Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 18:59:
> Daar gaan we weer. Ik heb van een dierenarts gehoord dat er in
> Utrecht mensen zijn afgestudeerd die dit als onderzoeksproject
> hadden. Waarbij is aangetoond, dat stalrust een
negatief 
> touwtje maar eens te versterken met een elastiekje, of een
> elastiekje met een touwtje. Werkt niet.
> Beste genezing krijg je, aantoonbaar, beredeneerbaar, en
> bewezen, als je het paard gewoon 24/7 buiten laat lopen. Punt.
Dat ben ik heus wel eens met jouw Frans. Dit paard liep toch ook buiten? Dus ik snap eerlijk gezegd niet waarom je dit nu schrijft? Moest dit gebeurd zijn door over de staldeur te kruipen ofzo, dan had je misschien 'zie je wel' kunnen roepen? Maar nu? Dit kwam 100% door de gladde ondergrond. Ik stond er zelf op te kijken. Het paard deed niet gek, heeft geen ijzers meer, ze liep voorzichtig (tja, ze was natuurlijk behoorlijk kreupel, dus dat is niet zo gek) en ze ging gewoon even rollen en stond heel beheerst recht. En dan blijkbaar in't recht komen is haar been zijwaarts geschoven door de sneeuw.
Moest het mijn paard geweest zijn, had ik haar trouwens ook niet op stal gezet.
Het is alleen zo rottig dat de beslissing om haar wel buiten te laten, nu zo slecht uitdraait. Het was al zo'n moeilijke situatie en de eigenaresse had dan wel het inzicht om tegen het advies van haar
DA in, haar paard toch buiten te laten.
En dan gebeurt er zoiets.
Het lijkt wel of Murphy er mee te maken heeft. Dat meisje wordt nu keihard afgestraft hiervoor.
> Frans
>
> "If your only tool is a hammer, you tend to see every problem
> as a nail."
Tja en jij staart je blind op het feit dat ik 1 paard heb dat s'nachts op stal staat. (Net alsof een paard wat enkele uren in de schuilstal gaat staan ook niet meer zou weten, hoe hij over die ondergrond moet bewegen?
) Dat we er nog 3 andere 24/7 buiten heb lopen, ga je aan voorbij.
Je doet net alsof een paard 24/7 buiten houden voor mij 'het grote onbekende is'?
Onze andere pony's, die zie je ook niet zomaar ongestraft over die ijslaag crossen hoor. We hebben er maar eentje die dat durft riskeren en die heeft ook al meermaals de grond van dichtbij mogen bewonderen. En het is dat die schijnbaar onkwetsbaar is ofzo, want anders zou ik daar ook niet gerust in zijn.
Wat jij daar schreef maak ik mijzelf ook altijd wijs.
Maar als je dan een paard zich op zo'n banale manier, door met één beentje wat weg te schuiven zich zo ziet verwonden, vind ik dat toch even heel moeilijk om te geloven.
De kroeg
