joop schreef op dinsdag 10 november 2009, 9:13:


Misschien kun je eens contact opnemen met 'T Swieneparredies in Nieuw Scheemda? Misschien dat zij wel weer hun adressen in Frankrijk hebben voor dit soort gevallen.

Het is overigens erg aandoenlijk om hem zo te zien tussen de paarden. Maar ja, het hoeft inderdaad maar 1x flink raak te zijn, vanuit één van hen.

Groetjes Jolanda

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 november 2009, 10:25:


Dat jij dit hier neerschrijft zegt alleen maar iets over jou.

Ik ga hier niet op in gaan maar ik hoop dat de lezers beseffen dat de waarheid heel anders is dan dat Eddy Druppel en Herman Marynissen laten uitschijnen.

De groeten

Ik ga hier niet op in gaan maar ik hoop dat de lezers beseffen dat de waarheid heel anders is dan dat Eddy Druppel en Herman Marynissen laten uitschijnen.

De groeten

Niet in België voor zover ik weet.

Super interessant!!

Ik ga je binnenkort even contacteren, dat is toch mogelijk hé?

Groeten!

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 november 2009, 10:06:

.
.

Wat me in AdB aantrekt is de eenvoud. Na rechtrichten verzamelen en dat is een basis waar ik voldoende aan heb en er mijn ding mee kan doen. Op een gezonde en veelzijdige manier buitenritten maken. En dat geld voor iedereen, welke discipline je ook wilt beoefenen, AdB leert je een belangrijke manier van rijden.

Wat me minder aantrekt in bv. de academische rijkunst is dat het volledig je hobby moet zijn, de meeste tijd in de bak bezig bent en het paard met veel tijd volledig plooit naar de oefeningen. De meeste pn mensen houden van buiten ritten, en willen ook de basis rijkunst van verzamelen leren op een manier die het meest past bij het natuurlijk gedrag van paarden.

Een paard inrijden bijv. ik vind de opbouw van conditie naast de fiets beter passen bij een jong paard, dan het weinige longeren wat je op die leeftijd kunt doen. Met buig oefeningen aan de hand, heb je wellicht een iets soepeler paard, maar nog steeds een met te weinig conditie om goed te berijden.

Groet, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 10 november 2009, 12:25:


Het niets te maken waar je de klassieke rijkunst uitoefend hoor Michiel .Niet vergeten dat het vanuit het oorlogsveld is overgewaaid en gefatsoeneerd naar de adel toe en de sjieke madammekes en meneertjes reden nu een maal véél liever in gladgestreken biljartveldjes en zondagse parken !! Ziede nu ook nog véél gebeuren

Michiel schreef op dinsdag 10 november 2009, 12:25:

Ik denk dat je een scheiding maakt die er niet is.
Academische, klassieke rijkunst -wat daar ook voor door moet gaan- is niet gebonden aan een bodem of omgeving, het is een africhtingsmethode.
"Een manier die het meest past bij het natuurlijk gedrag van paarden" staat los van een bak of bos. Ik persoonlijk vind een fiets juist een onnatuurlijk paardengedragsartikel. Ik zou dan eerder kiezen om te gaan lopen, joggen naast het paard.

Koprollen en handstand kun je leren in een gymlokaal, maar ook op het strand. Het een is niet beter of slechter dan het ander.

AdB doceert zijn systeem overigens ook in een rijbaan.

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 10 november 2009, 9:26:


Je vraag was wel niet aan mij gericht maar misschien heb je iets aan deze link.
http://klassieke-rijkunst.startpagina.nl/

Dit moet ik weer even kwijt...

Zo ergens begin oktober vond ik dat mijn Pavke, moeder van haar toen bijna 6 maand oude veulen, wat tam en lusteloos werd.
Manlief merkte dit eerst niet zo direct op, maar na 2 buitenritjes kwam hij ook tot de conclusie dat haar enthousiasme verminderde. Ze bleef in een galop netjes achter onze ruin, wat niet echt haar ding is. Ze was ook niet meer zo speels in wei.

Voor alle zekerheid de DA gebeld, want ja... volgens de kenners in onze buurt waren we nu eenmaal niet goed bezig hé. Wie haalt het nu in zijn hoofd om een zogende merrie op enkel gras en hooi te zetten?!? De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ze de eerste 2 maanden na de bevalling toch wel zo'n 1,5kg merriebrokken bijkreeg die langzaam weer afgebouwd werd

Ik begon ook zelf te twijfelen of ze toch niks te kort kwam. Ze was niet mager, maar de verhoudingen klopten niet. En we vertrokken de week erop op reis...

Ook de DA vond dat ze er nu niet meer zo fit uitzag dan gewoonlijk. Ze stelde voor om bloed te nemen. Ze dacht ook aan een tekort van het één of ander.

Resultaat: GEEN TEKORTEN, wel wormen.

We waren uiteraard super tevreden dat ze niks tekort kwam, wat toch wel een bewijs is dat paarden echt wel zonder al het extra spul kunnen, zelfs al hebben ze een reuzeveulen met een enorme eetlust dat 5cm per maand groeit.

Die wormen, daar schrok ik toch wel van. Onze paarden worden op tijd en stond ontwormd, volgens de geijkte schema's. (ik weet wel dat hier op het forum de meningen verdeeld zijn over ontwormen, maarja ik ben nu eenmaal een type van "beter voorkomen dan genezen").
En in het verleden hadden we nog nooit wormen ontdekt na het ontwormen. Het was dus iets waar ik niet direct aan had gedacht.

Ik had mijn ontwormingen al klaarliggen (kwestie van met een gerust gemoed naar het buitenland te vertrekken), dus zei ik tegen de DA: ik geef ze alle 3 hun portie eqvalan duo (ook tegen lintwormen)

De DA raadde aan om de merrie toch Equest te geven, dus ik stante pede een apotheek gezocht (het was zaterdag en de woensdag erop vertrokken we voor 10 dagen naar de andere kant van de wereld).

Dus merrie op Equest, Qadish(veulen) en Nexor op Eqvalan duo.
Zondagavond ontdekten we voor de allereerste keer wormen bij onze paarden. In die van Q 2 spoelwormen en ik vermoedde ook lintworm, maar dat zag ik niet goed, want zo veel licht is er niet aan de stallen.

Maandag werd het dan duidelijk: spoelworm bij het veulen, lintworm bij veulen en ruin en dan ook nog kleine rode wormpjes bij de ruin.
Ik vond het maar een akelig zicht...
Bij de merrie: niet direct iets te vinden (op basis van één verse hoop).
Ik slecht gezind op mezelf natuurlijk, want ja, had ik haar toch ook maar dat lintwormenspul gegeven...

Intussen zijn we terug van de andere kant van de wereld en heb ik gisteren nog eens ontwormd (nu wel alle 3 met lintwormprodukt). Straks eens een update maken.

In elk geval, onze merrie is veel levendiger, ravot weer enthousiast met de andere 2, ziet er ook weer wat beter uit. Ze zal zich dus toch slecht gevoeld hebben van die wormen, denk ik...
Ben eens benieuwd wat morgen de wandeling (morgen dagje vrijaf hé?) gaat geven...

En wie zorgde voor onze beestenboel toen we weg waren?.... inderdaad, weer mijn vader, die alweer schitterend werk geleverd heeft. (volgens mij heeft hij zelfs elke worm geteld...)

Nog effe een anekdote:
ik was op reis met collega's en op een bepaald ogenblik stelden ze de vraag of mijn pa wel verstand had van paarden verzorgen...
Mijn antwoord was... ik vertrouw hem meer dan de "standaard"-paardenmens in onze buurt (op één vriendin na). En dat meen ik uit de grond van mijn hart.
Als je weet dat ze geregeld "echt stoute" veulens tegen de grond moeten leggen om ze "manieren" te leren... nu ja ... dan probeer ik het wel op mijn manier en heb ik liefst dat ze uit de buurt van onze Q blijven...

Maarja... Wij hebben ook alle geluk van de wereld dat we zo'n "braaf" veulentje hebben, die we overal kunnen aanraken en zelfs al zelf kunnen bekappen... weliswaar in 2 keer, maar toch... Hout vasthouden zeker?!?

groetjes, Lena

Lena schreef op dinsdag 10 november 2009, 16:50:


Gelukkig hebben jullie je gevoel gevolgd en waren jullie er op tijd bij!
Fijn toch .

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 november 2009, 10:06:


Volgens mij vergeet je zolangzamerhand iemand in dit rijtje te noemen.
Ik zou , als ik een mooie schouder binnenwaarst onder de knie heb , wel eens les van jou willen hebben!
Ik denk ook , maar dat weet ik natuurlijk niet zeker omdat al die namen mij niet bekent voorkomen , dat jij de enige bent die met al deze kennis het bitloos doet?!

Gr Esther