Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Jeetje! Wat nou ineens... ik kan er geloof ik ook even niks zinnigs over zeggen. Behalve dan dat ik me voor kan stellen hoe je je voelt nu. Dat het jammer is dat Vera's leven nu al zo moest eindigen, want ze had een fantastisch mens.
Maar helaas moet het soms om een of andere bizarre en onduidelijke reden niet zijn.
Sterkte!

Heel veel sterkte en kracht toegewenst, Trudy.

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Heel veel sterkte met het verlies van Vera.

Jennet

Christel Provaas schreef op zaterdag 26 december 2009, 8:42:


Tja Christel, je verwoordt hier wel heel kernachtig waar het om gaat. Iets dat een ieder met een paard of pony met vergelijkbare problemen herkent. De keuzes, de beweegredenen, de gevolgen, direct of indirect. Iets dat ook het - voordat ik jouw berichtje las - onduidbaar gevoel van onbehagen veroorzaakte bij het lezen van Trudy's bericht.

Maar het ís een verscheurende spagaat. En de beweegredenen absoluut oprecht. Een keuze vanuit liefde. Met een waardeloze uitkomst.

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Jeetje Trudy, heel veel sterkte...

Trudy, ik leef met je mee en wens je heel veel sterkte!
En, voor wat het waard is, ik had precies de zelfde beslissingen genomen, zelfs al had ik de uitkomst op voorhand geweten. Met heel veel liefde, net als jij.
Helaas mocht het niet langer zijn, ze wilde niet meer en met liefde heb je haar los gelaten. Nu resten jou enkel bitterzoete herinneringen, maar Vera is nu vrij...

Eva Saegerman schreef op woensdag 23 december 2009, 20:04:


Ehm, dat plaatje op p. 20... Dat paardenhoofd in die bol. "Beetje" raar, dat blind area...

Martina schreef op zaterdag 26 december 2009, 11:14:


Ja daar kan je je blind op staren he