Kynshiri schreef op donderdag 21 januari 2010, 9:08:


Tsja.
En daarom heb ik nou een dressuurzweep mee op buitenrit, heb er helaas wel eens eentje van de staart van mijn paard af moeten meppen.
Eigenaar nergens te bekennen. Hopelijk heeft die hond geleerd van de ervaring en blijft die voortaan van paarden af.
Als ik een hond met baas tegen komt, geef ik de hond wel de gelegenheid om kennis te maken met paard, dan leren ze dat het geen aliens van elkaar zijn. En ik bedank altijd als een eigenaar de hond een opdrachtje geeft, om het paard met rust te laten. Mijn paard moet onder appél, en de honden ook. Simpel.
Heb regelmatig mijn hart vastgehouden met die hondenuitlaat services die in het Amsterdamse Bos rondlopen, zo'n hele troep honden, en maar één begeleider die de longen uit het lijf staat te roepen

Kynshiri schreef op donderdag 21 januari 2010, 9:08:


Ik ben ook gebeten gewwest door een hond die er uit zag als een labrador (zal wellicht geen zuivere geweest zijn). Hij zat normaal altijd in een kennel. Toen ik aanbelde bij de boer om hooi te halen kwam hij op me af en ik zag tot m'n ontzetting dat hij me zou aanvallen. De hond beet hard in m'n pols en ook al zag ik het bloed er uit stromen, ik hield me slap en roerde niet want had het gevoel dat hij dan nog harder te keer zou gaan. Diene boer zei... niets. Toen ik bevend vroeg of hij dat nog gedaan had ontkende hij het en keek me aan alsof ik de slechte was. Sindsdien ben ik toch argwanend geworden. Ben blij voor't beestje dat hij uit dat kot kan, maar ik blijf mooi in de auto als ik nog ergens honden op't hof zie

Peet schreef op donderdag 21 januari 2010, 8:50:


Het verschil zit in de selectie van de koper. Iemand die een tweedekans-paard koopt, heeft andere verwachtingen en meer incasseringsbereidheid dan iemand die een paard bij een handelaar koopt.