Sandra van Bommel schreef op woensdag 16 december 2009, 11:40:


ik had ook zo mijn vraagtekens bij de manier van werken in het filmpje, maar je ziet hier wel duidelijk wat paarden vinden van die houding van iemand die zo hunkert.....die is niet in beeld, die is oninteressant en krachteloos.
Er is nog niet zo veel bekend over coachen, weet iemand nog meer fimpjes?

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 16 december 2009, 12:14:

Het is heel duidelijk, maar voordat ze omver gelopen werd had de coach er al mee aan de slag moeten gaan. Bovendien gooi je een paard niet zo uit de box samen met een coachee de bak in. (los van het feit dat paarden niet in een box horen en al helemaal paarden waar mee gecoacht wordt niet)

Ze was waarschijnlijk te veel afgeleid door interviewer en cameraploeg. Overigens schijnt voor dit stukje ik meen 17 dagen gefilmd te zijn. Mogelijk hebben ze nou net de rotste stukjes gesneden. Ik kan me zo voorstellen dat de coach hier zelf ook niet zo blij mee is.

Grappig in dit kader is dan weer wel dat op de website te lezen is dat ze nu wel van de alcohol af is?!

marjolijn schreef op woensdag 16 december 2009, 14:00:


+++

het aspect veiligheid wordt inderdaad vaak uit het oog verloren. ook het aspect paardenwelzijn is bij sommige coaches soms ver zoek. daarom hamer ik persoonlijk althans erop, dat zowel paardnatuurlijk als veiligheid absolute prioriteit zijn.

ik schaar me volledig achter de stelling dat er niet optimaal gecoacht kan worden met paarden die in een box opgesloten staan. precies daarom lopen de Equiboosters vrij in en uit, zomer en winter, dag en nacht.

op you tube staan een paar amateuristische opnames gemaakt door een studente tijdens Speed-Equiboosting. je kan ze vinden door Equiboost in te tikken. geen professionele verknipte filmpjes dus, wel barslechte filmkwaliteit waarvoor excuses, die hopelijk toch een realistisch, begrijpbaar beeld schetsen.

ik heb ook enkele links naar filmpjes van collega's geplaatst op mijn blog equiboost.blogspot.com ; een beeld zegt inderdaad soms meer dan 1000 woorden. misschien kunnen deze helpen om een meer concreter beeld te krijgen van paardencoaching.

ivm coaching, dat dit een lang proces is: bij klassieke coaching duurt dit soms 2 jaar of langer. dat komt omdat klassieke coaching werkt op het niveau van het rationele, het bewuste, het denken. dat heeft ook zijn waarde, maar duurt langer. paardencoaching gaat meteen naar de kern en situeert zich op het vlak van het onderbewuste. het gemiddelde bij Equiboost ligt op 4 à 5 sessies. tussen de sessies door zitten telkens minstens 3 weken. dus 4 à 5 x Equiboosten en je zal merken dat je dezelfde niet meer bent, omdat je anders tegen mensen en situaties aankijkt, er anders mee omgaat, en vooral de focus bij jezelf leert te leggen en sterker in je schoenen staat. een Equiboost traject gaat altijd gepaard met 'huiswerk' om het bewustwordingsproces, ook zonder de paarden, kracht bij te zetten.

er is een dame, Rein Frederiks, die niet bekend was met paarden, en voor het eerst paardencoaching krijgt, die stap voor stap haar veranderingsproces deelt met de bloglezers. ik krijg veel vraag naar 'hoe werkt dat nu concreet' - vandaar de idee om het hele coachingstraject van A tot Z te laten toelichten, niet door mezelf echter, maar door iemand die het meemaakt van A tot Z. de tekstjes, die jullie kunnen vinden door in de zoek functie op de blog Rein in te tikken, zijn de letterlijke woorden van Rein Frederiks zelf. ze schrijft neer hoe ze zich voelt, hoe ze zichzelf leert kennen, wat ze anders aanpakt. ze heeft vandaag net haar 3de sessie gehad en is dus omzeggens halverwege haar coachingstraject. de bedoeling hiervan is, om het zo weinig commercieel mogelijk te maken, en om coachees zelf aan het woord te laten. niemand heeft immers baat bij een commercieel verhaal dat veel belooft maar weinig realiseert. zo verlies je alle geloofwaardigheid.

ook de getuigenissen op www.equiboost.com, die je kan vinden onder de rubriek They Did It, zijn verhalen van mensen, die paardencoaching elk op hun eigen manier ervaren en neergeschreven hebben.

in paardencoaching leer je dus niet omgaan met paarden, leer je ook niet paardrijden, want alle oefeningen gebeuren naast het paard, maar leer je je echte ik kennen.

ik hoop dat dit wat meer duidelijkheid kan bieden.

Katja Goovaerts schreef op maandag 30 november 2009, 17:19:


Hoi Meiden en Mannen!!!,

Bedankt voor jullie lieve woorden en ja ik ben een persoon die het liefst heeft dat iedereen vrienden is en alle mensen en dieren die het slecht hebben zou willen helpen.
Heb gemerkt hier dat ik niet de eenige ben.
Bedankt allemaal,ik ga er wat van maken en heb gelukkig een berg mooie herinneringen aan mijn Moeder!.
Ik moest opnieuw inloggen en wist even niet meer wat mijn wachtwoord was maar is goed gekomen.

Groetjes Conny

Katja Goovaerts schreef op woensdag 16 december 2009, 17:46:


Haha!

Equibooster schreef op woensdag 16 december 2009, 17:09:


inderdaad , mijn ondervinding is dat vele opleidingen met paarden heel veel te wensen over laten om diegenen die de opleiding volgen, ook een omgang met paarden te leren. Ik heb eens eentje de voet van mijn paard, dat voor haar toch een vreemd dier is, ik was blij dat ik brave dieren had.

Equibooster schreef op woensdag 16 december 2009, 1:38:


Even wat verdiepende gedachtes ...
In het NU is er geen angst. Een paard dat bang is voor een wappert stuk plastic aan het draad, denkt al vooruit over het onheil dat hem zou kunnen gebeuren. Of het denkt aan een ervaring in het verleden, waarbij hij eerder bang was voor zoiets en weg rende. Zuiver in het NU zijnde zijn er alleen de geluiden en wapperde beelden van plastic aan draad.

Nou ja, niet helemaal waar, dat bovenstaande. In het nu-moment van geluiden en wapperde beelden, zijn er ook nu-gedachtes.
Een mens is meer geschikt om te beseffen dat die nu-gedachtes, gedachtes zijn en geen werkelijkheden, het is een stukje toegevoegde fantasie, waar je niet bang voor kunt zijn. Je wordt pas bang immers als je denkt dat het echt en reëel is. Je word niet bang voor een fantasie, uiteindelijk komt een paard tot de zelfde conclusie en keert terug naar zijn NU.

Groet, Michiel

Katja Goovaerts schreef op woensdag 16 december 2009, 17:46:


Jaa! Die kreeg ik ook doorgestuurd van een vriendin. Lijkt me echt super om met je paard te doen! (Jammer genoeg gebrek aan paard hier op t moment).

Michiel schreef op woensdag 16 december 2009, 21:06:


Is dat echt zo? Ik heb altijd begrepen dat paarden niet zo zeer denken maar meer associëren en zeker niet vooruit of achteruit, het nu = nu en zometeen bestaat niet.

Spirithorses schreef op woensdag 16 december 2009, 9:42:


Hebben jullie geen poesjes ? Ik vind het nooit leuk om te zien hoe de kat een muis of rat vangt maar ja het is de natuur en hij houd ze allemaal weg !

Anja Seijn schreef op woensdag 16 december 2009, 21:30:


Wat is associëren anders dan een spontaan opkomende gedachte? Natuurlijk hebben paarden gedachtes, zonder gedachtes aan vroeger zouden ze geen trauma's op kunnen lopen. Het zijn opkomende beelden, pijn herinneringen, etc van vroeger, het zijn natuurlijk geen hollandse woorden of spaanse woorden die in hun opkomen. Maar de functie is het zelfde als bij onze gedachtes, en daar gaat het om. Een paard zal ook niet direct door hebben, dat zijn opkomend gedachte-beeld een fantasie is, hij ziet het aan voor een echte bedreiging, een stukje waarheid. Terwijl het dat niet is, het is een toegevoegde veronderstelling, toegevoegd aan de werkelijkheid van dat nu-moment.

andrea en ariel schreef op woensdag 16 december 2009, 21:46:


Ja Pien, katten! Ik heb er 8 ... allemaal aangelopen en zelfs één dier er later vier wist te produceren. Geweldige rovers. Als je er goed voor bent sta ik er met plezier een paar af!

Anja Seijn schreef :

Ik zou wel willen want ik ben gek van katten.
Maar ik heb een veto van Jack

Groet, Pien