik dat niet. Als ik Jeen buiten laat kiezen waar hij loopt langs de weg, loopt hij liever op het asfalt dan in de berm.
Ik denk dat het een combinatie is van huisvesting (vrije beweging), voeding en toch ook genetisch. Goke kwam hier met gigantische brokkelhoeven. Je hoefde er maar naar te kijken en de stukken vlogen eraf. Stond bij vorige eigenaar op 3 kg krachtvoer! Direct er vanaf en nu 1,5 jaar verder, fantastische hoeven. Gedeeltelijk is de gezondheid van een paard ook aan zijn hoeven af te lezen (denk ik, heel voorzichtig) in combinatie met tijd, geduld en vooral stug blijven volhouden!

Anja S schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:40:

Vrije beweging is het zelfde als huisvesten op een bepaalde ondergrond...
Inderdaad, huisvesten is het zelfde als vrije beweging.
En klopt, ieder paard heeft andere hoeven, in hoeverre dat genetisch is of dat te maken heeft met hoe en waarop men hier de veulens op laat groeien... wie weet...

Coralie schreef op vrijdag 24 september 2010, 8:39:


Ik kan mij best voorstellen dat een paard gevoelig loopt na NB. Natuurlijk is een zool gevoelig als deze opeens in contact komt met de grond. De zool moet vervolgens de kans krijgen om 'eelt' te kweken. En wanneer het paard 24/7 op drassige weide staat, wordt de zool alsnog niet getriggerd om harder en dikker weefsel aan te maken en zal het paard gevoelig blijven wanneer je over asfalt gaat rijden. Vrijwel alles is altijd terug te voeren op de huisvesting (bodemgesteldheid). (En voeding.)

Gr, Dani

Ik ben het met je eens . . paarden in een stenige omgeving - niet alleen tijdens een rit- kunnen voldoende wennen om ontspannen te lopen.
De paarden in de wei krijgen onvoldoende harde ondergrond onder de voeten om tijdens een rit lekker midden op - het vuurstenen-kiezel pad van Zuid Limburg te lopen. (laat staan snellere gangen)
Dat gebeurde wél op zandgrond.. heerlijk om lange stukken te draven en de beweging te geven aan mijn paard die het nodig heeft. "Thuis" lukt dat voor de voeten niet.
Mss ook gelegen aan soort paard.. arabier sterkere hoeven dan Haflinger ?
Ik ben vóór onbeslagen- en dat je paard makkelijk over alle ondergrond loopt en jij zelf dus onbezorgd (er) kunt rijden is denk ik mogelijk afhankelijk van ras paard en " zeker" afh. van de ondergrond .Ik wil een zo gezond mogelijk leven voor de paarden en ik lever er ook een deel rijplezier voor in.
Ik wil gewoon lekker rijden
Voorlopig zijn mijn paarden nog geen reclame voor hoefijzervrij... deert niet écht :grr":
Wordt nog altijd aan gewerkt...:)

Myriam schreef op vrijdag 24 september 2010, 11:39:


Laten ze daar nou hoefschoenen voor hebben uitgevonden....
Groetjes, Pien

Ja, ik vermoed van wel. Misschien erfelijk bepaald...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.