Spirithorses schreef op zondag 1 januari 2012, 22:12:


Het gegeven alleen al dat je een paard helemaal uit godvergeten Argentinië haalt terwijl er hier méér dan zat zijn (dat geldt voor vrouwen trouwens ook ) vind ik nogal absurd.

e m kraak schreef :

Ja, absurd he. Idioot gewoon. Echt helemaal belachelijk.
Wees jij maar blij dat er ooit iemand vóór jou Ijslanders uit Ijsland geïmporteerd had, anders had jij er nu geen gehad. Of Shetlanders van de Shetlandeilanden, Tinkers uit Ierland, Arabs uit Arabië, Andalusiërs uit Spanje etc.

Je komt een paard tegen, de klik is er en dan wil je niet meer terug.|Geen nood, Rubio was al in NL toen ik hem tegenkwam, de heb ik gewoon in Drenthe gekocht .

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2012, 0:09:


En voor de rest vind ik dat ik wel voldoende paarden gered, cq een nieuw leven gegeven heb in de afgelopen jaren waarbij ras of herkomst nooit van belang waren.

Nu ben ik voor het eerst eens heel bewust voor mezelf naar een Criollo op zoek gegaan vanwege de raskenmerken. En ik zou het zó weer doen.

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2012, 0:09:


Zijn tenminste nog europese beesten. Maar die Argentijnen zijn dus eerst met de spanjolen mee daarheen gekomen, en moeten nu zo nodig weer helemaal terug???
Wat die ijsco's betreft weet je heel goed dat ik na het overlijden van Drop ieder redelijk gangenpaard wel had gewild of dat nu draver, ijsco of nog iets heel anders was op 1 voorwaarde: moest wel hengst zijn. NIET TE VINDEN!


Dat snap ik

e m kraak schreef op maandag 2 januari 2012, 0:53:

Is dat een ethische grens?

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2012, 0:18:



En anders maar wel! Waarom zou je niet een raskeuze mogen maken?

Groot gelijk Pien. Als je je in alles moest laten leiden door de vervuilende kilometers die ergens in zitten, dan zou je ook geen hooi uit de Eiffel of Noord-Frankrijk moeten laten aanrukken, om maar een willekeurige dwarsstraat te noemen.
Of zoutblokken in Spanje laten maken. Of uit de himalaya hakken.

Christel Provaas schreef op maandag 2 januari 2012, 10:23:


Klopt allemaal, als datzelfde stomme zout hier ter plaatse ook gewonnen wordt, net zoals hooi. Zouden er dan toch nog enkele grijze cellen actief zijn?
Of bedoelde je meer dat het je allemaal je reet kan roesten, en dat je kangoeroes nog het liefst van de noordpool haalt?

e m kraak schreef op maandag 2 januari 2012, 10:58:


Hooi wordt hier gewonnen. Dat jij/iemand het Nederlandse hooi niet geschikt vindt, is je eigen norm en voor jezelf blijkbaar hard te maken.
Paarden worden ook hier gefokt. Dat ik/iemand Nederlandse paarden niet geschikt vind(t), is mijn eigen smaak en norm.

Christel Provaas schreef op maandag 2 januari 2012, 11:32:


En enige vorm van rationaliteit is daarbij natuurlijk totaal overbodig... waarom had ik dat nou niet zelluf eerder kunnen bedenken!

e m kraak schreef :


Ja, ik weet nog heel goed hoe je hebt moeten zoeken.

Wat Criollo's betreft zijn er in Europa gewoon niet zoveel. En die er zijn vind je uitsluitend in Duitsland gefokt voor prijzen waar je niet blij van wordt plus het nadeel is dat ze vrij klein zijn, en dat wilde ik niet meer.

De geïmporteerde Criollo's zijn groter en steviger en, gek genoeg, betaalbaarder.


Het is niet zo dat ik hier nergens een klik kon vinden want da's natuurlijk onzin. Maar ik stond wel heel erg open voor een paard als deze en nu nog bij het zien van foto's van andere Criollo's ben ik heel blij met mijn keuze. Mede om wat hij kon en waarvoor ik hem nodig had. Ik hoefde hem niet te trainen maar kon zo op hem wegrijden en daar schort het ook wel eens aan. Dat had ik gewoon effe nodig om mijn werk voort te kunnen zetten nadat BD uitgevallen was.

Hier in de buurt was een ontieglijk leuke KWPN merrie waar ik de klik ook mee voelde maar zij was pas 4 dus te jong om gelijk in te zetten met werken. Even oud als mijn Alegría, tja, dan had ik die net zo goed kunnen nemen en dat wilde ik dus niet. Ik heb er wel over nagedacht, ook omdat de prijs de helft was van wat ik voor Rubio betaald heb, maar had wel echt een 'eisen lijstje' en daar heb ik me aan gehouden.

Gisteren kreeg ik van een Ijslanderliefhebber nog de opmerking dat Rubio er op dit moment met zijn coole karakter en dikke vacht uit ziet als een uit de kluiten gewassen Ijslander.

Nu is het wel zo dat wij niet alle paarden opnemen die op ons pad komen (kwamen). We 'selecteren' toch ook wel uit welk paard er in onze bestaande groepen past en wat we ermee kunnen (grootte, karakter, temperament, instelling ed). Maar dat is wat ons aangeboden wordt, we zijn zelden zelf op zoek gegaan naar een paard, ze kwamen nog altijd op onze weg.

Na 10 jaar zorgen en onzekerheid over BD's gezondheid eerst het besluit om nooit meer op BD te stappen en daarna het zoeken naar een nieuw paard voor mij was echt een heftig proces. Want ik had BD als vergelijkingsmateriaal. Hoewel ik me ook zeer bewust was van haar tekortkomingen want die heeft ze echt wel. Ik heb zelfs bewust een hele maand niet paardgereden om 'los' te komen van BD en niet steeds te gaan zitten vergelijken op elk paard waarop ik stapte want ik krijg er natuurlijk genoeg onder m'n kont en iedereen komt met ideeën. Het is goed dat ik dat zo gedaan heb, daardoor had ik een meer open instelling naar een ander paard toe. Voordat ik naar Rubio ging kijken had ik wel echt een lijstje gemaakt en ik heb me eraan weten te houden ook, daarna kwam pas de emotie (naja, toen ik hem al vanaf de weg in z'n weitje zag staan kwamen alle emoties want ik wist; 'dát is hem') ....
Rubio is dus totaal anders dan BD, dat is heel goed voor mij. En we zijn er nog láááng niet, maar we zijn wel op weg samen. En dat is leuk en leerzaam. Ik heb met dit paard (onverwacht) een totaalswitch in denken gemaakt, jeetje, wat werkt dat bevrijdend!


Ja, zo had ik het zelf nog niet eens bekeken.