Gisteravond tegen 23:00 uur keek ik nog even bij de dames. Kim kwam gelijk vanuit het weiland aandraven, Lily was nergens te zien. Toen ik goed keek, zag ik haar in het weiland liggen. Handig een gevlekt paard, het witte gedeelte valt aardig snel op. Een paar minuten later lag ze nog steeds; ik voelde lichte paniek opkomen. Wat als ze daar dood ligt?!

Ik besloot naar haar toe te gaan toen ze niet reageerde op mijn roepen. Toen ik haar op een afstand van 10 meter genaderd was en haar naam riep, gaf ze nog steeds geen reactie. Ik wist me geen raad, alles kwam weer terug, de wanhoop die in gevoeld had toen met Indy.

Toen ik verdorie NAAST haar stond en haar naam BRULDE kwam haar hoofd zuchtend omhoog. Geen paniek van haar kant: yieks, er staat iemand naast me, nee, gewoon: ja, zeg het eens.

Mevrouw lag gewoon DIEP TE SLAPEN. Gatver....... ik zag het al helemaal voor me....... Lily was niet zo blij met de storing, ze moet wel erg fijn geslapen hebben. Ze ging staan, na een paar keer vreselijk gapen stond ze me nors aan te kijken. Dat verrekte paard.... me zo laten schrikken.

Goed te weten dat mevrouw dus als een dooie slaapt.

Bah, wat ben ik geschrokken.....

Groeten,
Monique