marianne laenen schreef op donderdag 14 januari 2010, 23:22:


Ja ik wilde het ook net schrijven. Wij Belgen u-en van nature in e spreektaal. U en uw is dan gelijk gesteld met je en jouw. Het is eigenlijk de context die een verschil maakt tussen de gewone u en de sjieke U. Maar in principe zeggen we dus net zo goed u als we de kaart vragen op café als wanneer we de koning een handje mogen schudden.

E

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 januari 2010, 0:07:


Ik zou dwangbuizen te koop zetten in de web winkel!

Peter Donck schreef op vrijdag 15 januari 2010, 8:56:


Nu je het zegt, ja, inderdaad. Jaloers??????

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 januari 2010, 0:07:


Zo zie je ook hierin dat smaken verschillen.
Ben nu ook bezig met een tentamen, maar vind het erg prettig af en toe even wat anders te doen. Al is het maar voor een paar minuten. Na een uurtje leren neem ik toch erg weinig stof meer op en als je dan even je gedachten verzet, gaat het een stuk beter.

Els.

Cindy Helms schreef op vrijdag 15 januari 2010, 7:37:


Hier andersom, ik heb het paardenvirus aan hen overgegeven
Ze hebben vroeger wel een hondje gehad en zien graag dieren maar daar bleef het bij.
De liefde voor de natuur hebben ze me dan weer wel doorgegeven, vroeger hadden ze een stukje grond met bungalow in Olen en daar waren ze altijd te vinden op vrije momenten, 'den buiten' noemden ze het, pal tussen de varkensboeren, zalig
Ik heb vele trekken van mijn omake maar mijnen bompa, das eigenlijke een oudere en mannelijke versie van Britt

Cindy Helms schreef op vrijdag 15 januari 2010, 7:45:


Of leerkrachten of bij een telefoongesprek naar één of andere instantie, ...
Ik gebruik veel u en uw maar niet altijd om een zekere afstand te bewaren. Bijv. aan m'n vriend vragen: hebt gij uw sleutels bij? Kan ook platter: hedde gij a sleutels in awe zak? Maar das iets te plat voor mij
Je of jij gebruikt ik zo goed als nooit mondeling maar ik schakel wel heel snel over naar ge en gij.