Monique Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:38:

Zwepen, sporen en trekken en schoppen mocht daar niet. Ik moet toch es gaan kijken daar of die manege nog bestaat en zo ja, hoe er nu les gegeven wordt... ben eigenlijk wel benieuwd ondertussen.
Ik maak er hier altijd een punt van niet prongeluk aan de teugels te hangen bij moeilijkere snelle stukken bergopwaarts (massa is traag, kun je niks aan doen). Desnoods pak ik met 1 hand een dikke plok manen en de teugels in de andere hand. Juist op die stukken moet je paard z'n kop vrij hebben vind ik. Soms schiet er een stuk steen of grond onder een achtervoet uit of zo en moet het evenwicht snel opnieuw gevonden worden. Ik voelde me erg rot toen ik laatst prongeluk aan de teugels hing (gewoon op een vlak graspad ahum), als ik die niet vast had gehad was ik achterover op z'n kont gekieperd met de beentjes in de lucht... dat was toen ik dat ritje aan het filmen was en ff totaal niet op zat te letten. Door een ree deed Jack ff wat snellere passen (erg bijzonder voor zijn doen), en tja, dan zit je in dat schermpje van die camera te gluren... Ik was wel knetter blij dat er geen stuk ijzer in z'n mond hing op dat moment.
O ja... geen schuurplekken of wond daarvan op z'n neus hoor.

Monique Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:38:

Martina schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:59:


Bij ons ook niet. Wanneer dat wel gebeurde, kreeg diegene er (verbaal) behoorlijk van langs, ons lesgeefmens werd dan echt ontzettend boos.
Het waren sowieso erg strenge mensen, maar tussen de lessen door waren ze hartstikke aardig. Als ze tijdens een les tegen je had staan brullen, dan pakte ze je na de les even in haar armen en legde ze uit hoe en waarom.

e m kraak schreef op dinsdag 15 november 2011, 0:56:


Door de keurende veterinair. Op dat het paspoort dat je aanbied, ook bij het paard hoort dat je aanbied. En dat heeft dan weer te maken met, of de paarden volgens de regels zijn ingeënt. Deze arts keurde vaak op internationale wedstrijden en daar schijnt nog wel eens gefroudeert te worden. een correct boekje, maar een ander paard.
Schoft hoogte word ook nog al eens mee gefoefelt.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Arabesk schreef op dinsdag 15 november 2011, 7:57:


Maar hoeveel "horses.nl" lezers, lezen ook "bitloospaardrijden.nl"?
Het heeft volgens mij geen enkel effect, helaas

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Martina schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:10:


Eigenlijk zou iedereen eerst voltige les moeten nemen , daar leer je wel zitten en je balans vinden . Alleen jammer dat die lessen nog altijd met bit gegeven worden als het al bij jou in de buurt is.
En meestal manege paardjes dus paardjes op stal tsja en dat zoek ik niet meer op.
Dus als mijn kleinkindjes straks het virus van oma hebben geërft zal ik het ze zelf moeten leren., of naar Pien' Groetjes Rini

e m kraak schreef op dinsdag 15 november 2011, 15:35:

Mijn ervaring is dat het wel of niet met een bit rijden vaak niet eens de issue is...

Uiteraard bepaald de optoming vaak het wel mee in het comfort voor het paard maar ik ben zelf overtuigd dat de onbalans van een ruiter het meest vervelend is voor een paard.
Een ruiter die, bijvoorbeeld zonder bit rijd, maar niet in balans is, kan toch zo oncomfortabel zijn voor een paard dat het pijn op levert.

Hoeveel mensen kunnen bijvoorbeeld tijdens het lichtrijden i.p.v. sta-zit-sta-zit, ook het ritme zit-sta-sta-zit soepel uitvoeren?
Negen van de tien mensen waar ik het aan vraag bakken er niets van en rollen bijna uit het zadel of stuiteren rond op de rug van hun paard als een beginneling...

Als je balans dus niet 100% is, met bit of zonder bit,
je stoort het paard in zijn bewegingen waardoor legio problemen (kunnen) ontstaan of aangewezen worden.

En die oorzaak ligt dan voor het gemak bijna altijd bij het paard of de optoming en vreemd genoeg dus bijna nooit bij de ruiter...

A journey of a thousand miles, begins with a single step...

nescio schreef op donderdag 17 november 2011, 9:11:


Als de ruiter niet in balans is, dan is met bit rijden JUIST een issue!
Dan mishandelt de ruiter het paard ermee.


Je hebt helemaal gelijk dat de balans van de ruiter erg belangrijk is.
Daarom is het zo belangrijk om beginnende ruiters NOOIT met bit te laten rijden, en eerst te leren om balans te vinden op het paard.
Onprettig voor het lespaard, maar die is er op geselecteerd om daar me om te gaan (als het goed is).

En voor de gevorderde ruiter die wel in balans is, voegt een bit helemaal niets toe.
Zonder bit rijden geeft veel meer mogelijkheden om de rijkunst (zit, houding) verder te verbeteren.

@ Coralie:


Dus je bedoelt te zeggen dat als je dan zonder bit rijdt je belabberde zit dan minder erg is? Omdat je dan niet in zijn mond aan het harken bent?
Ik ben van mening dat het gesjor en getrek aan een paarden hoofd waar geen bit in hangt net zo veel dieren mishandeling is hoor
Ik denk dat met bit of zonder bit niet zo veel uitmaakt, het is de ruiter hand die de pijn veroorzaakt niet per definitie het bit.
Maar goed dat is mijn mening


Ik ben nieuwsgierig, maak mij wijzer want hier weet jij meer dan ik...
Ik zelf merk niet zo veel van verbetering van mijn houding als ik zonder bit rijd of met,
Ik werk aan mijn houding/balans met mijn evenwicht en oefeningen, niet met mijn handen...

Maar weinig ruiters zoeken de oorzaak bij zich zelf en schuiven het op de "middelen", terwijl de ruiter diegene is die de middelen bediend.
Als je maar ver genoeg terug gaat dan gaat je ook beseffen dat een paard niet bedoelt is om op te gaan zitten en dat zelfs dat "mishandeling" is....

A journey of a thousand miles, begins with a single step...

Maar beginnende ruiters die hun balans nog niet vinden hebben ook geen vaste ruiterhand.
Meestal sjokken ze met hun armen en zoeken ze hun balans aan de teugels
en dan is bitloos rijden veel minder pijnlijk voor het paard dan met bit ?

nescio schreef op donderdag 17 november 2011, 15:22:


Dat vind ik niet.

Bij mijn Liltje zit een enorme hengsttand in de weg waardoor ze niet eens met bit gereden zou kunnen worden, zou ik dat al willen. Bij de vorige eigenaar liep ze met doorgedrukte rug en hoofd in de lucht om aan het bit te ontkomen. Als ik haar beslist met bit had willen rijden, had de tand er wel uit gemoeten.

Scheelt dat ik niet eens meer met bit DURF te rijden na zoveel jaren bitloos, ik voel me niet veilig met een paard wat een bit in heeft.

Waarom zou je eigenlijk een bit in doen als het ook zonder kan? En een ruiterhand heeft sowieso geen pijn te veroorzaken.

Monique

Inderdaad zo denk ik ook, dat vind ik gewoon niet logisch
waarom met rijden als het zonder prima lukt ?
ook al heb je een zachte ruiterhand....

Coralie schreef op donderdag 17 november 2011, 9:59:


long time not red :)

Myriam