Cindy Helms schreef op donderdag 28 januari 2010, 13:12:


Mijn vriend (die geleek op Zorro ) was kunstenaar (tekende) en hield van het theatrale, kastelen, gothiek, alles wat hem niet aan de werkelijkheid hoefde te herinneren. Hij heeft me een vleugje van zijn mysterieuze persoonlijkheid laten ontdekken en nu kan ik die wereld niet loslaten. Ben er zelf verloren in geraakt, aangenaam verdwaald...
Ooit, in de verre verre toekomst, zou ik graag een postuum opdragen aan hem, met deze elementen erin. Ik zeg niet dat ik het ga doen, maar eraan werken is al de helft van het plezier. Hij hield ervan als ik creatief was, vwoila, lijkt me wel dé uitdaging.
Natuurlijk zijn mijn paardjes nog bitter jong, maar ik vind het zo mooi om een droom te hebben waar je naartoe kan werken. Zo'n prachtwereld als je daarin verzeild geraakt!
Ik heb nu een vriend die zelfde droom heeft en die doet iets spectaculair met een koets. Hij helpt me af en toe en geeft me tips hoe ik moet werken met m'n paardjes. Hij heeft een zeer kalmerend effect op paarden, ik voel dat ik die van hem overneem als hij me komt helpen omdat dan alles zo goed lukt. We zouden dat graag verder uitwerken, maar er staat geen tijdslimiet op. Het is gewoon een fantasie

Peter Donck schreef op donderdag 28 januari 2010, 14:44:


Haha, idd!

Deze is ook een Sorraia, althans volgens het plaatje. Lijkt me ook geen fijn ding:

Vond ik een mooie foto.

Maria Delavega schreef op donderdag 28 januari 2010, 14:15:


baard of kikker? Jackie kan dat ook zo prachtig. Ze had er niet beter op gevonden dan steeds onze Ferro ( onze hond logeerde samen met mij op het terrein gedurende 1 week (in een caravan, niet aan te raden met Duitse dog)). Met als gevolg dat onze hond dat zelfde geluid na ging bootsen.
Op een gegeven moment begon hij er al zelf mee als hij haar zag. Toen heb ik toch maar vriendelijk gevraagd er mee te stoppen, kwam nogal van diep