Corali... dat doe ik ook hoor, Ben idd miv vandaag begonnen met twee keer kort op een dag. Merk wel dat het steeds beter gaat.
IN het begin zag ik werken met haar totaal niet zitten. Veel te veel paard voor mij.
Het is nogal een wilskrachtig exemplaar wat pisnijdig kan worden als je aanrommelt, haar inziens na.
Maar tegenwoordig werken we steeds leuker samen en steeds meer. Gaat dus goed komen en goede training voor als ik weer een eigen paardje vindt.

Anja... ik ken het probleem. We hebben hier nu drie paarden. Hoewel er twee slechts 80 cm hoog zijn, hebben juist die twee veel extra beweging nodig ivm hun problemen met gewrichten etc. En dan natuurlijk de dame van mijn man. Ik maak nog geen 'uren' maar dan nog.
En dan is het nog de bedoeling dat er een paard voor mij bijkomt. Dan schuif ik Silja weer in de schoenen van mijn man, maar of hij ertoe komt om haar de aandacht te geven die ze nodig heeft.... weet ik niet.
Zal deels evengoed op mij neer komen. Ja, is idd een dagtaak. En dan maak ik nog geen kilometers, zoals jij.
Hoewel bosrijden wel het doel is. Met Silja en een eventueel nieuw paardje dan.
Ik zou zeggen... laat het even op je afkomen en stel geen onrealistische eisen aan jezelf. Elke dag uren op een paard is voor de meesten van ons niet haalbaar. Al helemaal niet als je meer vierbeners hebt rondlopen.
Je gaat in ieder geval goed met Jeen...petje af.

Wat beweging betreft.... denk niet dat alleen rondlopen op wei altijd optimaal is voor paarden.
Bij silja bijvoorbeeld, merk ik dat de bespiering weg is en dat ze erg stijf is geworden.
Ze struikelde erg veel.
Nu ik met haar bezig ben, ziet ze er al beter uit, loopt stukken beter en struikelt niet meer.
Nu vermoed ik dat er bij haar sprake is van wellicht wat lichte artrose; ze is veertien en heeft zeven jaar op de drafbaan doorgebracht, zeer intensief (veel prijzen gewonnen). Daarna jaren stil gestaan in de wei.
Ik denk echt dat beweging buiten de weidegang (en we hebben toch echt een hele grote wei van 6 ha) voor haar nodig is. Als ik al naar de vooruitgang nu krijg.
In mijn omgeving zie ik ook paarden fitter worden/blijven als ze aan het werk worden gehouden
Net als mensen.
Ik betwijfel of paarden uit zichzelf in de wei net zo veel lopen.
Maar ik neem aan dat het ook situatie/paard afhankelijk is.
Ken ook weidepaarden die straatoud zijn geworden zonder beperkingen.

Spirithorses schreef op maandag 17 mei 2010, 13:03:


Kan ik het ook mee eens zijn ... rest mij de vraag: wat is een goede kuddesamenstelling en is dat reëel voor een doorsnee paardeneigenaar?

Spirithorses schreef op maandag 17 mei 2010, 13:03:


WELLLEUHHHH, ni echt méé akkoord . Over dat paardwaardig ga ik me niet uitspreken en dacht (kan erover gelezen hebben ) dat Anja dit niet zo schreef ook niet . Dat paarden die zéér regelmatig buitenkomen en véél afwisseling in het dagelijkse leven krijgen door hun beweging en hoger metabolisme gezonder zijn,, staat bij mij als een paal boven water . IK zelf merk al een sterk verschil in houding van een paard als ik één week hetzelfde stuk bos doe (jajaaaaa dees kenneuh we al hoor ,kunneu we nie ergens anders naartoe)Indy haar leven is "rennen" bv ! Op de wei word ze bolrond . Laat ik haar afwisselend terrein verkennen gaan die oogjes open en worden ze zo zwart als de nacht .Jurreke is fysiek niet zo sterk en gaat dan mee als handpaard . Als ik Indy dan op full speed zet gaat zen staart de lucht en raced ie ,onbelast en vrij, mee dikwijls km's aan één stuk . Einde v/d galop eindigt voor hem garantie in een proestend /hinnikend bokje .Gewoon the fun of running ! Als je Ilias dan met een groep buitenrijd komt zijn haremleven terug boven en is héél de wereld van hem !Je ziet hem gewoon openbloeien dan EN zijn sterkte op de weide naar Aram is terug (is soms nodig) .Zo is Jeen ook enorm gegroeid in vertrouwen . Bovendien betekend met je paard véél buitenkomen ,véél tijd doorbrengen en hem /haar beter leren kennen waarbij je de band met je paard versterkt .Alleen zijn met hem/haar EN samen dingen ontdekken . En dat gaat iemand die dagelijks een uurtje of twee tussen zijn paarden op de weide rondloopt om mest te scheppen,hooi en water te geven, beetje te grondvooruien achteruitenwerken,balleke speleeuh, zijn paarden NIET kunnen bieden met als gevolg dat de verstandhouding nooit hetzelfde peil zal bereiken .
En als laatste argument dat (hopelijk) voor mij en vélén nooit moet komen .Bij eventuele VERkoop zal je je paard aan de koper kunnen presenteren als een moedig /betrouwbaar ,goed opgevoed paard waar Hij/zij zo kan opstappen en wegrijden .Dus het is véél makkelijker om er een goede thuis/prijs voor te krijgen . En als ik de verkoopadvert. hier zie passeren is dit dikwijls NIET het geval
Aan de andere kant :Moest ik 1000hec rond men boerderij liggen hebben ipv 2 .Liepen ze allemaal vrij rond maar op onze postzegelweitjes beweren dat ze voldoende afwisseling en beweging krijgen ? Naah I don't think so ,
Makita, Honda en Yamaha stonden samen op de wei , zei de ene tegen de andere :Miljaar da gras is lang vandaag ,we zullen er is moet invliegen .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 17 mei 2010, 14:00:


Zo heb ik dat dus ook ervaren! Neem Goke maar als voorbeeld ... in de bak is het een suffe manegepony (sorry Goke moest effe), maar eenmaal buiten ... oren erop, inderdaad ogen open en yep ... leuk, lopen, kijken en gaan met de Goke-banaan ... heel ander paard, leuker paard en ik kan er helemaal naast zitten, maar ik doe haar er echt een plezier mee. Terug op de wei, eten-slapen-dutten-drinken en een beetje voor zich uitstaren. Ik kan mijn hele 1,2 hectare weiland wel gaan volparkeren met paarden of spannende paddocks bouwen, maar wat ik in mijn wei zie vertelt mij inmiddels anders.

Piet schreef op maandag 17 mei 2010, 7:01:


Ach Piet , het klikte gewoon