joop schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 18:07:


Zal het eens navragen waarom ze dit doen.
Inderdaad, moet je de kraamzorg eens horen ... iedere zoveel jaar gaan ze het compleet anders doen en dan is alles wat je in het verleden met je kindje deed, HELEMAAL FOUT. Alsof je een crimineel bent. Ik had voor mijn dochter bij het eerste kindje (toen woonde ze nog met z'n allen bij mij) een can water gekookt voor flessenvoeding en dit afgesloten laten afkoelen. Vrouwtje van de kraamzorg pleurde het zo in de gootsteen. Nee, dat doen we tegenwoordig niet meer, is beter voor de weerstand om gewoon leidingwater te gebruiken, ongekookt ... nee mevrouwtje, ook geen bronwater ... doen we niet meer! Volgens de apotheker waar ik diezelfde dag was, is het kadaverpolitiek. Kraamverzorging is geen universitaire studie en interpretaties moet voorkomen worden. Dus ze krijgen tijdens hun opleiding te horen hoe of wat en zo is het dan ook. Uitleg aan jonge ouders ontbreekt, voor discussie staan ze niet open ...
Zo vind ik ook dat zwanger zijn tegenwoordig meer op een ziekte lijkt, dan dat het iets plezierigs is.
Jeetje Joop, ik word echt oud ... ik begin te zemelen

herma schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 18:18:

Oei! Spannend hé? Succes de komende dagen!

Anja Seijn schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 9:56:


Proficiat Anja, het lijkt wel een poppemieke!

Pfffff de trainingen van het afgelopen half jaar voor het paardentheater (volgende week) hebben zwaar doorgewogen op Benny en mij, maar vooral ook op de paarden.
Rock doet ongelofelijk hard zijn best voor de lange teugel. Sinds 4 weken doet hij terug mee, omdat we een paard te kort kwamen. Ik had hem eruit gehaald omdat hij onder stress piafeert en uitslaat. Doch hij lijkt minder schrik te hebben, minder last van stres te hebben de laatste tijd. Doch verasste hij me vorige week met een ongevraagde en onverwachte carpriool toen ik erachter stapte. Voor het eerst dat ik ervan krijg. Een teken dat hij er genoeg van krijgt. Omdat ik het was hielt hij zijn benen nog goed bij hem. Ik heb al anders geweten. Hopenlijk doet hij het niet volgende week, en zo ja ... liefst dan ook weer met ingetrokken achterbenen, zodat ik er heelhuids vanaf kom.
Enno heeft zich een half jaar lang van zijn allerbeste kant laten zien. Zowel onder de man (ik) als aan de lange teugel (benny). Zo'n stabiel paard dat zich toch weet op te pompen voor 'de show', en zo fijngevoelig is. Gisteren was het helemaal anders hier toen we oefenden in onze eigen paddock. Geen land mee te bezeilen, wegrennen en niet te houden. We hebben hem meermaals moeten loslaten ... Hij leek schrik te hebben van de drinkenbakken (die er al maanden staan) en het hek was van de dam. Aangezien hij meermaals + beloond is voor dit gedrag (nl alle druk weg), heb ik er geen goed oog meer in. Ik wilde zijn tanden na het stuk doen. Maar ik vlieg er morgenochtend alvast in in de hoop dat ik daar een oorzaak vind van dit gedrag. Echter dit paardje kennende, denk ik eerder dat hij onze stresfactor heeft gemeten en aangevoeld. Hij is supergevoelig voor emoties en wijkt of loopt weg van het minste dat hij verkeerd aanvoelt.
Als dit maar weer goedkomt ... De moed zakt even in mijn, maar vooral Benny zijn schoenen. Ocharme, had ik hem maar nooit die paardenmicrobe doorgegeven.

Cindy Helms schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 4:03:


Hey Cindy, ikke ook nog wakker, foto's en filmpjes op de computer aan het zetten van den demo daarstraks, maar hier zal het pas morgen staan zenne

Zo'n dingen lijken allemaal leuk maar oorspronkelijk zijn ze nog een ver-van-mijn-bed-show hè, dan begint de datum te komen en begin je zelf te borrelen. Fijngevoelige paardjes zijn in mijn ogen het leukst om te rijden maar het nadeel is dan dat ze alles overnemen van hoe je je zelf voelt.
Maar ik weet zeker dat jullie het goed gaan doen zenne!! En dan nog, de aarde vergaat ni als er een foutje ergens insloopt. Zelf ontspannen is het begin van de ontspanning bij Rock en Enno, mss dat het vele trainen in combinatie met jullie stress de doorslag heeft gegeven bij Amaroc?

Kweet dat het heel moeilijk is maar take it easy Diep in- en uitademen en alles komt wel goed. Ik ga alvast voor jullie duimen vanuit het zonnige zuiden

(en deze raad komt dus ook van een stresskieke, kheb juist een filmpje gezien van mezelf terwijl ik op Soraya reed en kstond stijf van de stress omdat er een camera stond, kzijn precies nen hottentot op een paard, als ik altijd zo rijd, dan zijn der nog kosten aan zenne )

Britt Claeys schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 5:04:


Ha, maar ik heb je al zien rijden zonders camera erbij en dat was absolute klasse, Britt.
Ivm Rock , daar zit ik nog het minste mee in op dit eigenste moment. Die kan ter plaatse ontploffen, maar zoals je weet ... daar zit een instant rem op vooraan. Ik zou liefst hebben dat hij zijn benen bij hem houdt natuurlijk, maar dat heb ik niet altijd in de hand (externe factoren). Maar ik vertrouw erop dat ik hem ken en omgekeerd.
Ik lig nu echt wakker van Enno en Benny. Ze hebben zo hard hun best gedaan maanden aan een stuk, dat wat gisteren meermaals voorviel echt niet leuk meer was. Benny denkt dat hij het verprutst heeft en voelt zich schuldig, terwijl dat niet zo is. Zijn zelfvertrouwen een flinke deuk. Ik heb er echt mee te doen. Een losrennend paard met lange teugels erachter aan op een scene ... ik zie het al voor me. Zulke zaken had ik een jaar geleden van Rock verwacht, maar van Enno nooit.
Soit heb Benny zijn bokes maar al gesmeerd en koffie voor hem gezet om mee te nemen naar zijn werk. En ik ga binnen een uurtje met tanden aan de slag en wat werken, daarna ga ik het één en ander voorzichtig terug proberen rechtzetten in het koppie van Enno. Fingers crossed.

Cindy Helms schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 4:03:


Ik ken Enno nog van voor hij bij jou woonde, heb hem herhaaldelijk gezien op wedstrijden/demo's in NL en daar gedroeg hij zich altijd keurig: geconcentreerd, bij zijn amazone. Er is geen reden waarom dat veranderd zou zijn, want ook bij jou heeft hij een logisch, aangenaam leven zoals ik aan de foto's zie. Ook in Bunschoten vond ik hem goed geconcentreerd, nu was dat weliswaar geen groots spektakel.
Mijn eigen ervaring met publiek, spanning en herrie is dat de spanjaarden er op het moment suprême gewoon voor je zijn. Ze houden van die aandacht, dat zit in hun genen! Temidden van heel veel 'gedoe' focussen ze juist zuiver op dat ene wat ze kennen, dat ben jij en dat is de vertrouwde reeks van oefeningen. Vertrouw er maar op.
Je kunt er ook altijd nog Rescue Remedy tegenaan gooien, is het niet voor Rock of Enno, dan misschien wel voor je man
P.S. Als een paard naar je slaat tijdens het langeteugelen, dan moeten er alarmbellen gaan rinkelen. Is er misschien teveel druk? Is hij het eindeloze herhalen beu? Te weinig complimentjes tussendoor gegeven zodat hij onzeker wordt over zijn functioneren? De gevraagde buiging te zwaar? Want caprioleren komt doorgaans voort uit teveel opgebouwde (geestelijke en/of lichamelijke) druk, zo wordt het immers ook aangeleerd.

Christel Provaas schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 8:07:


Fijn dat je hem vroeger ook al kende Ik snapte er gisteren helemaal niets meer van, want hij heeft zich nog nooit zo gedragen. Ik heb net zijn tanden gedaan. Klein van gestalte maar dubbele dosis verdoving van doen! De zijkanten van boventanden tegen de kanten aan waren wel behoorlijk scherp. Tanden zouden ergens vorig jaar nog gebeurdt zijn. Hij had ook een snijwondje in zijn tond (meerdere maar die zijn veel ouder) van erop te bijten vooraan. Een sidepull gaat tegen die bovenkaak natuurlijk wel aandrukken. Heb dus alles weer in orde gemaakt en hopenlijk is hij het allemaal straks weer vergeten. Benny is ook altijd super lief en zacht met hem, dus daar lag het allesinds niet. Soit, dit gedrag behoort niet tot Enno's, vandaar dat we beiden ook zo aangedaan waren.
Ivm Rock ik weet het. Dit paard houdt niet van 'druk'. Maar in zijn hoofd is er voor het minste heel veel druk. Vooral drukte De reden waarom hij het bij mij deed is omdat ik hem eindelijk goed door een bocht kreeg, waar hij altijd probeerde uit de piste te gaan. De schouderbinnen die ik na die bocht moest maken was er teveel aan. Waarom? Ik had hem er goed doorgekregen, maar met mijn schouder binnen ging hij teveel naar binnen. Omdat daar een vijvertje lag en hij niet verder naar binnen kon en ik hem terug op de hoefslag vroeg, snapte hij er ineens niets meer van. Tilt! Boem!
Er is mij nog niet zo lang geleden afgeraden om met dit paard lange teugel te doen, omdat hij er inderdaad knoppen heeft op staan om dit te doen (hij is er voor opgeleidt blijkbaar), maar ze staan verkeerd waardoor hij het bij de minste stres gaat doen. Ach we zien wel, ik vertrouw op hem net zoals hij op mij. We komen van heel heel ver samen.
Na het stuk: RUST!
Trouwens ken jij Enno van bij Eveline dan?

Cindy Helms schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 8:24:


Ik ken haar en hem van het Andalusierforum. Door de verhalen en de foto's op dat forum kon ik zijn ontwikkeling volgen, de aanschaf, de castratie, het rijden, de overstap naar bitloos. Live heb ik hem enkele malen gezien op barokke dagen, wanneer hij een dressuurwedstrijd meeliep. Ik ken Eveline niet persoonlijk, alleen digitaal.