Stephanie Pots schreef op dinsdag 21 september 2010, 9:35:

In ons geval, (Chaser en ik) na een fikse glijpartij en een zowat over de kop slaan door 2 losse voorijzers.... het definitieve besluit om NOOIT meer ijzers onder 'n paard te laten timmeren.
En ik ben niet bewust met losse ijzers gaan rijden, dat zou ik dus nooit doen.
Ze zaten 'muurvast' toen we vertrokken voor een fikse buitenrit. Van te voren gecontroleerd door de hoefsmid, beslag zat er net 2 weken onder. Voorijzers waren er al 2 x onderuit gevallen en waren opnieuw vastgezet. Het was speciaal beslag met leren zooltjes en siliconen.
Halverwege hoorde ik een soort 'tikken' en vroeg me af waar dat geluid vandaan kwam.
Achteraf zal dit de eerste nagel geweest zijn die eruit kwam.

Enfin... die buitenrit heb ik ernaast lopend afgemaakt. En nog voordat we fatsoenlijk thuis konden komen draaiden beide ijzers rond z'n voeten, hangend aan nog slechts 1 nagel. De noodsmid die de volgende dag kwam heeft ze verwijderd. Helaas, doordat de nagels flinke gaten in de wanden hadden gemaakt moest hij Chaser dermate kort bekappen dat de arme ziel helemaal niet meer kon lopen en op de pijnstillers kon.
En dat..... was gelijk en heel erg definitief het einde van de hoefijzerperiode.

Losse ijzers zijn dus levensgevaarlijk. In een manegehal loopt het dier het risico dat ie z'n eigen ijzer eraftrapt, en met medeneming van een flink stuk wand.
Om nog maar niet te spreken over eventueel nog aanwezig zijnde losse nagels!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Er werd mij verteld dat het voor het paard geen enkel probleem is. Het ijzer valt er gewoon een keertje af. Hartstikke leuk ook nog want als het gebeurt terwijl jij er op zit mag je het ijzer houden. Ik had nog willen roepen dat ik daar niet op zit te wachten want mijn paard is bevrijd van haar ijzers dus ik heb ijzers zat. Had ik ook gewoon moeten doen, maar ik was wat gespannen. Zat voor het eerst op dit bewuste paard omdat ik huiverig ben voor de galop. Dit paard geeft een galopsprongetje voordat hij in draf gaat. Zo kon ik dus mooi aan het galopgevoel wennen.......

Begrijp ik het goed dat het losse ijzer dus uiteindelijk ook gevolgen heeft voor de veiligheid van de ruiter?

Ik ben vorig jaar van het paard gevallen (niet op manege overigens) en heb twee ribben gebroken. Daarna flink wat maanden heel angstig geweest. Nu zit ik sinds kort weer heel ontspannen op het paard. Stel je toch voor dat tijdens mijn eerste, langoverwogen galop het ijzer omklapt.... stap ik waarschijnlijk nooit meer op een paard....

Kij hier:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=111&t=1358604&

maar eens... hoeveel moeite het kost om zaken proberen goed uit te leggen en mensen te overtuigen.
En dan wordt er nog niet eens over opstalling/voeding gesproken....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geweldig Cindy, zoals je dit alles beschrijft!
Heerlijk om dit zo te lezen, zoals het gegaan is...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op dinsdag 21 september 2010, 14:36:

"ik ben ook zonder schoenen/kleren geboren maar kan ook echt niet zonder lopen hoor"



Gr, Dani

Haha.... ja, soms is het wel lachen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op dinsdag 21 september 2010, 14:19:


Meestal gaat dat goed, soms niet.
Mijn beide paarden hebben een ijzerverleden en ik ben bekend met losse ijzers. Ze gaan los in de eerste 2 weken dat ze eronder zitten, of na een week of 8 als ze minder goed passen door de verdergaande hoefgroei.
Een keer tijdens een duinrit tordeerde een loszittend ijzer onder Bucks achterhoef zodat een zijlip in de witte lijn stak en een tak zich naast de hoef bevond. Hij hield het been omhoog, want op zo'n lip kun je niet staan. Met vereende krachten heb ik met de hand het ijzer eraf gesjord, gelukkig lukte dat. Ik zou niet weten hoe ik het anders had moeten oplossen, in the middle of nowhere.
Cadiz trapte een keer een voorijzer af, dravend op een modderig bospad. Het slingerde door de kracht van het aftrappen tegen mijn schoenzool en gelukkig niet mijn gezicht of dat van een achterop-rijder.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Cindy Helms schreef op dinsdag 21 september 2010, 12:55:

Wie is Paulien en wat heb ik gemist????

Ik kan me geen Paulien herinneren en ik zie ook geen Paulien vermeld op de computer-uitdraai van het programma.

Ben gewoon benieuwd wat die heeft laten zien wat je tot tranen toe geroerd heeft, wellicht kan ik dat dan eens ergens anders zelf gaan zien?

Grtjs, Suzanne.

Hier wat foto's: http://www.facebook.com/?ref=home#!/album.php?aid=38406&id=151748814840912

Er staat ook een filmpje op van Ariel en Andrea.

Gr, Dani

Wil schreef op maandag 20 september 2010, 23:18:


Mercikes Wil!!

Mirel, wij rijden regelmatig mee met koetsen tochten, aangespannen - bitloos - IJzerloos, Ritten van 30 km - vaak voor 70% over het harde.
Olly onder zadel -bitloos - IJzerloos - in 4 dagen meer dan 100 km - de zelfde route als de beslagen paarden - doe ik expres, in een Fluo-vestje van PN met de tekst "goed gezien, zonder IJzer" om te laten zien dat het géén mirakel is.
De laatste 4 daagse ruim 350 inschrijvingen, slechts 6 bitloze en nog minder volledig IJzer vrij. Je kunt de excuses wel bedenken die er gegeven worden.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Spirithorses schreef op dinsdag 21 september 2010, 9:59:
Ik wil het wel begrijpen, maar het meeste dat me dwars zit, is dat de mensen NIET de tijd WILLEN nemen, voor het genezing proces. Omwille van de "winst punten".
IK doe mijn ding en toon het ze. Wat een ander er mee doet ....

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Stephanie Pots schreef op dinsdag 21 september 2010, 9:35:

Bij een prof heb je les gehad
Meestal loopt het niet "fout" af, maar veel kreupelheden vinden vaak wel de oorzaak in dat losse beslag.
Ik heb zelf nog geen brokkel hoeven gezien, bij paarden die al langere tijd IJzerloos zijn (meer als 1 jaar)
IK geloof je, dat het heel moeilijk is om te zeggen, dat je dit paard met dat losse beslag liever niet wilt rijden.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Nils Vellinga schreef :

Ik lees net die Bokt-ijzerslink die Wil gaf. Ben na de eerste pagina afgehaakt (dus ik weet ook niet hoe de discussie verderloopt).

Tijd (geduld), kennis, maar ook zelfvertrouwen zijn belangrijk bij het overgangsproces.
Wij hebben (inmiddels) makkelijk l*llen want wij weten inmiddels wel dat het altijd goed komt.
Maar als je één paard hebt en bovendien in een ijzerpension en al je vriendinnen gaan uit rijden terwijl jouw paard na een half jaar nog strompelt over steentjes moet je van goeie huize komen om dan toch vol te houden, temeer wanneer diezelfde vriendinnen je voor dierenbeul uitmaken.
Deels heb ik daar wel begrip voor (ik lijk wel in een milde bui vandaag), maar het andere deel in mij zou willen schreeuwen: 'haal in godsnaam je paard daar weg en zoek een plek waar je dat begrip en de ondersteuning wél vindt'.

Ik heb het hierbij over de gewone overgang naar ijzerloos (bit en hoefijzers). Enige nuancering is daarbij wel op z'n plaats.

Maar persoonlijk heb ik net als jij geen begrip voor de winstpuntenjagers ten koste van de gezonde voeten van hun paard. Ik heb daar h e l e m a a l niks mee!

Groet, Pien

Ik kom veel op Bokt, maar doe lang niet altijd mee in de discussies, wel kun je soms helpen door gebruikers die wel echt interesse hebben eens op het goede spoor te zetten.
Het valt mij op - en dat meen ik serieus - dat er steeds meer gebruikers open lijken te staan voor bitloos en ook voor ijzerloos. Vind ik echt opvallend.
En natuurlijk gaan van sommige topics je haren recht overeind staan, het lijkt mij toch een prettige ontwikkeling. :)