Dani62 schreef op maandag 8 februari 2010, 8:05:
nou...
er zijn toch best een paar kritische schrijvers, heb slechts een paar berichtjes doorgescrold.
Wel al een aantal reacties die vinden dat een paard op een stuk land hoort, tussen soortgenoten.
Heel zielig vind ik als zo'n paard 'dankzij' zijn capaciteiten nooit een groen sprietje ziet...
ik zou m die genade(pees) klap gunnen, eerst ns kijken of dat ook echt gebeurt, kun je m alsnog in laten slapen, tenminste....daar zal hier misschien ook weer anders over gedacht worden Heeft ie in ieder geval een gelukkig moment gekend..
beter laat dan nooit, zeg maar.
Bij ons op stal kwam een manegepaard. Jarenlang de lieveling geweest, dus altijd de klos want dan kozen ze m uit. Totaal afgesloten kwam hij in onze kudde. Had geen idee wat hij met het 'groene spul' aanmoest, heeft het echt af moeten kijken van de anderen. De andere paarden waren eng, wat wilden die toch van hem.
Nu, drie jaar later op zijn 23e, loopt hij te spelen. Pretoogjes, getuite puntlip, loopt ie tegen anderen aan te steigeren van puur plezier.
En de baasjes, die dachten ach, die manegeknol, leuk beginnerspaard voor ons, niet zo moeilijk, niet zo jong meer. Nou, opa werd opeens wakker, en die dacht laat ik eens een lolletje uithalen, zijn ze toch even van hem geschrokken. Niet extreem ofzo, maar ze hadden dat niet van hem verwacht.
Beest is aan zijn tweede leven begonnen....
De kroeg
