Karen Koomans schreef op donderdag 15 april 2010, 2:32:
> Ik snap de bezwaren tegen castratie wel, maar ik probeer daarnaast
> praktisch te kijken welke doelen eventueel haalbaar zijn, liefst nog
> tijdens mijn leven, en welke niet.
Ik snap de hypocriete inconsequenties niet.
> Een wet dat hengsten niet meer gecastreerd mogen worden (en honden, katten
> etc.)
> Een verbod op het berijden van paarden is evenmin haalbaar
Maar lieverd, ik wil helemaal geen wetten en de Partij voor de Drollen kan me de pot op. Wetten helpen in de regel slecht (hoe was het alweer met de p+?) en met name dierenwetgeving blijkt telkens weer zo hol als het vat van Diogenes.
> Als zoiets nu nog niet haalbaar is vind ik het slim - want de beste nu wél
> haalbare optie - om te proberen bij te dragen aan paardenwelzijn dmv
> voorlichting/kennisoverdracht. Met, per definitie, de beperkingen van mijn
> eigen kennis.
Precies. Maar NIET omdat wetten niet haalbaar zijn.
> Ik heb dus liever een compromis dat niet ideaal is maar dat tóch een
> verbetering voor de dieren van nu met zich meebrengt, dan dat ik stug
> vasthoud aan vergaande principes, met als waarschijnlijk gevolg dat ik
> níets bereik... (voor dieren die niet van mij zelf zijn).
>
> Enneh,
clickertraining gaat ook uit van vooruitgang in kleine stapjes,
> niewaar
?
Ik ben geen klikkeraar. Ik vind klikker wel een supergoede kleuterklas
Er zijn dingen die nu eenmaal zwart of wit zijn. Je kunt paarden niet een beetje beslaan of een beetje castreren. Het is alles of niets. Ik sta (niet voor het eerst
) voor MINDER IS MEER. Met minder casteren heb je meer paard en je moet vooral niet repareren wat niet stuk is!
Overigens vind ik dit algemeen geldend, dus ook de veramerikanisering m.b.t. tot standaard ontseksen van honden etc. vind ik stuitend en grootschalige KI een biochemische misdaad tegen evolutie.
De kroeg
