Mooi gedaan!!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Waauw echt knap gedaan hoor! Super!

Super, mooi gedaan, het lijkt of die staart er altijd gezeten heeft.

Weet je nu zeker dat de staart is geamputeerd vanwege melanomen? dat is weer minder natuurlijk.

Mijn dierenarts wist het me te vertellen, Letje.
Ze bleek Nazyra al heel lang te kennen, wist ook dat ze drie veulens heeft gehad, heb het opgezocht in het stamboek en het klopte inderdaad
Wel heeft ze een jaar of vier zeker al geen melanomen meer gehad, ze zijn tot nu toe nergens terug gekomen.
Ik schrok ook toen ik het hoorde maar ok, ze was dan toch al van mij, heb de info te laat gekregen maar denk niet dat ik me erdoor had laten tegenhouden en heb wel hoop dat ze nu wegblijven.

Elk paard heeft recht op een staart

wauw!!!

Ziet er geweldig ui t!!!

@Tineke, heel fijne draad breekt, maar misschien is het ook niet veilig, ik weet het niet. Ik merk dat je vooral àltijd electriciteit moet aanleggen (ik had het afgelegd voor de persoon die naar de boom kwam kijken die op de omheining was gevallen omdat ik moest gaan werken) en zeker paaltjes nemen die snel de grond uitgaan en niet verankerd zijn.
Ze is nu tweemaal geopereerd geweest, moet nog voor 4 weken de tweede gips aanhouden. Door de gips kan de wonde mooi helen en heeft de buigpees de tijd om te versterken want die moet nu de functie van de voorste pees overnemen.
Het waren voor mij verschrikkelijke dagen, ben er echt ziek van geweest. Waren juist zo'n vreselijk drukke dagen en alles kwam op elkaar. Ik heb haar operatie gezien toen ze haar voor de tweede maal verdoofden om de eerste gips te verwijderen en een nieuwe aan te doen. Ik ben blij dat ik gezien heb dat het mooi aan het genezen is, maar je eigen paard met z'n vier benen de lucht in zien gaan om op de operatietafel gelegd te worden was voor mij echt vreselijk (de wonde was erg plat, alleen nog een stuk van 5 op 3 waar geen vlees voor was en waar nu bindweefsel op komt). De gips was de duurste optie, volgens mijn zus is Gent één van de weinige klinieken die dit toepast. Zonder de gips zou ze helemaal niet meer als rijpaard kunnen dienen, want dan groeit er veel meer wild vlees op en kan de pees wellicht niet herstellen. Ik hoef niet met haar te rijden, maar ik wou gewoon voor haar dat alles weer in orde zou komen. Ik voel me nu ergens opgeluchter en heb er weer wat vertrouwen in.
Mijn andere paard krijgt helaas weer problemen van het gras. Ik vind het erg spijtig, wou zo graag geloven dat ik ze niet meer op de paddock hoefde te steken, maar zoals elk jaar krijgt ze eind september enorm veel last (enorm harde spieren in de achterhand en zeer stijfjes bewegen in de achterhand). Ik heb ze weer op de paddock gelaten. Deze week had ze kolieken nadat ik ze uit de weide wou halen, ze smeet haar de hele tijd neer in de weide en wou 's avonds niet eten (waar ze normaal gezien zo goed in is). Ik ging met haar gaan stappen op de baan (was rond twaalf uur 's nachts dat ik het gezien had) en ze mestte normaal, maar stopte en boog door haar knieën. rond 2 uur 's nachts lag ze neer, maar leek ok en rond 5 uur 's morgens stond ze vrolijk op haar eten te wachten . Hoefde gelukkig geen veearts te bellen.
Nu zit ze weer meeste van de tijd op de paddock, haar spieren zijn veel meer ontspannen en ze oogt veel frisser (ze is enorm sloom als ze op het gras zit).
Ik kan het nog altijd niet geloven dat een paard zo'n last heeft gewoon van gras, terwijl de andere er helemaal niets van weten....zelfs haar zus niet...

Wieteke schreef op vrijdag 16 september 2011, 23:02:


Bedankt om dit te delen, ik ga er naar op zoek. Mijn schoonbroer had een band ontworpen, die eruit ziet als hout maar uit plastiek bestaat, maar nu voor mij veel te duur. Het is vooral belangerijk dat er electriciteit op de draden zit, dan komen ze er minder snel aan, want ik heb al gezien dat ze het gewoon direct wéten of horen dat er electr. op zit.
De behandeling die mijn paard nu gekregen heeft kost inderdaad ook een vermogen en ik vermoed dat het dezelfde is als het paard op die pensionstal. De veearts die thuis gekomen was had me gewaarschuwd en stelde me voor de keuze, ze zei dat ik moest beseffen dat dit heel duur zou worden en een herstelperiode die veel zorgen vroeg. Maar wat moet ik doen? Ik kon haar toch niet aan haar lot overlaten, ik ben tenslotte verantwoordelijk voor haar. Ik hoop gewoon dat ik niet nog meer tegenslagen zal krijgen, zodat ik deze rekening zal kunnen afbetalen...

Koen Theys schreef op vrijdag 16 september 2011, 23:22:


Koen, kun je me het merk zeggen van dat toestelletje aub?

Maria Delavega schreef op

Wat een toestand zeg, zo'n stom "ongeluk" met zulke grote gevolgen. Zoals ik je berichten nu lees gaat het uiteindelijk wel goedkomen gelukkig.
En dan je andere paard weer het zelfde septemberliedje. Ik dacht eigenlijk dat je er de vinger achter had gekregen in je zoektocht naar oplossingen, maar toch weer het gras dus als boosdoener. Sterkte ermee.