Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:

Wat vreselijk Trudy...
Ik ben er stil en verdrietig van.
Ik wens je heel veel kracht de komende tijd!

Als ik iets voor je kan doen, je weet me te vinden.

Ook mij ken je niet,maar ook ik las altijd je verhalen over Vera.
Je bericht van vanochtend trof mij als een mokerslag.
Hoewel dit einde bijna onafwendbaar leek door de beslissing haar terug te zetten in de weide, hoopte ik dat het zover niet zou komen.
Ik begrijp het vreselijke dilemma waar je voor hebt gestaan, hier bij mij thuis heb ik een soortgelijk probleem moeten tackelen.
Lieve Trudy, leven is loslaten en dat heb je gedaan.

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Tjonge Trudy, Hier wordt ik echt even verdrietig van.....
Heel veel sterkte ermee !

Bats schreef op zaterdag 26 december 2009, 10:16:


En er scheen licht in de duisternis. Door het fokken met brood krijg je ademruimte

Trudy, ik leef met je mee... sterkte!
Böske

Christel Provaas schreef op zaterdag 26 december 2009, 8:42:


Hoi Trudy,

Ik heb je verhalen over Vera altijd meegelezen en moet zeggen dat ik hier van geschrokken ben. Respect voor je moedige keuze en sterkte voor jou!

Raymonde

Ook ik heb je verhalen altijd meegelezen... Vind het echt een moedige keuze. Heel veel sterkte!!

Zoë

Merel Stoffers schreef op zaterdag 26 december 2009, 11:00:


Als mijn toetsenbord nog een papiertje was en de toetsen een pen, zagen jullie hier een dikke druppel... Juist omdat jij zo verschrikkelijk intens kunt schrijven over je paardje en over loslaten......
Dapper noemden we je keuze: hoop dat het je er nu doorheen sleept!
Dikke knuffel van mij (raar om dat te zeggen tegen een vreemde, maar je berichtjesa hebben denk ik bij veel mensen hier iets losgemaakt!)
Bianca

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Dit moeten vreselijke dagen voor je zijn!
Een groot verlies
Herinner ze zoals ze was en neem haar mee in je hart
Hele veel sterkte!
Eva Saegerman

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Goh Trudy, ik leef met je mee!
Je hebt zo'n groot hart voor Vera gehad waarvoor ik je bewonder. Haar moeten laten gaan zal ongetwijfeld veel pijn doen.
Veel sterkte!!

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 26 december 2009, 12:09:


Als je maar weet dat je jezelf aan het uitlachen bent .

Jean Mclean schreef op zaterdag 26 december 2009, 6:56:


Lieve Trudy,

Ik lees het nu pas - wat verschrikkelijk. Ik wens je veel sterkte.....

Monique

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Sterkte, Els.

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Trudy, ik schrik hier vreselijk van. Ja, je zult ongetwijfeld de juiste beslissing hebben genomen, daar ken jij per slot Vera het allerbeste voor.
Toch is dit hard..... omdat het zo vreselijk goed ging met haar en ze zo veel plezier had in de kudde. Ik weet dat jij er alles aan gedaan hebt, en je laatste bericht, dat je haar in de kudde had geplaatst, vond ik zo mooi geschreven.....
Houden van is ook loslaten, ik weet het, jij weet het.
Maar waarom doet dit dan zooooooo zeer???

De tranen staan in mijn ogen Trudy..... ik wens je sterkte hiermee!

Lieve groet,

Wil.

Jasmijn Wauters schreef op zaterdag 26 december 2009, 16:01:


sliep uit,vertellinkse mei ne lange snuit .Je gooit een garnaal en je vangt een walvis