Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Niet te geloven dat zo'n keus - die eigenlijk alleen maar mooi en goed had mogen zijn - zo snel en abrupt eindigt.

Ik voel met je mee, ik snap je keus, maar ergens ook weer niet.

Heel veel sterkte Trudy!

Merel Stoffers schreef op zaterdag 26 december 2009, 11:00:


Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Ik heb je verslag over haar gedeeltelijk gevolgd en heb veel respect voor de keuze die je hebt gemaakt. Ik had voor jou en haar gehoopt dat jullie wat langer van de blije tijd hadden mogen genieten.

Ik begreep je keuze zo goed om Vera op de wei te zetten...wat verschrikkelijk dat het zo snel fataal was....Lieve Trudy, je had geen keus, ik vind je zo dapper; hoe je gehandeld hebt, je denkwijze:....paardwaardig of anders niets.
Respect voor jou.
Heel veel sterkte...ik leef zo met je mee
Jacqueline

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 28 december 2009, 0:28:


Lieve Trui,
je bent een fantastisch mens, je kan het aan, sterkte, ik ben bij je.
liefs.
Isabel

trea hoex schreef op zondag 27 december 2009, 21:04:


Hi trea,als t zo geweest zou zijn ,dat er een perfectlopend paard in de paddock had gestaan dan snap ik t laatste,maar OOk dat jaar in de paddock was t toch elke keer oplepelen.
Ik heb hier natuurlijk wel veel geschreven,en een indicatie kunnen geven,maar de prachtig lopende merrie van toen was er allang niet meer.
Dus niet alleen die paar weken in de kudde hadden haar genekt.
Wel is ze zeer gelukkig nog geweest en dat heeft iedereen hier gezien.
Ik heb zuiver naar vera gekeken en niet van HOE lang IK haar wilde behouden.
Er was VEEL meer aan de hand.
Ik zal in mn leven ook GEEN paard meer nemen.
Behalve ,als ik de postcodelotery win en een paardennatuur zou kunnen aanschaffen.
Vooral de laatste jaren heb ik gezien ,wat er eigenlijk allemaal mankeerd aan paarden houden en ik ga er niet meer aan meedoen.
Een bommelkasteel met veel ruige natuur eromheen en een mooie hele kudde en trudy met een sigaartje.
De dieren vermaken zich dan wel he.
Ik voel verschrikkelijk veel pijn van mijzelf nu,maar heb geen seconde spijt van de keuzes die ik heb gemaakt.
Heb gewoon naar VERA gekeken.
liefs van trudy

Trudy schreef op maandag 28 december 2009, 7:57:


Lieve Trudy, ik las dit bericht op een andere pc (kon toen niet reageren) en werd er gelijk helemaal stil en droevig van. Ik heb ook altijd meegelezen en ook van mij veel respect voor je beslissing om Vera die gelukkige tijd te gunnen in de kudde, op de wei.
Wreed, dat het zo van korte duur is geweest. Een sterk staaltje van liefde heb je getoond. Ik hoop dat Vera over jou blijft waken en dat je je gesterkt kan voelen door de wetenschap dat je de juiste keuze nam. Je bent een bovenstebeste vriend geweest voor je paard.
ik wens je veel sterkte.
Katrien

Justine cools schreef op zondag 27 december 2009, 20:52:


Je slaat de nagel op de kop Justine. paarden 'denken' niet rationeel, in tegenstelling tot mensen - ze zijn 100 % authentiek, wat betekent dat zij vanuit hun onderbewuste leven en handelen. het aspect 'voelen' staat centraal. paarden maken een boel dingen los bij mensen, die soms heel hard gefocust zijn op het rationele, waarbij het gevoelsaspect, het innerlijke, soms onderdrukt wordt. ik kreeg al tal van mensen over de vloer die aankwamen met " jah ik begrijp ook niet wat er aan de hand is, ik heb alles om gelukkig te zijn, ik heb een partner, mooi huis, goede job, ben gezond, heb een goed inkomen, maar toch zit daar iets, ik weet niet wat, dat maakt dat ik me niet echt gelukkig voel. ik snap het echt niet want ik heb echt alles om gelukkig te zijn." dus puur rationeel, puur volgens het denken, 'moeten' zij wel gelukkig zijn. toch zijn ze het niet en wringt er ergens iets. dat wijst op een blokkade, op het niveau van het onderbewuste, en paardencoaching legt precies die blokkade bloot. mits een goede coach kan die blokkade opgehoffen worden, zodat echt gelukkig zijn, voortvloeiend uit echt jezelf zijn, mogelijk wordt.

dat paardencoaching enkel iets is voor mensen die onzeker zijn, klopt echter niet. bij leiderschapstrainingen bijvoorbeeld zijn het meestal hoge profielen, die juist heel zelfzeker zijn, waarbij hun competenties als leider verder versterkt worden door de coachingsoefeningen met de paarden.

in paardencoaching is geen sprake van manipulatie, omdat het de paarden zijn die optreden als coach van de mensen. en paarden zijn niet in staat om mensen te manipuleren. paarden laten enkel zien wat is - zonder oordeel, zonder een bepaald doel - helemaal vanuit het nu.