clarissa ruijgrok schreef op donderdag 12 november 2009, 8:42:


Qua paspoort ben ik Nederlands, ben in Nederland geboren, mijn moeder is Duitse.

Mijn vriend heeft even een telefoontje gepleegd richting tandarts. Bleek dat de assistente haar boekje te buiten gegaan is; volgende keer kan ik gewoon bij mijn oude Nederlandse tandarts terecht.

Maar dat neemt niet weg dat andere tandartsen mij ook geweigerd hebben op grond van "buitenlands".

Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 12 november 2009, 9:21:


Hallo allemaal en Monique,

Jullie van paardnatuurlijk mogen allemaal gerust bij mij komen alleen is het wel wat ver.
Vind het persoonlijk ook wat grof dat die zegt dat je niet bij hem terecht kan.Ik zou er mee naar de politie gaan en deze confronteren met tandarts.Eens zien of hij nog nee zou zeggen!
Sommige collega's hebben toch wel echt geen scrupules en nog minder empathie.
Hier behandelen we zelfs gratis al de arme grooms van de paarden en huispersoneel dat geen geld genoeg heeft om de behandeling te bekostigen,of ze nu bangladeschi,fillipino of indiers zijn speelt geen rol.
ik heb in 25 jaar loopbaan geleerd dat alles wat je doet goed of slecht terug komt...

Gr.Cedric

Cedric Coucke schreef op donderdag 12 november 2009, 12:09:


....anders kom je eens een keer bij alle paardnatuurlijkers langs - tandartsrondreis, behandeling van mens en paard! :)

Mijn vorige Nederlandse huisarts kon er ook wat van, die heb ik persoonlijk verzocht op te rotten. Mijn vader verkeerde in het laatste stadium van longkanker - de huisarts onderzocht hem en zei met een stalen gezicht: ""Goh, dat jij nog leeft, volgens mijn berekeningen had je twee weken geleden al dood moeten zijn." Mijn moeder begon te huilen en kreeg toen ook nog te horen dat ze zich niet zo moest laten gaan, zij vond toch dat alles in de "Heimat" beter was en dat ze daar maar naar terug moest gaan. Mijn vader kon op dat moment niet meer praten of eten en alleen nog maar liggen. Leuk, doodziek, weerloos en zoiets aan moeten horen......

Mijn moeder heeft mijn vader 6 maanden dag en nacht verzorgd; hij is op 72 jarige leeftijd overleden. Op haar verzoek heb ik er geen werk van gemaakt. We zijn met pijn en moeite van huisarts veranderd.

Monique