Frans Veldman schreef op woensdag 24 maart 2010, 11:51:


Komaan Frans ,dieren laten creperen omdat ze met véél te véél op een te kleine opp zitten en ze kweken als konijnen ? Is inderdaad niet natuurlijks aan vind ik .Het is wel eigen aan de natuur dat het dan zijn eigen problemen in geval van overpopulatie oplost door middel van nieuwe besmettelijke ziektes bv . Zou dat dan beter zijn ? Een gemuteerd paardevirus in NL ?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 maart 2010, 12:35:


elke oppervlakte groot of klein heeft haar draagkracht
daar gaat het hier om
je wordt nu zelf een beetje disney-achtig !
wat is té klein ?
de meeste zwartgetrapte overbegraasde postzegelweitjes van "natuurlijke"paardenhouders zijn te klein
dàt vind ik dan weer superlullig, en allesbehalve "natuur"

Peter Donck schreef op woensdag 24 maart 2010, 12:41:


Inderdaad draagkracht en als die overschreden wor is er geen sprake meer van natuurbehoud of natuurgebied ! Disney heeft er niets mee te maken !
Overbegraasde postzegelweitejs zijn inderdaad neit mijn ding maar zet er is vijf merries en twee hengsten op en noem het dan natuurgebied ,jaartje wachten en is kijken wat er gebeurt !Maw dit is dikken onzin .Sterfte door hongersnood NATUURLIJK noemen is al te belachelijk .De originele vegetatie moet eraan geloven .JKK velden zijn de toekomst en wees gerust dat vreten ze dan OOK hoor als ze niets anders meer hebben .Das dan ook natuur ? De beesten dwingen om iets giftigs te vreten omdat de mens niet MAG ingrijpen .Tis onzin Pieje natuurbeheer word tegenwoordig dikwijls vergeten en ALTIJD onderschat .Populatie kunstmatig op peil houden .Door middel van nummering of kenmerk de sterksten selecteren van verschillende bloeldijnen (import) Gebied voorzien van en beperkt en gekenmerkt aantal roofdieren .Okay 't blijft ne postzegel en nog altijd door mensenhand gekneed maar das atijd beter dan DIT .

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 maart 2010, 12:35:


Je schijnt het nog niet te begrijpen.

ELKE oppervlakte wordt te klein. Dieren planten zich voort.... totdat er te weinig eten is en ze honger krijgen. Dat gebeurt op de OVP, maar ook als je ze zou uitzetten in Australie.

Frans

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 maart 2010, 13:22:


Dat mag jij dan belachelijk vinden, maar dat is wel de realiteit. Honger is de grootste populatiebegrenzer die de natuur toepast.

Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 24 maart 2010, 11:51:



In dit geval omdat het al te laat is om van dat gebied gewoon af te blijven. Verder omdat er voor grotere dieren als konijnen in Nederland gewoon geen plaats meer is behalve in een park, en dan nog eentje dat beheerd wordt, want als ze uit het park beginnen spoelen bezorgen ze 'overlast'.

Als ze al die beesten in de OVP er niet in hadden gezet was het nu geen probleem, dan was wat verhongerde nl. inderdaad de natuur, en daar hoef je geen verantwoordelijkheid voor te nemen. Wat nu verhongert is ook de natuur, maar dat verhongeren zou zich daar niet afspelen als niet iemand bedacht had dat paardjes, koeien en hertjes daar wel leuk zouden staan, en er enige dozijnen op een vrachtwagen was gaan laden. Was dat nu echt nodig? 'Natuurlijk' niet..
En alle exoten weer weghalen..daar heb ik nog niemand over gehoord dus dat zal wel niet op de agenda staan. Dus blijft over: gevolgen van de keuzes er bij nemen, inzien dat in een dicht bevolkt land het publiek geen park met ongemoeid leven en dood als buur wil, en als een goeie boer zorg dragen voor je beesten.

Dat stuk over de paardensoort behouden begrijp ik niet? Gaat dat over de Koniks? Genetische diversiteit is bij die dieren inderdaad een aandachtspunt.
Of gaat het over paarden in het algemeen? Echte wilde zijn er al enige tijd niet meer, herintroductie kan alleen in een paar gewapend beschermde gebieden, en ferals zijn overal met te veel en veranderen de natuur van hun nieuwe leefgebieden zo drastisch dat ze overal onder vuur liggen (letterlijk). Natuurlijke selectie op wilde paarden in hun eigen biotoop: helaas..te laat. Te veel mensen overal.

Frans Veldman schreef op woensdag 24 maart 2010, 13:45:


Uiteraard, en natuur in evenwicht bestaat niet, dus als er geen hoger is, is er wel een ander probleem.

Maar daar gaat het eigenlijk niet over.
Aan de oorzaak van heel dit debat ligt een menselijke keuze, in dit geval bewust nieuwe soorten in een relatief klein gebied introduceren en dan de aantallen zich laten aanpassen aan het ecosysteem. De weerstand tegen de honger-situatie komt -behalve uit spontaan medeleven met individuele grote zoogdieren als wijzelf- voort uit het feit dat veel mensen vinden dat je toch verantwoordelijkheid blijft dragen voor de gevolgen van menselijk handelen zo lang deze te voorzien waren (geen toeval waren).

Groetjes,
Elke

ElkeW schreef op woensdag 24 maart 2010, 14:17:


???


Dat is overal zo. Ook in grotere gebieden. In Alaska hebben ze last van de beren die als ze honger hebben de dorpjes binnenwandelen. In Afrika struinen hongerige olifanten door de dorpjes heen. En overal waar wilde paarden zijn klagen boeren dat de wilde paarden de akkers leegeten.
Punt is steeds weer dat dieren, ongeacht de afmetingen van hun leefgebied, zich blijven vermenigvuldigen, tot er niet meer genoeg te eten is. Dat is miljoenen jaren zo geweest, en wie zijn wij om dat systeem onderuit te schoffelen met alle gevolgen van dien?


Nee, en als we alle olifanten afschieten of naar de dierentuin verbannen dan zijn er ook geen hongerige olifanten meer, en de beren zullen we die ook maar gelijk ruimen?


Ik vind dat dus een non-argument. Die beesten zijn daar nu, en of de eerste generatie nou uit een vrachtwagen is geklommen, met vloed aangespoeld is, of in de oertijd er zelf naar toe is komen banjeren dat doet er nu niet meer toe.


Aan dat laatste is zeker iets te doen met goede voorlichting.


Het gaat om het behoud van genen van paardachtigen. We hebben niets aan "aandachtspunten" van mensen. Die "aandachtspunten" zijn er ook bij de fok van Friezen en KWPN'ers, maar mensen hebben nou eenmaal andere aandachtspunten dan de natuur. Gevolg is dat overal waar mensen het fokbeleid bepalen de diersoort er niet bepaald op vooruit gaat.
Bedenk dat we al vele diersoorten, in verhouding tot de miljoenen jaren dat die dieren al op aarde leven, in een recordtempo met ons fokbeleid en aandachtspunten hebben verprutst.

De enige goede manier om te zorgen dat de soort erop vooruit gaat, is door uitsluitend te fokken met dieren die bewijzen sterk genoeg te zijn in alle opzichten om een barre winter te overleven.

Het zal onze tijd nog wel duren. Maar als we mensen over 300 jaar willen gunnen dat ze de dan inmiddels doorgefokte sportpaarden weer kunnen opwaarderen met goede paardengenen, dan zul je die genen nu veilig moeten stellen.


Niks te laat. Niks teveel mensen. Hek eromheen, mensen erbuiten, dieren erbinnen. Of de begrenzing van het biotoop nou wordt gevormd door de kust, een afgrond, of een Heras-hekwerk, maakt voor het verloop niets uit.

Frans

Ik las vandaag in de krant dat er besloten is hooi bij te voeren, omdat er na de winter juist de meeste honger schijnt op te treden. Dat de sterkste dieren het meeste hooi verschalken, wordt voor lief genomen.

Frans Veldman schreef op woensdag 24 maart 2010, 14:38:

Ja dat was ook een mogelijke keuze geweest, jaren terug.
Volgens mij een betere.

Die snap ik niet. Maar realiteit is dat er wereldwijd zonder parkbeheer in al zijn vormen niet veel van dat soort grote zoogdieren over zouden zijn.

Ik niet, ik vind het een wezenlijk verschil dat de eerste generatie uit een camion is gekomen.


Ik ben minder optimistisch op dat vlak.

Gevolg is dat overal waar mensen het
Dan moet je me toch eens uitleggen hoe je op lange termijn zonder fokbeleid gaat voorzien in genoeg genetische diversiteit in bijvoorbeeld de OVP, dat lijkt me met een basis van 1000-1200 reeds sterk verwante dieren genetisch een ongezonde manier van paarden kweken. Lijnteelt op grijze vachtjes met wat oer-patronen?

Groetjes,
Elke

Jet van Gulik schreef op dinsdag 23 maart 2010, 23:50:


Update: de volkskrant via twitter vanavond: Natuurmonumenten melden dat het natuurbeheer in de Oostvaardersplassen een groot SUCCES is, getuige het feit dat de eerste zeearend-koppels van dit jaar al broedend zijn gesignaleerd! Waren uit ons land verdwenen, maar vinden ovp ok...

En dat is nou precies natuur. Laat eens wat lijken ontstaan en liggen en er komen weer allerlei dieren die daar baat bij hebben. Zeearenden in NL is toch gewoon geweldig!

Groetjes Karin

Uit onderzoek van de universiteit van het Franse Rennes blijkt dat uitvoerig fysiek contact met een veulen vlak na de geboorte de toekomstige relatie moeilijker maakt. Imprinting, een pasgeboren veulen overal aaien om hem aan menselijk contact te laten wennen, heeft volgens de onderzoekers consequenties voor de houding van het veulen op latere leeftijd.

“We gaan er gauw vanuit dat aaien voor een paard net zo prettig is als voor ons”, zegt dr. Martine Hausberger. “Dieren ervaren lichamelijk contact echter compleet anders. Menselijk contact voelt onnatuurlijk en dat ervaren ze daardoor al snel als iets negatiefs.” Hausberger vroeg zich af of contact op jonge leeftijd met mensen wel of juist niet goed uitpakt en startte met enkele andere wetenschappers een onderzoek op de universiteit van Rennes in Frankrijk.

Tijdens het onderzoek werd gekeken naar de reactie van groepen veulens op verschillende manieren van benadering vlak na de geboorte. De veulens die niet direct benaderd werden, maar waarvan de moeder wel in contact kwam met mensen hadden achteraf een positievere houding ten opzichte van mensen. De conclusie van dr. Hausberger: “De liefde van een veulen voor mensen loopt via de merrie. De onderzoeken laten zien dat de houding van de merrie ten opzichte van mensen de houding van het veulen bepaalt. En dit lijkt blijvend, zowel op korte als op lange termijn. Dring je niet op aan het veulen, maar vertroetel de merrie dagelijks een kwartiertje en je slaat twee vliegen in één klap. Je veulen went geleidelijk aan jou zonder dat je de merrie-veulenband verstoort. Hoe een veulen het contact op zeer jonge leeftijd ervaart, is bepalend voor de rest van zijn leven.”

In Bit 176 lees je meer over het complete onderzoek van dr. Martine Hausberger in het artikel ‘Verboden te aaien’.

Bron: www.horses.nl

ja ik heb het gelzen leuk artikel en goed bruikbaar

Human interaction with foals at a critical early developmental age appears to be a stressor, whereas positive human interaction with the dam creates a strong model for the observing foal, according to a series of ongoing research projects at the University of Rennes in northwestern France.
The team's new findings are raising questions about the 15-year-old desensitization technique of imprinting and the common practice of guided suckling, according to Séverine Henry, PhD, professor of animal behavior at the university and co-author of the studies. Imprinting involves human handling of newborn foals in the first hour after birth. In guided suckling, foals are hand-led to their dam's teats within that same hour.
Since 2004, the team of behavioral biologists has been leading comparative studies that focus on the short- and long-term consequences of various human intervention practices in the immediate postnatal period on foal behavior.
"Our most recent study has focused entirely on imprinting techniques, and what we found was that it really wasn't very effective," Henry said.
The results, parts of which were published in Developmental Psychobiology and the Journal of Comparative Psychology, reveal that foals handled by humans during the first hours following birth remained closer to their dams and appeared to be more cautious about approaching humans at several weeks and months of age than foals in a control group that had not been handled.
Human-handled foals were also less social with other foals and less likely to explore their surroundings or separate from their mothers, even at six months of age, Henry said.
By contrast, foals that had not been handled directly, but had witnessed gentle human handling of their dams, were more likely to trust humans, the studies showed.

"What we have discovered is that everything that the foals experience very, very young is something that is then fixed into their memory over the long term," Henry said. "It's evident that we're dealing with a period which is very important for their (behavioral) development."
Henry explained that because horses show affection differently from humans and other domestic animals, using less physical interaction, the early human contact is unnatural and could be perceived as negative. "It seems that the best way to establish confidence with a new foal is through good contact with its mother," said Henry. "Clearly, to create a positive horse-human relationship, it's not a good idea to intervene in the natural progression of postnatal events, nor in the early mare/foal relationship."
The team plans to continue following the 16 study and control foals to further investigate the effects of early human handling over the long term.

The horse 2 feb. 2008