Ik ben ook altijd blij als ik ze gezond aantref (hoewel ze nu alletwee niet goed lopen).
Wel ben ik erg blij dat ze nu sinds een jaar op een plek staan waar er goed en bijna doorlopend toezicht is.Evenzogoed ga ik er op mijn vrije dagen drie keer per dag naar toe, oondanks dat er mest geruimd wordt en hooi gegeven door de stalhouders.
Nu ga ik twee keer per dag, als ik moet werken. Het hoeft niet, alles wordt gedaan en ik weet zeker dat, mocht er wat mis zijn, ze me dit direct laten weten. Toch vind ik het heel erg prettig ze even te zien voor ik ga werken de hele dag.
Misschien ook omdat er de afgelopen jaren zoveel mis is geweest, maar misschien ben ik ook gewoon heel bezorgd.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

misschien is het wel heel normaal om dat te hebben..onze paarden staan al 16 jaar in weides aan, naast huis. Als ik wakker word kijk ik eerst naarbuiten of al mn dieren er nog zijn en alles in orde is..zo ook als ik uit mn werk kom. Gisteren was er op het nieuws weer een bericht over een gek die een merrie zwaar mishandeld heeft door een groot zwaar voorwerp in haar schede te duwen. Ze was 10 cm uitgescheurd... Na zo'n bericht slaap ik slecht en bedenkt ik allerlei maatregelen om mn dieren/paarden nog beter af te schermen....dat verzwakt dat weer langzaam tot het volgende bericht of verhaal..

Allé, misschien ben ik dan toch niet zo abnormaal.
De laatste controle gisteren was rond 23.30u. We waren weggeweest en dus nog niet langs de paarden geweest. De toestand ter plaatse was als volgt:
- Nexor lag rustig te rusten en zei "Ge denkt toch niet dat ik nu voor jullie speciaal ga rechtstaan!",
- Pav bekeek ons alsof ze wilde zeggen "Is dit nu nog een uur om langs te komen? De koplampen schijnen in mijn ogen" en
- ons Frodootje was nog goed wakkker en vroeg "Hey hallo, wat komen jullie nu doen?"

Om 0.30u kon ik dus rustig mijn bed in.

Lena
(grandioos bitloos )

Je kunt een koeiendrinkpomp kopen en een lange slang. Zorg dat je paarden via elk weiland bij de pomp kunnen komen. Scheelt je een hoop gesjouw en zorgen of er nog wel water is en het is altijd lekker koel en fris. Er zijn ook pompen te koop waar je de emmer mee kunt vullen. De koeiendrinkpompen van tegenwoordig zijn erg licht en paarden hoeven maar zacht te duwen voor vers water. Ze zijn wel prijzig maar je kunt er zeker 20 jaar mee doen. Je kunt ook op andere plaatsen in de wei putten laten staan en de pomp verplaatsen.

Nynke

http%3A%2F%2Fireport.cnn.com%2Fdocs%2FDOC-638406&h=GAQCdIgjf
hm. even kijken of dit wel werkt..

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

http://ireport.cnn.com/docs/DOC-638406

zo dan?

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

ha! gelukt!! om de moed erin te houden, misschien wordt het hier ook nog eens zo warm....

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Prachtig!

Myriam

Haha! Het zijn toch je "kindjes" hé... Ik ervaar dat toch ook wel hoor. En nadat onze Sid wel eens door de omheining brak... Dan had ik 's morgens toch wel een beetje bang dat hij niet meer op zijn plek stond! Gelukkig kan hij zijn dame geen moment missen dus ver is hij nooit gegaan . Maar ik ben toch geruster met een extra weide klok nu. Ik loop geregeld tot aan de poort (ik kan ze dan net zien staan) om te kijken of alles nog ok is. Ik hoop dat ze voor altijd zo dichtbij kunnen blijven staan, anders zou ik veel meer zenuwachtig zijn denk ik!

Ik ben ook altijd weer opgelucht als ik bij de wei aankom en de paarden alle vier zie lopen zonder teken van kreupelheid of gebroken benen .

De eerste nacht dat die van mij in het weiland stonden (na jaren op een pensionstal), ben ik na een uurtje wakker te hebben gelegen met spookbeelden in m'n hoofd van paardenbenen die in de draad of een hooinet vastzaten, uiteindelijk om 3 uur 's nachts naar de wei gefietst (zonder mp3-speler, voor het geval ze waren uitgebroken en ik ze ergens onderweg zou horen ). En uiteraard stonden ze gewoon rustig te eten toen ik aankwam...

Toch zal het wel een fijn gevoel zijn wanneer ik over een paar maanden verhuisd ben en maar een paar meter hoef te lopen om ze te kunnen zien staan. Vooral rond oudejaarsavond zal dat wel een hoop rust geven (ze staan net buiten het dorp en hebben voorheen altijd op stal gestaan als er vuurwerk werd afgestoken).

Nu de pony's een eigen wei hebben, is het trouwens wel ideaal dat ik niet bij elk buitje bang hoef te zijn dat ze door een pensionstalhouder op stal worden gezet om de wei te sparen. Ze mogen het pad rond hun eigen wei gerust omploegen - als het iets droger wordt, stampen ze de blubber vanzelf weer aan.

N.a.v. de foto's.

Enige info waarom die paarden zo mager zijn?
Kan geen kwestie van "er is geen hooi" zijn, want nmm is dit puur eiwit gebrek (spierweefsel wordt geconsumeerd) wat op te lossen is met... jawel... een beetje goedkope merriebrokjes o.i.d.

Ik zie liever te magere dan te dikke paarden trouwens. De te magere krijg je snel weer goed terwijl de te dikke een even dikke kans lopen voortijdig te overlijden aan allerlei welvaartskwalen.