Sandra van Bommel schreef op dinsdag 3 januari 2012, 13:14:

Wat is flooting? Is het engels?

Christel Provaas schreef op dinsdag 3 januari 2012, 14:29:


Waarschijnlijk bedoelde ze 'flooding' ( http://en.wikipedia.org/wiki/Flooding_(psychology) )

Wieteke schreef op dinsdag 3 januari 2012, 14:45:


Ja, oeps, foutje. Maar ik noemde al dat ik exposure bedoelde in eerdere posts...

Ik lees hier al ff mee

Als een kind (of een volwassen persoon) ergens bang van heeft en staat te janken ga je die toch ook niet negeren? Dan ga je die toch gerust stellen? Zeggen dat het niks is? Is toch geen 'slecht gedrag' belonen?

Als de hond wegkruipt tussen u benen en ge negeert die kan het niet gewoon zijn dat het beest zich gewoon hulpeloos voelt en baat heeft bij een aaitje ofzo, bescherming opzoeken? Beest hoeft dat daarvoor toch niet als beloning zien of 'ZIE JE WEL DIT IS ECHT ENG! BAAS VIND HET OOK'..

Ik ben er bijna zeker van dat ik dit ook ooit eens in één of ander boekje heb gelezen, dat negeren niet altijd helpt en dat geruststellen wel eens een oplossing kan zijn. Kzou het alleszins het proberen waard vinden, zeker als negeren geen reet uithaalt

Hier trouwens geen problemen met het vuurwerk. Mijn katten zitten al jaren buiten en ze zijn er nog steeds, de 3 honden vonden het niks. Als we naar buiten gingen om te kijken was er eentje mee lawaai aan het maken maar dat was toch niks angstig..

Ik stond bij de paarden op de wei (prachtig uitzicht daar, ik zit helemaal bovenaan in het dorp dus kon vuurwerk aan alle kanten zien en grotendeels horen). Paarden stonden er vooral naar te kijken en de merrie van 5 die het volgens mij voor de 2e keer zag was ook wel rustig. Af en toe een drafje met haar staart in de lucht als het heel dichtbij knalde maar meer van excitatie dan van angst ofzo. Of lopen paarden met hun staart in de lucht als ze bang zijn? Na een paar minuten vond ze wel dat het tijd was voor een kontmassage dus kreeg ik haar achterwerk gepresenteerd...

joop schreef op dinsdag 3 januari 2012, 17:52:


Oh oh wat erg toch, paarden in natte weilanden.
Nee, laten we met z'n allen onze paarden ophokken in isoleercelletjes van 3 x 4.

Gaelle schreef op dinsdag 3 januari 2012, 15:05:




Helemaal eens. Er zit een verschil tussen geruststellen en het verkeerde gedrag stimuleren door "belonen". Heeft ook weer te maken met dat angst een gemoedstoestand en geen gedrag is en een angstig dier leert op dat moment niet.

Wel zit er een verschil in overladen met geruststellingen en steun bieden. Als onze hond bang is maak ik contact. Kom maar bij mij jongen, bij mij ben je veilig. Even aanraken, misschien zelfs even oogcontact. Ik zie dat je bang bent en ik ben er voor jou.

Ik kan het artikel waar ik het gelezen heb zo snel ook niet vinden, maar het idee van negeren begint op zijn retour te raken bij angst bij dieren.

Groetjes karin

Grappig dat jij dit vanuit Frankrijk onder de aandacht brengt.

Ik krijg het trouwens zelf nu wel een beetje benauwd als ik met armen hooi naar de schuilstal probeer te 'zwemmen'. Maar ik weet ook zeker dat de dames met droge voeten op stal gek zouden worden. Veel te warm, want de wintervacht heeft zich bij beiden na 4 jaar buiten nu echt prachtig ontwikkeld. En 't is 10 graden boven nul!?

Vorig jaar hebben we ze in november 4 nachten binnengehaald, vanwege sneeuwstormen uit het oosten, recht in de ingang van de schuilstal, met vorst. Waren ze blij als ze weer naar buiten mochten, 's morgens heel vroeg...

Natte voeten en veel hooi is toch beter dan binnenzetten.

Als ik later groot ben wil ik een inlooploods

Jammer dat er niet meer in wordt gegaan op de acties van de diverse instanties die worden ingeschakeld.
Er staat wel dat de meeste telefoontjes gaan over paarden op een drassige weide, maar hoe gaan ze daarmee om? Ik kan me best voorstellen dat onwetende voorbijgangers het in eerste instantie zielig vinden voor de paarden. Het is dan ook de telefonisten van de alarmlijn om deze mensen uitleg te geven.

Liefs Marsha

Zo vind ik ook dat je best mag belonen als een dier iets engs heeft overwonnen/gepasseerd/ondergaan. De heersende trend is: negeren, want anders bevestig je dat het ook echt eng was. Maar ik ben van mening dat een 'overwinning' beloond mag worden. Want het was immers een overwinning, geen dagelijkse kost.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op dinsdag 3 januari 2012, 20:46:


Ik vind er verschil zitten tussen aan de ene kant 'tijdens het enge krampachtig geruststellen/'belonen' ' en 'achteraf belonen ivm overwinning' aan de andere kant.

Christel Provaas schreef op dinsdag 3 januari 2012, 20:46:


Misschien ben je dan al te laat en koppelt het dier de beloning niet meer met de overwinning?


Het niet gewenste gedrag negeer je toch? Het gewenste gedrag word beloond.
Dus elke stap in de "goede" richting is een overwinning en mag worden beloond


Vind ik ook

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op dinsdag 3 januari 2012, 23:58:


Is dat niet wat ik schreef?
Wanneer heeft een dier in geval van knallen iets doorstaan? Als ie ontspant toch? Dan is dat toch het moment om te markeren en te belonen?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op woensdag 4 januari 2012, 7:11:


Welk moment is dat dan?
Ik kan me mijn 3 sec. (in praktijk meestal nog veel kortere latentie) beloningsvenster nml. niet bedenken of, in andere woorden, op welk moment kan ik het wat NU aan gedrag vertoond is belonen en ben ik er dan wel in enige mate zeker van dat dat gedrag correct (zoals naar ik aanneem de bedoeling is) geassocieerd is aan het angsttrauma?

De DB in noordholland legt in elk geval wel uit dat het vaak niet echt heel zielig is, omdat er een paar PN minded mensen rondlopen daar.

Ik weet nog wel dat vijftien jaar geleden in Edam de DB werd gebeld omdat er IJslanders heel sielughh in de sneeuw stonden. (dat was in de tijd dat Edam overspoeld werd door Amsterdammers die buiten gingen wonen...)