MartineVelde schreef op zaterdag 28 november 2009, 21:40:


Martine, jou nu toch al een klein beetje kennende - moet dit wel een speciaal paardje zijn voor jou - ik hoop dat je snel dé oplossing vindt voor haar.

Nadine Claessen schreef op zondag 29 november 2009, 0:21:


Dankje Nadine. Ja, ze is inderdaad speciaal voor mij. Ik heb haar leren kennen toen ze nog proefpaard was en had meteen al een klik met haar. Ze is echt een paardje waar geen kwaad in zit. Zo vriendelijk en ze staat altijd klaar om wat te gaan doen. Helaas is ze wel wat geschaad geraakt door haar verleden, en daarom niet meer zomaar voor iedereen geschikt.
Als je haar in haar waarde laat en met rust en liefde met haar omgaat heb je er een fantastisch paard aan. Liefst kocht ik haar zelf.. maar een paard onderhouden, dat gaat voor mij niet zolang ik studeer.

Peter Donck schreef op zaterdag 28 november 2009, 16:47:


alhoewel....

Nou ben in juist een beetje de kassen aan het oprommelen. Terug wat plaats maken, je weet wel.
Vind ik opeens een bundeltje, waarin ik mijn redevoeringen voor de lessen Nederlands in het 5de en 6de middelbaar bewaarde. Het enige trouwens dat mee naar dit huis gekomen is van het middelbaar én dat was ik al lang vergeten. Wellicht omdat deze stukken bij mij altijd over dieren gingen, dat ik ze bewaard heb.
Dus, valt uit dat bundeltje een briefje met een gedicht dat ik toen voorlas als onderdeel van een redevoering met zelfgekozen titel "Paarden in de Middeleeuwen". Ondertussen 11jaar geleden.
zie ik daarop staan:

Fragment uit Mazeppa geschreven door Lord Byron:

Golvende staarten en vliegende manen;
Brede neusgaten en ontspannen draven;
In hun monden geen bit of teugel;
En onder hun voeten geen ijzerbeslag;
Flanken zonder littekens van sporen of roede;
Duizenden paarden -- wild en vrij;
Als golven die rollen over de oceaan;
En in overvloed tekeer kunnen gaan.

Wil toch betekenen dat we deze overtuiging al langer met ons meedragen, maar dat we er gewoon soms lang overdoen om zelf de cyclus te doorbreken en er volledig voor te gaan. Prachtig stukje.

Ik schrijf even berichtje n.a.v. mailtje van Anja stein,

Ik heb tijdje niet meer meegelezen en al langere tijd niet meer meegeschreven en Anja heeft mij even wakker geschut!(bedankt An daarvoor!).

Ik heb tijdje niets van mij laten horen doordat mijn allerliefste Moedertje 24 juli is overleden,mijn allerbeste maatje die ik vreselijk mis.
Ze was al 2,5 jaar ziek en het was vreselijk moeilijke tijd ook omdat ze pas 68 jaar was.

Ik ben gewoon uit mijn doen en las heel soms mee maar kon gewoon niks intikken,het lukte gewoon niet terwijl tijdens mijn Moeders ziekte ik hier zoveel tijd heb besteed en het mij erg goed deed.

Ik hoop dat ik het hier weer kan oppakken maar vind in ieder geval dat ik wat van mij moet laten horen.

In mijn memorian zal ik foto van haar posten,

Groetjes allemaal

Conny

stumperd schreef op zondag 29 november 2009, 16:48:


Hallo Conny, m'n diepste medeleven. Het is erg pijnlijk zo iets en de pijn van het gemis zal wat vervagen met de tijd, zonder dat je die persoon vergeet.
Veel liefs, Caroline X

Maria Delavega schreef op zondag 29 november 2009, 16:52:


Wat verdrietig, Conny.
Sterkte met alles!
Doe maar kalm aan, dit soort verdriet vraagt gewoon heel veel tijd.

Els.

Els Kleverlaan schreef op zondag 29 november 2009, 17:09:


Hoi Caroliene en Els,had niet verwacht dat er al zo snel berichten zouden komen,hartelijk dan hiervoor jullie alvast,
Het doet mij goed!!!!
Groetjes Conny