Ans Jondral schreef op woensdag 22 september 2010, 10:00:



Fijn dat je het zegt, Ans.
Ik wil er zelf niet meer over beginnen.
Dat mijn paard echt niet zonder hoefbescherming kan, na al die jaren van NB, zal ik hier niet meer melden.
En dat er veel mensen terugkomen van NB omdat hun paard er moeilijk van gaat lopen, dat wordt hier op het forum als 'onzin' bestempeld.
Het zij zo, maar jammer is het wel. Want daardoor is er geen nader onderzoek mogelijk naar de oorzaken hiervan en mogelijkheden om dit te voorkomen. Echt jammer!

joop schreef op woensdag 22 september 2010, 10:44:


Pardon!?

Bij verre- verreweg de meeste paardeneigenaren staat dit toch wel voorop.
Wat gaat er met al die paarden gebeuren als dat niet meer mag?

Ans Jondral schreef op woensdag 22 september 2010, 22:45:
Nee, niet blind. We proberen ze allemaal te helpen. En als iemand een negatief verhaal op kan hangen over een genezingsproces ben ik het zelf wel!
Echter, ik erken ook dat het m'n eigen schuld is dat ie tijdens dat genezingsproces WEER HB is geraakt. En daarom duurde het nog langer. MIJN schuld, mijn verantwoordelijkheid. Niet het dier.

Precies... eventjes geprobeerd. Jammer dat ik dit moet schrijven, maar dan waren ze ook niet overtuigd. En niet bereid om de tijd van ongeveer 1 jaar (afhankelijk van verleden, leefomstandigeden, bodem etc.etc.) aan te houden voor een fatsoenlijk genezingsproces.
Alweer de hoefnagel op z'n kop. 'Eventjes' geduld, jazeker! En daarna, want we willen toch zeker wel kunnen rijden... worden er gewoon weer ijzers onder getimmerd.
Alleen komt voor veel paarden de dag dat die beslagen wrakvoeten ook niet meer functioneren. Voeten met zowat dichtgesmede ijzers, of siliconen en leertjes.... waaronder een flinterdun zooltje met gaten waar de pus uitloopt!
Einde verhaal, moet ie maar naar de slager? Waar ben je dan in vredesnaam mee bezig???

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Coralie schreef op woensdag 22 september 2010, 23:27:

Mijn 20-jarige paard ook niet! Maar dat wil niet zeggen dat ik er ijzers onder laat timmeren. Want die ijzers zijn juist de oorzaak van die gevoeligheid.

Als je een paard hebt die op jonge leeftijd al op ijzers geplaatst is, altijd op ijzers gestaan heeft, dan heb je een onderontwikkelde hoefgroei. En dát komt niet goed.
En toch zeg ik uit eigen ervaring dat ik in NL wel zonder hoefschoenen kon rijden, galopperen over asfalt. Hier in PT, door de harde ondergrond, zijn de hoeven wederom aan gaan passen en zijn enorm vooruit gegaan.
Echter, 12 jaar ijzers, dus klemvoeten, kan geen 1 natuurlijk bekapper meer oplossen.
Ik kán zonder hoefschoenen rijden, zelfs over de keien. Alleen doe ik 'm er geen plezier mee en loopt ie wat stijver als mét bescherming.

Ook met NB ben je nooit uitgeleerd. Een paard loopt niet moeilijk alleen door natuurlijk bekappen. Een paard loopt moeilijk omdat z'n voeten niet gezond zijn.
Probeer de DVD serie van Pete Ramey eens te bekijken en je kennis van voeten wordt aardig bijgenageld. )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ans Jondral schreef op woensdag 22 september 2010, 22:45:

Eventjes geduld is gewoon niet genoeg. Die eigenaren beseffen niet dat ze de hoeven jarenlang ziek hebben gemaakt door ijzers, voeding en/of opstalling. Dat maak je niet in 3 weken goed.

Aan de ene kant snap ik het ook wel hoor. Het dringt tot je door dat je het al die jaren niet goed hebt gedaan, wil je leven beteren en ziet vervolgens ellende bij je paard. Varierend van gevoelig lopen tot doffe ellende van hoefzweren ed. Dan word je wel keihard met je neus op de feiten gedrukt.
Dan kan je 2 dingen doen. Heel hard roepen "zie je wel, blote voeten werkt niet" en weer in je eigen veiligheid terugkruipen. Of je zet door, gaat samen met je paard het genezingsproces door en de voeten worden weer gezond(er).
Wij weten allemaal dat er vele hulpmiddelen zijn om de meeste problemen te overwinnen. Hoefschoenen, pads en vooral tijd. Maar waar mensen zomaar 80 euro betalen voor rondom beslaan, worden hoefschoenen veel te duur gevonden.

Ik denk, dat PN er vanaf moet om heel hard te blijven roepen dat alle paarden van de ijzers moeten. Ik denk, dat er een grote groep paarden is waarvan de hoeven zo verziekt zijn door jarenlang ijzers, verkeerde voeding, verkeerde training en verkeerde huisvesting, dat die voeten gewoon niet meer goedkomen.
En die voeten per se ijzerloos willen, is ervoor zorgen dat er verhalen komen dat natuurlijk bekappen niet kan.

Dat wil niet zeggen dat we het goed moeten keuren dat mensen hun paard als bromfiets zien. Ik vind het vreselijk als mensen hun paard niet een beetje tijd willen gunnen om te herstellen. Rijden is het enige wat telt en dat is voor mij onbegrijpelijk.

En wat met al die paarden die dan overblijven? Ach, gewoon net zoals nu naar de slacht, want dat is precies wat er nu ook gebeurd als paardjelief na alle ijzers en toeters en bellen niet meer te rijden is. Wat dat betreft verandert er dan weinig.

Groetjes Karin

joop schreef op woensdag 22 september 2010, 16:53:


Belangrijk is dat gestandaardiseerd of gecorrigeerd kan worden voor 'gekleurd' kijken. Wij kennen onze paarden goed, dat kan je objectieve observatie subjectief maken. Een en ander hangt af van hoe zorgvuldig en professioneel de onderzoeksopzet is, maar hangt ook af van de observatoren. En we zijn niet allemaal geschoolde onderzoekers......

Het mooiste zou zijn wanneer we elkaars paarden observeren en dus niet je eigen paard. Bij deze bied ik aan de Portugese paarden te observeren in ruil voor een leuke observatiekudde hartje Veluwe

Stephanie Pots schreef op donderdag 23 september 2010, 8:59:


Iemand zin om onze paardjes te observeren, in het prachtige zweden?
Zoek nog een oppas zodat we af en toe weekje weg kunnen.
Liefhebbers hebben dan meteen de unieke kans om een hondengezin, bestaande uit paps, mams en zoon, te observeren.
Ook al erg leerzaam

Sandra van Bommel schreef op donderdag 23 september 2010, 10:05:


Hier ook de mogelijkheid een kudde te observeren, met een tent kan men 24/7 in de wei verblijven dus een fijne vakantie op de koop toe.

Ans Jondral schreef op woensdag 22 september 2010, 22:45:


Ik heb uiteraard geen zin me bezig te houden met paardhouders die hun dieren exploiteren. Voor mij staat het welzijn van het dier voorop.


Ik geloof het gewoon niet, weet je waarom? Omdat ik alle paarden die binnenkomen ontijzer en er nooit 1 zie strompelen. Dat komt alleen voor bij ernstig HB paarden en bij hoefzweren. Weet je dat ik al bijna 100 paarden voorbij heb zien komen hier in de opvang. Hoe kan dat dan, dat het bij mij wel steeds lukt? En dan ook nog bij de afdankertjes van anderen.


Helaas hebben de meeste mensen het niet voor hun paarden over ze de tijd te geven te genezen. Daarom liggen er bij diverse adressen zoveel misvormde paardenhoeven in de vriezer.


Ik troost me met de gedachte dat door geldgebrek de grote paardenhausse op zijn retour is, misschien wordt er minder gefokt en zullen minder paarden als oud schroot worden afgedankt.

Coralie schreef op woensdag 22 september 2010, 23:31:


Hetzelfde als wanneer het wel mag

joop schreef op donderdag 23 september 2010, 10:28:


Je hebt helemaal gelijk, Letje, het is bijna te triest voor woorden. Paarden voor de sport, ik gruwel er bijna van. Tuurlijk mag je een paard gebruiken om mee te sporten, maar kunnen we dan niet eens kijken naar wat een paard zelf aan kan in plaats van allerlei regeltjes maken waarvan de mens vindt dat het maar moet kunnen! Springgefokt, dressuurgefokt, crossgefokt ... kom op zeg! Houdt het dier gezond door beweging, lekker naar buiten, gewoon goed en verantwoord bezig zijn met continue oog voor je dier. Jaag het niet over de kop of vraag een dier niet om continue over allerlei hindernissen te springen, terwijl hij er zelf voor zou kiezen om er van nature langs te lopen. Je kunt best wel eens een boomstammetje nemen of een waterplas overwinnen, maar dat gejakker op die beesten, terwijl jezelf op je luie reet er een beetje bovenop zit te raggen. Gadver! Als je een kind hebt wat motorisch wat minder fijn gebouwd is, doe je dat dan ook weg omdat jij vindt dat het het zwanenmeer moet kunnen dansen? Nee toch? Zag net weer zo'n kotsadvertentie ... zeer lieve merrie die veel te jong is om met pensioen te gaan ... wedden dat die de vernieling in is gejaagd? Want de reden van verkoop = niet geschikt voor de sport! Bah!

Karin schreef op donderdag 23 september 2010, 6:42:

Ten koste van wat? Want daar wordt het vaag! Terwijl een aanwijsstokje of stemverheffing al haast als te agressief wordt beschouwd, is het geaccepteerd dat paarden maanden, zo niet jaren worstelen met zere voeten. Ik heb die onlogica nooit gesnapt.
En wanneer zijn de voeten gezonder, terwijl het paard nog steeds strompelt?

Ik pleit absoluut niet voor ijzers, maar heb mijn ijzerloze zendingsdrang ook aardig onderdrukt. Ik zag mijzelf ook voor het dilemma staan toen een van mijn paarden, aardig 'natuurlijk' gehouden, na 13 maanden nog steeds als een kruk over straat ging. Met NUL verbetering! Een strakke rug en stijve schouders! Daar word je inderdaad moedeloos van inderdaad en het is naar buiten toe anti-reclame. Mijn buitenwereld liet al jaren gedachtenloos de smid hun paarden bekappen, tradi -wat dat ook zijn moge- maar iig probleemloos. En ik had een Nieuw Soort Natuurlijke Bekapcursus gedaan, zette mijn 2 paarden over naar ijzerloos en na ruim een jaar kon de ene nog steeds niet de straat over! En dan zat ik er niet eens op!

Nou... als je paard er een is die lééft van bewegen dan neem je hem heel veel, téveel af door hem die beweging te ontzeggen, alleen omdat je vindt dat zijn hoeven 'gezond' moeten worden ook al doet dat de rest van zijn leven pijn. Een rielektse sjokponnie zal het minder erg vinden.
Ik heb mij wel eens afgevraagd hoe het mogelijk is dat zoveel paarden die op ijzers staan, toch zo oud kunnen worden. Het fenomeen 'sluipmoordenaars' is wat mij betreft niet zo absoluut als de naam doet vermoeden. Ik ben het met Ans eens dat het niet zwartwit is. Was het dat maar wel, dan was het leven simpel.

(Inmiddels is het strompelende paard een jaar geleden opnieuw ontijzerd, en nu wel met succes, door bemoeienis van een prof. Het zat 'm toch heus in het punniken, want met simpel nageltjesknippen kwam ik er niet.)

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Oh jongens (en meisjes....) dit gaat heel leuk worden: we zetten een prachtig gedegen onderzoek op en vervolgens gaan we via huisje wisselen allemaal een heerlijke vakantie tegemoet. Dat is nog eens onderzoek doen! Is een leuke pr voor PN.........

Ach dan zit je weer te twijfelen, zal ik reageren of niet...

Nou goed mijn visie (voor zover het iemand boeit). Ik stoor me juist aan de niet professionele fokkers wat een verschrikkelijke gerommel zie ik daar. Even alles over 1 kam geschoren maar als je iets al decennia lang doet heb je kennis, herken je problemen vroeg en heb je omgeving die hiervoor is ingericht. Wat zie ik vaak:

De kwaliteit van de paarden. Merries van een minderwaardige kwaliteit onder het motto ik wil zo graag iets van haar als zij er niet meer is. Hengsten waar nog nooit een paardenkenner naar gekeken heeft maar of goedkoop in dekgeld, dichtbij of bekend als zo een lief dier. Combinaties van rassen en ouder dieren dat je al medelijden hebt met het veulen voordat hij/zij al geboren is. Gefokt voor gebruik waar hij totaal niet voor geschikt is. Dit is gokken en heeft niets met fokken te maken.

De geboorte en voorbereiding. Mensen die niet waken (komt bij professionele fokkers echt niet voor). Niet weten wat te doen en wanneer. Merries niet van de nageboorte af komen door fouten van fokker, ongeschikte locatie, onrust, modderige plekken, ondeugdelijke afrasteringen, veulens die verongelukken, verdrinken etc. Opfok geen speelkameraadjes, weinig ruimte, gevaarlijke afrasteringen, rommel in het weiland.

Geen krachtvoer, geen ijzer, geen stal allemaal doodzondes maar compleet zonder kennis de gezondheid van een merrie en haar veulen op het spel zetten mag iedereen.
Een goede fokker weet waar hij mee bezig is de minpunten en pluspunten genetisch van zowel vader als moeder. Fokt een dier waar het voor geschikt is. Kan een merrie en veulen begeleiden bij deze meest risicovolle momenten in hun leven. Een goede fokker geeft het veulen een goede start nu nog de paardenwereld veranderen dat de opfok en gebruik meer paardvriendelijker gaat.

Wat betreft het zwart/wit denken. Begin deze maand was ik gevraag om een lezing te geven over huisvesting van paarden en paddockparadijs. Tijdens de lezing wordt ik gevraagd of ik mijn eigen paarden op ijzers heb. Dat dit niet zo is doet niet te zake maar dat stigmatiseren wordt ik zo moe van. Alsof iedereen al in een keer alles voor elkaar heeft zoals PN voorschrijft. En alsof daar geen inzichten veranderd zijn door de jaren heen.

Ik kom voor mijn werk heel veel bij mensen met paarden en ik weet nog steeds niet of een paard dat s'nacht op stal staat en overdag op de wei en iedere dag uren lange buitenritten maakt ongelukkiger is dan dat andere paardje dat al jaren zijn zandpaddockje niet is uitgeweest. Trouwens die paarden die de gehele dag aan de voerruif staan maken waarschijnlijk minder km's dan dat nacht stalpaard dat iedere dag een flinke buitenrit maakt. Ik zie liever een paard op ijzers en dekens met krachtvoer altijd buiten met ruimte en aan het werk dan een nb, krachtvoer-loos, dekenloos constant in een paddockje van 10x10. Want dat is helaas de werkelijkheid die ik nog veel zie.

Ik vind persoonlijk dat iedereen die vlees eet in de letterlijke zin geen dierenvriend is.
Ik snap er dan ook niets van dat iedere PN/bekap/poedertoren evenement een bbq is.
Maar wie ben ik dan want ook ik heb wel ergens hier in huis een medicijn dat op dieren getest is of een lederen schoen of portefeuille etc.

Doe gewoon je eigen ding, probeer met kennis goed te kunnnen onderbouwen waarom je iets doe en laat mensen in hun waarde en deel kennis dan bereik je het meeste. Bij de enige leer verkondigen gaan mensen enkel maar focussen op wat jij mischien nog niet ideaal hebt om daarmee je verhaal onderuit te halen.

muriel schreef op donderdag 23 september 2010, 11:52:


Het is waar, dit geldt voor paarden, honden etc en zelfs voor mensen


postzegelweitjes zijn inderdaad geen optimale vervanger van stallen. Toch vind ik de postzegelpaarden] body=[Paarden die gehouden worden op té kleine, kale weitjes, een postzegel dus.]">postzegelpaarden beter af dan de jou beschreven ijzer, deken, stal combi. Het postzegelexpemplaar heeft tenminste de mogelijkheid normaal te lopen zonder pijnlijke voeten en maagzweren die krachtvoerexemplaren meestal oplopen in hun stalletjes.


Volgens mij kan je prima vegetarisch BBQ. Maar als er gewoon bioindustrie vlees op de BBQ ligt is het wel treurig.


werpe de eerste steen.


Volgens mij heb je veel mensenkennis