Anne-Marie Vanaudenhoven schreef op woensdag 21 oktober 2009, 22:31:
> O ja?!
>
> Hoeveel mensen ken jij die met hengsten door een bos rijden
> V.S. hoeveel mensen met een merrie/ ruin?
>
> Het zal snel duidelijk zijn. Maar inderdaad, hengst is ook een
> paard, I know. Dat mag eigenlijk niet meespelen maar toch (!)
> speelt het mee.
Nee, het maakt geen enkel verschil. Het enige dat belangrijk is, en dat geldt voor elk paard, dat het paard jou vertrouwt, en zich verantwoordelijk opstelt.
Ik heb veel hengsten gereden, en ingereden. Jong, vol bravoure, en later meer verantwoordelijkheidsgevoel in het paard.
Mooiste voorbeeld.
Mijn arabische hengstje, laat zeggen 10 jaar oud toen.
Mijn dochter op zijn rug, zij was 6 of iets in die richting.
Ik ernaast lopen.
En dan een hengstige merrie tegenkomen die gaat staan pissen voor zijn neus.
Wat was belangrijker voor deze hengst? De kostbare last op zijn rug, dus hij keek de andere kant op en negeerde de hengstige merrie.
Hengsten zijn niet anders dan merries in moeilijkheid, misschien zelfs eigenlijk wel gemakkelijker, want minder wispelturig. Zoals mijn voorgaand verhaal beschrijft, ze gaan niet door het lint voor een merrie, zelfs niet als die hengstig is.
Slechts het gebrek aan ervaringskennis van de meeste mensen met hengsten, doet hen denken dat een hengst een wezen van een andere planeet is. 't Is gewoon een paard, en als hij goed behandeld wordt, een maat. Mijn hengstjes gingen voor mij door het vuur, en waren zich altijd voornamelijk bewust van hoe belangrijk het was dat ze moesten zorgen voor het geliefde wezen op hun rug.
De kroeg
