Wil schreef op vrijdag 22 januari 2010, 23:56:


Hoi Wil,
De langzaamste als rijpaard nemen, en de snelste er achter als handpaard. En niet toelaten dat ie er helemaal langs komt en voorbij gaat.
Zo heb ik het met mijn 2 paarden gedaan.
In het begin korte stukjes, zo vaak mogelijk herhalen, en dan is t al gauw een gewoonte geworden..
Ging prima bij mij, en k vond het heel leuk om te doen.
Wisselen van paard is geen optie, als er zoveel verschil in tempo is: de snelste als rijpaard nemen betekent dat je de langzaamste mee moet gaan trekken. Gaat niet lukken.
Los mee laten lopen zou kunnen misschien, heb ik nooit geprobeerd.
Coralie

Coralie schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:15:


Oh, dat zou hier gemakkelijk kunnen.
Ik kan vanaf m'n eigen terrein ook rimboerijden.... jaja.. loopt 'n pad!

En dan kan ik eindeloze rimboe rijden. Aangezien wij op een berg wonen, ligt hierachter/onder een heel langgerekt dal....
Ik zou dan op de oudste moeten stappen, want de jongste, die denkt dat ie het beter weet... holt er heel snel achteraan als ie 'm uit het oog verliest. En dat gaat gebeuren, omdat ie onderweg lekker gaat lopen snacken.
Maar idd..... dat is nog een veel betere optie dan als handpaard.

Groetjes,

Wil.

IJzers...... het einde!

Arno8 schreef op zaterdag 23 januari 2010, 16:07:


Beetje meer van paarden leren helpt , offeuh leren rijden !!Kan ook helpen

Christel Provaas schreef op zaterdag 23 januari 2010, 14:05:


Ow oké, anders bedoeld dus.
Ik dacht dat je met verlichte zit het staan in de beugels en voorover bedoelde. Met achterover hangen bedoel ik ook niet je lichaam achterover duwen, maar wel je zwaartepunt naar achteren houden.

Ik zit het gewoon uit, meer op de manier zoals Peter D het bedoelde.
Maar ik ga zeker niet staan maar wil juist IN het zadel blijven, min of meer aan de paardenrug vastgeplakt. Klappen in mijn rug? Nee, eigenlijk niet. Ik ga mee met de beweging denk ik.

Goh, wat is het moeilijk om dit te beschrijven merk ik....

Arno8 schreef op zaterdag 23 januari 2010, 16:07:


Naar achteren hangend zitten is het tegenovergestelde van instabiel naar voren leunen. Beide manieren zijn niet goed omdat je uit balans zit en niet boven je eigen zwaartepunt. Zwaar voor je eigen lijf maar ook voor dat van het paard want met naar achteren hangend rijden blijf je achter de beweging van het paard.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:24:

Hahaha,ik doe mn best,ik doe mn best

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:34:


In theorie misschien, maar in de praktijk ben ik sindsdien niet meer van dat paard gevallen. En als ik weet dat ik een totaal onvoorspelbare bok kan uitzitten, zit ik veel meer ontspannen op zo'n paard, waardoor hij ook minder gespannen is etc.

Daarbij vind ik het vreemd dat 'kaarsrecht' altijd en overal als de beste manier wordt gezien. Ben nu bezig in een centered riding boek en er staan zeker nuttige tips in, maar net als in alle andere boeken over paardrijden wordt de overgang van de ruggegraat bij de nek zo recht als een kaars gepresenteerd.

De ruggegraat wordt in het betreffende plaatje niet afgebeeld, wel een tekening van hoe het er van opzij uit moet zien, waarbij er geen holling of wat dan ook in de nek zit, die loopt kaarsrecht door.

Natuurlijk staat het mooi als je oren op een lijn met het midden van je schouders zitten, maar in de praktijk gebeurt dit gewoon niet. Niet bij mij, niet bij mijn ouders, niet bij de plaatjes die ik op Google zie. Alleen als je een enorme spanning op je nekspieren zet kun je zoiets bereiken en dat lijkt me niet de bedoeling.

Arno8 schreef :

Jawel Arno, maar één lijn oren - schouders komt niet vanuit je nek, maar vanuit de kanteling van je bekken. Denk daar maar eens over na, zonder achterover te gaan hangen

Jij hangt inderdaad ver naar achteren, ik zie dat op de foto's van toen jij en Jantine bij ons waren.

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 23 januari 2010, 15:10:


Die van mij bokken gelukkig niet vaak maar soms, als ze dan echt vol energie zitten(afgelopen week na de vorst) en ze moeten toch eerst even rustig de weg uit...
Dan moet ik ze dus inhouden en dan komt er een idioot langs met busje met aanhanger en los ijzer erin...Precies naast mij: stuiter herrie, ja dan ontploft het heel even maar gelukkig kan ik er snel alweer een voorwaartse beweging van maken...Diep ademhalen pfffff...

Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 januari 2010, 20:30:


Zow jij gaat wel ver zeg!

Je vergelijkt Arno met een nazi, dat vind ik écht te ver gaan grrrr!

Koen Theys schreef op vrijdag 22 januari 2010, 23:04:

Decandentie is de overtreffende trap van opperste verfijning.
En dat nu net wat je in dit topic NIET kan terugvinden ...
_______
Herman

Anita Cats schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:17:



Haha, energierijk paard, hoe herkenbaar. Er wordt nu op de wei wat afgebokt en gegaloppeerd, tot ze nat van het zweet zijn. Daarna lekker rollen in het zand.......

Gisteren bij ons eerste buitenritje na 6 weken stilstand door beenwond, heb ik ook al weer een eerste boksessie uit kunnen zitten.
Het is hier nogal heuvelachtig en het is moeilijk om vlakke paden te vinden in de directe omgeving wanneer je een klein stukje wilt gaan rijden.
Tijdens de eerste afdaling merkte ik al dat Niek heel geconsentreerd liep toen het bospad op en een stukje draven. Daar kwam ook een hele kleine flauwe afdaling invoor en dat was net ff iets teveel van het goede. Ik voelde dat hij gespannen werd en was dus al voorbereid. Na een korte boksessie ook gewoon rustig door blijven rijden alsof er niks gebeurt was.
Het vervelende is alleen dat, ondanks dat ik ontspannen wil gaan zitten je toch spieren aan gaat spannen en dus spontaan kramp gaat krijgen. Gelukkig duurde het bokken niet lang en ging de kramp weer snel weg.

We hebben maar een korte rit gemaakt maar de paarden waren al aardig nat. Cheyenne is helemaal geen heuvels gewend en dat merk je goed. Zelfs in draf naar boven vindt ze zwaar.

Ilma Meijer schreef op zondag 24 januari 2010, 7:50:

Ja ontspannen, daar draait alles om. Ik ben tijdens het rijden ook oplettend op mijn eigen houding, je gaat nog wel eens de fout in kwa spanning op bepaalde plaatsen. Schouders benen armen, los los los.
Ik had vandaag ook kramp na zo'n heerlijk lucht incident. Ging vandaag gelukkig al weer een stuk beter,over het geheel, veel meer ontspannen.
Het afwachtende rijden zorgt niet voor een beter geheel. Ben vooral nu consequent bezig om haar goed aan het been te houden. Goede reactie als ik haar voorwaarts vraag, hoe meer voorwaarts en aan het been hoe meer ze op je letten en minder gekke lucht incidenten. Afwachtend rijden zegt genoeg, je paard neemt zelf initiatief.
Ik sta nu in de startblokken om weer te gaan rennen. Ik heb dat de laatste maanden niet meer gedaan, en het word echt weer tijd. Je word er echt beter van zowel lichamelijk als geestelijk. Als je goed in je vel zit kan je beter functioneren..
Anita

Marlies Sanders schreef op zaterdag 23 januari 2010, 22:41:


Ontploffen is minder, dat is scary, maar ik vind een paar vreugdebokjes geweldig! Ik zou niet graag een paardje rijden dat nooit eens gek doet.
Mijn schouder die nu geopereerd is, heb ik te danken aan een paard dat geleerd had iedereen eraf te gooien. Tja, stoer en jong zijn en ik zou dat wel eens klaren...Ik kickte wel op een hevig paard. Eerste dag hield de eigenaar hem vast, maar op bepaald moment begon hij zo hevig te bokken en trok hij zich los. Ik kon enkele hevige bokken doorstaan en daarna deed hij alles wat ik vroeg. Ik fier als iets...
De dag erna, weeral zelfde liedje, maar toen heeft hij naar 't schijnt echt heel erg hoog gebokt. Na paar klappen tuimelde ik eraf, recht op m'n schouder die ik al ontwricht had van ski-ongeval. Schouder eruit en zo heb ik wel een uur liggen krijsen vooraleer ze me konden helpen.
Had ik geweten wat ik nu weet, was ik zo dom niet geweest om erop te kruipen. Zo leer je een paard niet, maar maak je hem nog gekker. Daarbij komt ook dat ik die pijn nooit vergeet en minder zeker ben als ik op een echt hevig paard zit.
Dit zijn zo wat dingen die nu door m'n hoofd spelen en waardoor ik het allemaal heel anders wil aanpakken.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:31:


Nee, ik blijf juist NIET geplakt aan het zadel. Bokbewegingen kun je niet volgen omdat ze onvoorspelbaar zijn. Waar je achterwerk de paardenrug raakt is de kracht van de bokuitslag het grootst (tenzij je op zijn kont zit).
Staand in de beugels, met gebogen gewrichten, knieën eraan en zwevend boven het zadel, kan het paard onder je knetteren zonder dat jij de klappen 1 op 1 absorbeert.