ElkeW schreef op zondag 6 december 2009, 21:43:



alle monokultuurgrasland weer laten verruigen naar rijkaansoortengrasland
alle stomme maisland weer omzetten naar rijkaansoortengrasland
alle graanakker voor veevoer of biodiesel weer omzetten naar rijkaansoortengrasland
het bodemleven weer zn werk laten doen
de vleesdieren weer extensief buiten houden
en wat minder vlees eten
de ganaderiakultuur van vechtstieren in stand houden
de megaslachtbedrijven terug sterk regionaliseren
dat wordt een hele stap vooruit op vlak van ekologie

e m kraak schreef op zondag 6 december 2009, 22:52:


hier net zo en ik vrees in het grootste deel van europa ook stilaan zo
zelf iets houden wordt kompleet gekortwiekt
de bioindustrie rijdt de regeringen in de kont
en die vinden dat gewoon lekker

ElkeW schreef op zondag 6 december 2009, 23:31:


maar jij zit in wallonie en dat is nog steeds een wereld van verschil...

Hoi Trudy,
Is inderdaad erg lastig, en jij kent je paard natuurlijk het allerbeste, maar toch zou ik persoonlijk haar niet op het gras zetten; volgens mij is het vrij zeker dat het op een gegeven moment misgaat, of dat ze toch weer terug op de paddock zal moeten als het fructaangehalte hoger wordt. Ik zou het inderdaad eerder in de richting zoeken van een grote paddock paradise realiseren ergens. Misschien wat verder weg, maar zoals hier gezegd wordt hebben meer mensen daar behoefte aan. Manege de paardenmaat bijv. zal er nu een gaan bouwen. In ieder geval denk ik dat je best wat voor elkaar kan krijgen als je een stuk grond vindt om te huren en dan via een advertentie andere mensen die mee willen doen en betalen. Misschien ook een optie: een stuk bosgrond huren (www.bosgrond.nl) of even staatsbosbeheer mailen met de vraag of ze een stuk bosgrond hebben waar een paard rond mag lopen tegen vergoeding.
Veel succes!

Frans Veldman schreef op zondag 6 december 2009, 0:45:


Ach Frans,
Wij kunnen welles nietes naar elkaar gaan roepen, maar daar komen we toch niet verder mee.
DNA onderzoek zal het uiteindelijk allemaal duidelijk gaan maken, hoe het nu werkelijk allemaal is gegaan, met onze voorouders.

En daar zijn ze momenteel flink mee bezig, met dat DNA onderzoek.
Hier een link van een vrouw die voor haar eigen familie het DNA heeft laten onderzoeken, en ook beschrijft hoe er momenteel over de vroegste geschiedenis van de mens wordt gedacht.
Is duidelijk uitgelegd, voor iedereen te begrijpen.
http://www.nevenzel.com/DNA.htm

Dag Anke
mag ik nieuwsgierig zijn?
je plannen lijken mooi
ik zie dat je veel geïnvesteerd hebt in opleiding en ben wel benieuwd
wat is je vooropleiding? en welke bijkomende opleidingen heb je dan precies gevolgd?
hoe definieer je je grenzen tussen equicoaching en psychotherapie mbv paarden? maw hoe grens je af wat je wil doen tov therapie?

groetjes
Ellen

Trudy schreef op zondag 6 december 2009, 13:47:


Eind van de week wordt het koud met heldere nachten. Maw de/het fruktaan vliegt omhoog. Denk nog eens goed na of je je paard aan dat gevaar wil blootstellen, zeker na haar recente verleden. Ik snap dat het je zeer doet om haar in een stal en in een paddock te zien, mensen zijn er nu eenmaal op geconditioneerd dat een paard in de wei hoort. Maar een hb-gevoelig paard duw je zó over het randje!

Britt Claeys schreef op maandag 7 december 2009, 1:15:


Ik en geen paardencoach en ga dat niet worden ook, mijn kracht ligt op andere vlakken en je moet het maar zeggen als ik het verkeerd zie.
Ik denk dat we nog maar aan het begin van een ontwikkeling staan en dat de inzet van dieren alleen maar zal toenemen in veel meer richtingen.
Denk maar eens aan konijnen en honden in bejaardenhuizen en voor bv demente mensen in verpleeghuizen.
Ook bij autistische kinderen ( nu moet ik heel voorzichtig zijn, want ik weet dat er hier op het forum mensen zijn die daar veel meer verstand van hebben dan ik) Ik ken een verhaal van een jongen die nergens anders belangstelling voor had, geobsedeerd was, dan het werken met legoblokken.
Sinds hij omgaan met paarden ontdekt heeft wordt hij per paard naar school gebracht en is enorm veel toegankelijker en opener voor zijn omgeving geworden en kan hij er toe gebracht worden eens even op iets anders te focussen dan lego.
Als jij als manager zover geindoctrineerd bent dat je jouw manier van communiceren met mensen als zaligmakend ziet, dan zou het kunnen gebeuren dat je door de communicatie met een paard de dingen in een ander perspectief gaat zien en gaat begrijpen waarom je bv altijd tegen bepaalde problemen aanloopt.

Alllemaal mogelijkheden voor mensen die dat willen om die manier van werken aan anderen aan te leren en om daar structuur aan te geven en infrastructuur vooor te scheppen.
Ben je niet goed genoeg dan stopt het vanzelf, maar waarom vooraf afbranden? Juist als trainer vind ik het hoogst interessant

Britt Claeys schreef op maandag 7 december 2009, 1:15:


Prima, maar waarom moet dat dan allemaal zo duur zijn?
Ik lees 2250,- voor een cursus van 10 dagen les of een dagprijs van 350,-
Dat is toch voor een normaal werkend persoon nauwelijks op te brengen?

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op maandag 7 december 2009, 9:19:


Daar hebben Trudy en ik het uitgebreid over gehad
Vera gaat 'snachts op de wei samen met een kudde ipv op stal met de paarden waar ze nu bij staat ( omdat ze niet alleen wil blijven in de paddock) en zo gauw er sprake is van een toenemend fructaan overdag naar de paddock. Of misschien wel standaard.

Huertecilla schreef op zondag 6 december 2009, 12:16:


Als het goed is maakt de mens ook onderdeel uit van het systeem eten en gegeten worden. Tja? Pen op de hoofd?

sandratien2 schreef op maandag 7 december 2009, 9:45:


Nee, wij kiezen liever voor overvolle gevangenissen en recividisten, vaak tegen beter weten in en we noemen het .... beschaving ...

Trudy schreef op zondag 6 december 2009, 13:47:


Trudy, echt, als ik dit lees zou ik je zo graag willen aanbieden om Vera een tijd bij ons op te nemen om te zien wat wij voor haar kunnen doen, maar het zit er niet in; we zitten echt vol hier, de afstand is te groot, er zijn geen eczemers/hoefbevangen paarden meer om een aparte paddockgroep mee te vormen.

Toch wil ik dat je weet dat ik hier vaak aan denk....
Sterkte, succes de komende tijd en als we wat voor je kunnen doen weet je ons te vinden he.

Groet, Pien