Els Kleverlaan schreef op dinsdag 2 maart 2010, 15:33:


Stress is goed mits het niet chronische stress is, er moet dus voldoende rust en kalmte ernaast zijn. Heel belangrijk, zonder meer. Aan de andere kant blijft het voor mij een feit, dat ons lichaam zijn energie verbruik, graag in evenwicht wil hebben met de energie inname
van voedsel. Dat is het zelfde gewicht houden, iets meer willen eten als je meer verbruikt hebt. Dat staat helemaal los van of je veel vet of weinig vet hebt opgeslagen. Die energie balans kun je bewust op iets afvallen zetten. Waarbij het niet uitmaakt of een lichaam snel vet op slaat of niet, het voelt misschien anders, maar dat vet wordt weer verbrand bij beweging. Te dikke mensen hebben een tijd lang die energie balans op iets aankomen gezet, geheel per ongeluk. Daarna is er een evenwicht ontstaan (niet meer aankomen) met gezonder eten en iets minder kcal. en meer bewegen (als dat te weinig was) kan er ook weer afgevallen worden. Ja toch?


Sporten is inderdaad helemaal niet nodig, wandelen of iets wat daarmee vergeleken kan worden, is vaak gezonder durf ik te stellen. Alhoewel voor jonge mensen sporten wel heel veel voordelen heeft. Ik neem mijn nordic walking stokken wel eens mee, dat geeft veel minder druk op gewrichten en ik gebruik meer spieren van het bovenlijf.

Jet van Gulik schreef op dinsdag 2 maart 2010, 14:22:



Haja, dat zou je wel willen, he...
Ik ook best wel hoor, alleen het is wat ver weg en hier kan ik ook niet zomaar langere tijd weg ivm. de beesten. Trouwens, ben blij dat ik morgen weer gewoon mag gaan werken, het zal wel even duren voor die berg weg is...

Michiel schreef op dinsdag 2 maart 2010, 16:14:

Nou, nee, eigenlijk werkt het niet helemaal zo. Was het maar zo simpel. Koolhydraten leveren minder calorieën dan vetten en toch wordt je er gemakkelijker dik van. Dat is inmiddels wel aangetoond.
Om vetten te verwerken, gebruikt je lichaam ook al meer energie, waardoor er in wezen minder energie overblijft.
Er spelen zo ontzettend veel meer factoren mee, dan alleen maar de energie-inname.

Ik zal een simpel voorbeeld geven met mezelf als slachtoffer
Stel; ik beperk mijn energie-inname. Daardoor krijg ik een hongergevoel. Dat gevoel negeer ik. Toch zet ik hiermee mijn lichaam onder druk/spanning. Gevolg: mijn lichaam gaat in de stress-modus en ondanks dat ik minder energie inneem, maak ik meer vet aan.
Daarom is het zo belangrijk die glucosespiegel stabiel te krijgen en te houden. Dat is echt de basis van het afvallen, niet de hoeveelheid calorieën die er binnen komen.

Okay, als ik echt veel minder calorieën inneem dan ik verbruik, zal ik er van af gaan vallen. Maar dat is niet vol te houden (heb ik al geprobeerd ) en niet gezond.

Het blijft zoeken, hoor. En het leven moet ook nog een beetje leuk blijven.

Els.

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 2 maart 2010, 14:34:


Ik heb serieus in je bericht geknipt, maar vond alles erg leuk om te lezen, ik hoop dat je snel de tijd vindt voor wat annekdotes met ons te delen...; en ja die foto's ik wacht in spanning !

Ok, dit is mijn ambitie... en als ik lees dat jullie dit al 13 jaar zo doen, wauw !!
Jij moet ook vaak nogal bekijks gehad hebben, haha.
Ik heb dus nog véééééél tijd om te oefenen.
wandelen doe ik zo vaak mogelijk met onze Tony. Ik ga voortaan proberen om Io ook mee te nemen (paard van mijn vriend, ruin en goede maatjes met Tony). blokje om (ben ik makkelijk een half uur zoet mee) om te beginnen.
we zullen wel zien waar het eindigt, hopelijk niet in de prikkeldraad bij de koeien in de buurt...

groetjes, katrien
(die nu snel naar de paardjes is, en gaat genieten van het zonnetje buiten ! )

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 2 maart 2010, 15:33:


Yup. Ik ben daar de mist in gegaan; extreem Atkins (max 20 gram KH per dag), heeft bij mij geleid tot een heftige terugkeer van gezondheidsklachten, vooral epilepsie, die ik daarvoor nou juist al jaren onder controle had. Ik ben nog steeds niet hersteld (nog lang niet zelfs), tot het gezondheidsniveau dat ik zo'n 3 - 4 weken geleden had (voor de start van m'n dieet).

Begrijp me niet verkeerd: ik denk nog steeds, met veel overtuiging, dat koolhydraatarme dieten voor veel mensen een heel goed dieet (voedingsgewoonte) is. Maar, een extreme toepassing ervan brengt gezondheidsrisico's met zich mee. Eigenlijk zoals met zoveel dingen hè, zodra je iets dat in de basis goed is extréém maakt, kan dat goede juist "gevaarlijk" of "slecht" worden...
Tja, achteráf kijk je een koe in z'n reet

Ik ben nog niet helemaal zeker, maar 't lijkt er op dat bij mij de extreem lage KH-inname een vorm van hypoglykemie of diabetes heeft getriggerd, of verergerd. Als ik nu vlak tegen een epilepsie-aanval zit voert Gert (of ikzelf als dat nog lukt) mij snel een suikerklontje. En wow, , wat helpt dat enórm op zo'n moment.... daar kunnen mijn anti-epilepsie medicijnen niet aan tippen !

Sinds een week eet ik nu weer een normaal aantal gezonde KH per dag, maar kennelijk
is dat nu (nog) niet voldoende voor mij, om die aanvallen weer onder de duim te krijgen.

Ik ga zsm een apparaat voor thuisgebruik kopen, waarmee je het glucose (en/of insuline?) gehalte in je bloed kunt vaststellen. Meten is weten, niet waar ? -- met dank aan Ilona en Frans, voor de tip!

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 2 maart 2010, 17:14:

Zoek eens op Southbeach dieet.
Is wat minder extreem, maakt vooral onderscheid tussen goede en slechte vetten en je mag meer groenten eten.

marjolijn schreef op dinsdag 2 maart 2010, 17:36:


Ik ken het, Marjolijn - maar toch bedankt voor de tip natuurlijk!

Ik ga nu eerst zorgen dat ik mijn epilepsie-aanvallen weer onder controle krijg, ondertussen normaal gezond etend (dat is voor mij eigenlijk al jaren dicht in de buurt van South Beach, of Atkin's Handhave fase mét letten op goede vetten/slechte vetten -- niet dat ik me dat al die tijd bewust was).
Daarna zal ik me opnieuw afvragen hoe ik die 10 kilo te veel op een gezonde en voor mij haalbare manier ga kwijtraken.

Goede Vetten/Slechte Vetten - héé, dat kun je zingen op de wijs van "Goede Tijden, Slechte Tijden" (sorry als ik té flauw ben, ik ben een beetje melig op 't moment -- nee-nee, niet door )

grt,
karen

Michiel schreef op dinsdag 2 maart 2010, 16:14:


Michiel, ik vind je een intrigerend persoon. Jij kan alles zo rationeel benaderen en ook beleven (denk ik)!
Een struikelblok voor meer "emotioneel levende" mensen is juist dat ze door al hun emoties het rationele niet meer zien. Alhoewel, soms is dat ook een rijkdom en misschien, ik ken je niet genoeg, voor jou een gemis. Ik bedoel hier niets verkeerd mee.

Maar... de ene mens is de andere niet qua verbranding. Net zoals er bij de paarden zuinige koudbloeden zijn, zijn er ook zo'n menselijke tegenhangers.

Vroeger deed ik 8 uur duurtraining tijdens de weekdagen, tijdens het weekend zat ik uren op het water (surfen). We hadden een winkel en woonden boven, op de derde verdieping, zonder lift. We liepen, maar dan écht van "lopen" heel de dag op en af. Met het Weight Watchers' schema, bleef ik op gewicht..... Ik kon me echt niks extra's veroorloven.

Zo eenvoudig is het allemaal niet. Het is niet alleen calorieën tellen...

Marianne

Ik heb al jaren last van chronische tennis + golfellebogen. Sinds 12 dagen eet ik geen koolhydraten meer en ik was mijn ellebogen eigenlijk helemaal vergeten!
Als ik er heel hard op knijp voel ik nog wel wat maar echt pijn doet het niet meer

Marianne

Ikzelf ben niet gespecialiseerd en kan alleen over horen en zeggen spreken.
Wat ik zelf ondervind en lees.

Ik heb een ontzettend mooie en liefhebbende hond aan Djibo en ons gezin geniet met volle teugen van deze fantastische hond.

In vergelijking met andere rassen kan ik concluderen dat een RR, langlevend en sterk is.
Anita

Leuk te lezen dat je zo geniet van Pip. Daar ben je dan mooi aangekomen Djibo gaat ook mee het bos in met de paarden, genieten voor hem en dan vanzelfsprekend voor ons.

Ik ben ooit een RR tegengekomen en nooit vergeten, toen we tijd voor een hond hadden en het passend leek in onze situatie, moest het natuurlijk een RR worden .
Anita