ElkeW schreef op zondag 21 maart 2010, 23:47:


Sterker nog, het zag er rond 1975 al meteen, en niet pas na 500 jaar, "echt" uit.

Ik ben altijd voor helemaal niets doen geweest want de OVP die ressorteerde onder de Rijksdienst IJsselmeerpolders wás al natuur. Het was natuur omdat alle RIJP-beheer er een industrieterrein van te maken was mislukt, o.a. vanwege sterke welbron.
Het blééf natuur (en kwam daarmee onder SBB) omdat het al zo uniek was.
Maar is de OVP nu dan wel aaibaar??? Grotendeels verboden en daarom alleen al maximaal ontoegankelijk gebied verklaard door SBB, onderwerp van regelmatige volkswoede, onderwerp van ook heel wat biologisch onderbouwde woede. Dit laatste vanuit diverse meer of minder aaibare kanten, van de vlinderstichting tot de vogeltjeskijkers, etc.

In beginsel zijn we het dus helemaal eens. Echter, als het dan toch bestemd wordt voor een biologisch experiment, laat het experiment (wat op zich ook waarde heeft) dan ongestoord. Zoals het nu verloopt, er aan alle kanten gesjacherd wordt, verliest het alle waarde vrees ik.
Punt is dat SBB zelf al uiterst verdeeld is en de Veluwse jagerslobby heel invloedrijk.

INTERPRETATIE REGELGEVING IDENTIFICATIE VAN PAARDACHTIGEN
De FOD Volksgezondheid verspreidt richtlijnen die de regelgeving rond de identificatie van paardachtigen verduidelijken

Bij de toepassing van de verplichte identificatie van paardachtigen stelden zich nogal wat concrete vragen:
Bij wie kan de eigenaar terecht om een onvolledig paspoort (bv. met een ontbrekende medische bijlage) te vervolledigen?
Wat als het paspoort van een paard verloren gaat?
Hoe gaan we om met paarden waarvoor ten laatste op 31.12.2009 een identificatieaanvraag werd ingediend, maar waarvoor nog geen paspoort werd afgeleverd?
Wat moet er gebeuren met paarden die niet beschikken over een EU-conform paspoort?
Hoe moeten we geïmporteerde paarden (van buiten de Europese Unie) behandelen?
…
Over deze en andere vragen werd overleg gepleegd met de Europese, de federale en de regionale administraties. Dit resulteerde in een aantal concrete antwoorden:
Laattijdige identificatie
In nogal wat gevallen zullen paarden uitgesloten worden uit de voedselketen. Bijvoorbeeld omdat ze niet tijdig geïdentificeerd werden aan de hand van een microchip, de registratie in de centrale gegevensbank en het afleveren van een paspoort.

Verlies van het paspoort
Het verlies van het paspoort kan een andere reden zijn om een paard uit te sluiten uit de voedselketen. Er wordt wel enige soepelheid aan de dag gelegd. Zo kan de uitsluiting voor stamboekpaarden waarvan het paspoort verloren ging onder bepaalde voorwaarden beperkt blijven tot zes maanden.

De aanwezigheid van het originele paspoort op de pensionstal
Ook voor het probleem van de pensionstallen die vaak niet konden beschikken over de originele paspoorten van de bij hen gestalde paarden, werd een oplossing gevonden. Het is nu voldoende dat de pensionhouder over een contract beschikt waarin staat waar het paspoort zich bevindt en eventueel een kopie van het paspoort voor handen heeft.

...

Meer interpretaties en verduidelijkingen van de wetgeving rond identificatie leest u in de tekst: Identificatie van paardachtigen: Interpretatie van de regelgeving.

Op onze website stellen wij ook andere documenten rond dit thema beschikbaar:

Uw paard correct identificeren in 5 eenvoudige stappen
Verplichte identifiactie van alle paardachtigen - Overzicht
Gewijzigde identificatieprocedure paardachtigen vanaf juli 2009 - Korte opsomming veranderingen
...
Klik hier om ze te bekijken.

Kan u het antwoord op uw vragen toch niet vinden? Aarzel dan niet om ons te contacteren voor meer informatie.

Met vriendelijke groeten,
vzw Vlaams Paardenloket


vzw Vlaams Paardenloket - Duboislaan 2 | 1560 Hoeilaart
www.vlaamspaardenloket.be - info@vlaamspaardenloket.be
tel: 02/658.09.50 | fax: 02/658.09.51 | gsm: 0473/88.68.34

e m kraak schreef op maandag 22 maart 2010, 4:16:

knip
Echter, als het dan toch

Daar ben ik het ook mee eens. Maar ik denk ook dat het draagvlak voor een biologisch experiment al van bij aanvang verkeerd is ingeschat, en dat echt ongestoord laten op die manier nooit een optie is geweest. Net zo min als gewoon niets doen dat blijkbaar was, dat ligt bijvoorbeeld politiek heel moeilijk, ergens gewoon af blijven
Wat brengt dat voor de toekomst? Een compromis ongetwijfeld, en dat is dan mensendenken, en dus een park. Waar ik niks op tegen heb, maar ik vind het wel een gemiste kans.
En nee, ik vind het nu ook beslist niet aaibaar, ik vind paardloze/koeloze/hertjesloze natuur eigenlijk aaibaarder, als je daar hartverwarmend mee bedoelt

Groetjes,
Elke

Partij voor de dieren Partij voor de dieren
POStBuS 16698 1001 RD AmSteRDAm

(020) 520 38 70
iNfO@PARtijvOORDeDieReN.Nl

www.PARtijvOORDeDieReN.Nl

Amsterdam, 22 maart 2010

Betreft: Situatie Oostvaardersplassen

Geacht partijlid,

De winter van 2009/2010 was er één met een relatief lange periode van kou en veel sneeuwval.
Wat het winterse weer voor de dieren betekent, heeft in ons land veel mensen verontrust.
Mensen maken zich met name zorgen over het lot van de dieren in de Oostvaardersplassen.
Het welzijn van de dieren in dit natuurgebied is ook in de politiek onderwerp van gesprek.
Afgelopen week werd er in de Tweede Kamer een spoeddebat over gehouden. De Partij voor de
Dieren is zeer betrokken bij de zorgen over de situatie in de Oostvaardersplassen en wil u aan
de hand van deze extra nieuwsbrief op de hoogte stellen van de huidige stand van zaken.

Situatie in de Oostvaardersplassen

Tot het uitzetten van grote grazers in de Oostvaardersplassen is door de overheid is besloten
lang voordat de Partij voor de Dieren is opgericht. In de Tweede Kamer hebben wij er vervolgens
steeds voor gepleit om de dieren in dit gebied zo lang mogelijk en zo diervriendelijk
mogelijk te laten leven en de dieren een lange lijdensweg naar een natuurlijke dood zoveel
mogelijk te besparen.

Staatsbosbeheer heeft als beheerder van de Oostvaarderplassen in de afgelopen jaren deze opdracht
goed uitgevoerd. De dieren in de Oostvaardersplassen leven gemiddeld veel langer dan
de in het wild levende dieren in de gebieden van ons land waar de jacht is toegestaan. Bovendien
worden in de Oostvaardersplassen alleen de zieke en zwakke dieren ieder jaar gedood en
vindt er geen jacht op gezonde en jonge dieren plaats. In de afgelopen winter is helaas het beheer
door Staatsbeheer vanwege de sneeuw en koude ernstig tekortgeschoten en hebben zieke
en verzwakte dieren onnodig lang moeten lijden. Wij hebben Staatsbosbeheer daarop aangesproken
en geëist dat Staatsbosbeheer meer personeel zou inzetten om dit te voorkomen. Ook
in de Kamer hebben wij ernstige kritiek op deze gang van zaken geuit. Door deze misstand is
begrijpelijkerwijs de roep om bijvoeren geuit. In deze situatie zagen wij daar echter geen heil
in. Veel dieren waren al ernstig verzwakt en ziek, bovendien zou bijvoeren tot veel onrust in de
kudde leiden en zouden juist de zieke en zwakke dieren daar het minste profijt van hebben.

Natuur haar gang laten gaan, lijden voorkomen

Op basis van gesprekken met experts en onze eigen kennis over en ervaringen met het gebied
en de dieren zijn wij na zorgvuldige afweging tot een standpunt gekomen dat naar onze
mening het best weergeeft waar de belangen van de dieren in het gebied mee gediend zijn, op


korte en lange termijn. Dit houdt in dat de Partij voor de Dieren wil dat onnodig lijden wordt
voorkomen, maar dat het natuurlijke proces, namelijk dat de dieren zich instellen op voedselschaarste,
zoals overal om ons heen in de natuur gebeurt, een kans krijgt. Dat betekent dat
dieren die blijken geen kans te hebben om de voedselschaarste het hoofd te bieden onmiddellijk
worden geëuthanaseerd. Van belang hierbij is dat er genoeg toezicht is in het gebied
om tijdig in te kunnen grijpen. Om dit te kunnen blijven garanderen heeft Esther Ouwehand in
het debat een motie ingediend. Ook heeft zij een motie ingediend om ervoor te zorgen dat het
inspecteren en euthanaseren altijd voorrang krijgt op andere activiteiten in het gebied.

Bijvoeren en preventieve jacht niet diervriendelijk

Een veelgehoorde roep in deze discussie is om de dieren bij te voeren, of eerder in het jaar
het aantal dieren in het gebied alvast af te laten nemen door middel van afschot. Vooral CDA
en VVD pleiten hiervoor. De Partij voor de Dieren is met vele experts van mening dat zowel
bijvoeren als preventief afschieten geen oplossing vormen en voor de dieren nadelig uit zullen
pakken.
Voorstanders van bijvoeren gaan eraan voorbij dat het aanbieden van extra voer leidt tot gevechten
en verstoring in de kudde en dus de verspilling van kostbare energie, terwijl het voer
niet bij de dieren terechtkomt die het voedsel het hardst nodig hebben. Ook maakt het aanbieden
van extra voer het probleem alleen maar groter omdat de dieren dan dikker de winter
uitkomen en meer nakomelingen gaan leveren.
Met name het CDA is voorstander van preventieve regulatie van het aantal dieren in het gebied,
wat er op neer komt dat buiten de winterperiode dieren worden afgeschoten, zodat er in
de winter minder over zijn. Naast het feit dat de jacht naar onze mening niet aangemoedigd
moet worden, zal dit er ook toe leiden dat gezonde dieren, waaronder kuddeleiders en moeders
met jongen, afgeschoten worden. Bij het euthanaseren zoals de Partij voor de Dieren dat voorstaat,
gaat het om ten dode opgeschreven dieren en dus om een selectie waar jachtoogmerken
(de ´lol´ van het opjagen, groot gewei als trofee, vlees om op te eten) geen rol spelen.
Op de Veluwe is te zien waar jachtbeleid toe leidt; elk jaar worden er meer dieren afgeschoten.
Het aantal gedode edelherten (50%) en zwijnen (90%) is enorm en hele populatiestructuren en
familieverbanden worden letterlijk aan flarden geschoten.

Dierenwelzijn voorop

Alles overziend zijn wij van mening dat het huidige beheerplan van de Oostvaardersplassen,
waarbij de dieren niet onnodig verstoord worden maar wel tijdig uit hun lijden worden verlost,
de meest diervriendelijke oplossing is. Wij zien wel als een ernstig probleem dat Staatsbosbeheer
er niet voldoende in slaagt de doelstelling te bereiken om 90% van de verzwakte dieren
te euthanaseren terwijl ze nog kracht genoeg hebben om overeind te staan en te lopen. Op dit
moment is dat percentage 80% en dat is te weinig, het veroorzaakt onnodig dierenleed en zorgt
er ook voor dat er beelden komen van creperende dieren, terwijl die situatie voorkomen had
moeten en kunnen worden. Er moet dus aanzienlijk meer menskracht komen om inspecties
uit te voeren en tijdig de lijdende dieren te euthanaseren. Daarbij is het noodzakelijk dat het
gebied zo snel mogelijk wordt verbonden met de Veluwe, zodat de dieren ruimte krijgen om te
migreren. Het zou nooit onze keuze zijn geweest het ‘experiment’ in de Oostvaardersplassen in
deze vorm te beginnen, maar we staan voor een voldongen feit op basis van keuzes die politieke
partijen in het verleden gemaakt hebben en moeten ons concentreren op de beste oplossing
in de gegeven situatie. Wij hebben een brandbrief geschreven naar de directie van Staatsbosbeheer
waarin we geëist hebben dat alles in het werk gesteld zal worden om de beoogde
doelstelling van 90% euthanaseren voorafgaand aan ernstig lijden, per direct gehaald wordt.


U kunt ervan verzekerd zijn dat we de partij zijn die de meeste aandacht heeft voor het welzijn van
de dieren in het gebied, dat we de vinger aan de pols houden en regelmatig op werkbezoek gaan en
er alles aan doen om Staatsbosbeheer te overtuigen die maatregelen te treffen die ervoor kunnen
zorgen dat de dieren in de Oostvaardersplassen niet onnodig lijden. Graag nodigen wij u uit om meer
over ons werk voor de Oostvaardersplassen te lezen:

De debatbijdrage van Esther Ouwehand.

De ingediende moties bij het debat:
Motie Ouwehand over het sluiten van gebieden waar afschot moeilijk is en het uitbreiden van bevoegd
personeel in de Oostvaardersplassen.
Motie Ouwehand over het opvolgen van het advies van ICMO ten aanzien van beschutting in de
Oostvaardersplassen.

De weblog van Marianne Thieme over de Oostvaardersplassen.

Eerder nieuwsbericht over Oostvaardersplassen.

Met vriendelijke groet,

Marianne Thieme
Voorzitter Partij voor de Dieren



Jean Mclean schreef op dinsdag 23 maart 2010, 7:56:


Een werkelijk verrassend goede brief!
Geen kortzichtig gejammer, maar een standpunt dat uitsluitend gericht is op het voorkomen van nodeloos lijden en het natuurlijke verloop voor de rest zoveel mogelijk zijn gang laat gaan.



Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 23 maart 2010, 9:29:


Ik begrijp die romantische hang naar 'het beloop laten van de natuur' niet in dit geval. Als je al keuzes gemaakt hebt om er grote zoogdieren in te zetten, en kiest om nodeloos lijden zo veel mogelijk uit te schakelen, waarom dan ook niet ineens kiezen voor serieuze geboortebeperking? Er zijn nog wel meer dieren die van/in het gras leven, en die doen het net zoals de paarden/herten/koetjes niet zo goed in de huidige kaalgevreten omstandigheden. De startsituatie was dat al die beesten er NIET waren, dus waarom niet op zijn minst een beetje ruimte creëren voor het biotoop wat je zonder al die grazers krijgt?
Als het aan mij lag - helaas - werd het én wat in die brief staat, afschot, migratie, toezicht..én alle importbeesten serieus terugschroeven in aantallen, op chemische wijze..gewoon de pil in schieten.

Elke

Okke Last van ponyclub Maastricht is overleden. Ik ken de man niet persoonlijk, maar ben wel zeer gecharmeerd van de dingen die ik over hem tegenkom, zoals zijn ponybrieven ( http://www.ponyclubmaastricht.nl/index.html?id=9 ).
Als ik dit allemaal lees voel ik zijn veel te vroege overlijden als een groot verlies.

Ik wens iedereen die dichtbij hem was veel sterkte...

Moniek

Moniek schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:43:


Dank je. Ik ben er behoorlijk stuk van....Ik heb Okke van zeer nabij gekend.....
Ik was net een stukje aan het schrijven:

Ik ken hem al van kinds afaan.
35 jaar geleden hebben mijn zus en ik leren rijden bij zijn moeder, Miek, en we hebben in onze jeugd vele uren te paard en op de ponykampen doorgebracht. Zoals zovelen zijn wij, ponyclubkinderen hierdoor gevormd voor de rest van ons leven. We leerden er op een ongedwongen, natuurlijke en avontuurlijke manier met paarden omgaan. Ik draag dit stukje nog steeds met me mee en de ponyclub was een voorbeeld voor als ik 'later' zelf paarden zou gaan houden. Nooit gedacht hoe dichtbij dit zou blijven. Nu er een leeftijdsgenoot weggevallen is, is dat behoorlijk confronterend. Tegelijkertijd nemen we afscheid van een stukje geschiedenis want een bijzondere en karaktervolle man is niet meer.

Vrijdagmiddag om half 4 is zijn crematie in het crematorium in Eijsden.
Ponykluppers van de 'oude garde': aansluitend hebben we een tafel gereserveerd in Chalet Bergrust, om gezamelijk te eten en herinneringen op te halen.""

Pien

We gaan de verzwakte dieren uit hun lijden verlossen. Dat is heel wat anders dan jagen, ook al geschiedt het ook met een geweer. We hebben weliswaar een tekortschietend beheer bij SBB en als het een strenge winter is, lukt het al helemaal niet. Daar zijn we ook erg boos om geworden! We zijn wel VAN PLAN om dieren die blijken geen kans te hebben om de voedselschaarste het hoofd te bieden onmiddellijk te euthanaseren.

Wie gaat dat doen dan?
SBB heeft blijkbaar te weinig personeel en al helemaal niet als het koud is. Jagers zijn alleen maar op konik-trofeegeweien uit dus die mogen zich er ethisch gezien niet mee bemoeien.
Doe dan toch verdomme aan anticonceptie! met natuur heeft het allang niks meer te maken.

Heeft de goede man niet ooit op dit forum geschreven? Hij kwam in beeld omdat hij een pony gekluisterd in de wei zette, meen ik mij te herinneren.

Christel Provaas schreef op dinsdag 23 maart 2010, 13:10:


Ja, dat was hij en dat was een stomme actie van hem. Heeft toen (terecht) veel discussie gegeven.
Er werd veel van hem gehouden maar hij was niet de allergemakkelijkste en had vaak een eigen visie op zijn omgang met paarden....

Dat gaf ehm.... nogal eens wat wrevel....

Groet, Pien

Mooi geschreven Pien; sterkte!

En hoeveel gaan er hun sporen uitlaten of hun stang aan de kant laten? 'k Denk dat er eerder heel veel hun "plastronke" gaan uitlaten, omdat dat toch wel heel oncomfortabel zit.

Oei... ze zijn vergeten dat het paardenbit ook wel eens oncomfortabel kan zijn

Frans Veldman schreef op dinsdag 23 maart 2010, 9:29:


Helaas is 'de politiek' - lees even welke partijen gáán voor bijvoeren (Christen Unie, PVV, Rita Verdonk, dûh) - nu gezwicht, ondanks de mening van ppvd, dierenbescherming en sbb. Zie hier: Twitter / tekstonline with friends
de_volkskrant: [17:40] Kamer: bijvoeren in Oostvaardersplassen: DEN HAAG - Net nu de lange winter echt achter de rug lijkt ... http://bit.ly/bZtP7e

,
jet

ElkeW schreef op dinsdag 23 maart 2010, 10:07:


Hoe? Zodra je aan geboortebeperking doet wordt het een menselijke selectie, heeft het niets meer te maken met "survival of the fittest".
Zodra een diersoort zich niet meer zonder bemoeienis van de mens mag voortplanten, is het meestal gedaan met die diersoort. Het verzwakt, er sluipen aandoeningen in, en meestal is er geen weg meer terug.
Als je de paardensoort wilt behouden voor de toekomst dan zul je de natuur moeten laten selecteren, en je daar als mens niet mee moeten bemoeien.


Dat IS de natuur. Zonder die paarden eten de hertjes en konijntjes zich rond, planten zich massaal voort.... totdat er dan alsnog voedselschaarste optreedt. (Of tot er gejaagd mag worden op hertjes en konijntjes).
Hoe dan ook loop je altijd tegen de situatie aan dat dieren verhongeren of er op gejaagd moet worden. De enige discussie is dan eigenlijk of het dan maar in plaats van paarden hertjes en konijntjes moeten zijn. En dan verdwijnt dit onderwerp buiten de scope van Paard Natuurlijk, en lijkt het probleem niet meer te bestaan.


Waarom toch altijd zo die "beheersdrang" van mensen, er een park van willen maken, en zo'n moeite om de natuur gewoon de natuur te laten, zodra het over grotere dieren dan konijnen gaat?

Frans