Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 4 oktober 2011, 22:02:
> Maria Delavega schreef op
>
> Wat een toestand zeg, zo'n stom "ongeluk" met zulke grote gevolgen.
> Zoals ik je berichten nu lees gaat het uiteindelijk wel goedkomen gelukkig.
> En dan je andere paard weer het zelfde septemberliedje. Ik dacht eigenlijk
> dat je er de vinger achter had gekregen in je zoektocht naar oplossingen,
> maar toch weer het gras dus als boosdoener. Sterkte ermee.
Neen, die persoon heeft haar tijdelijk geholpen, maar zonder enig wetenschappelijk onderzoek had ze gezegd dat dit paard haar vertelde dat ze geen problemen had met het gras. Ik ben zo dom geweest om haar te geloven, want aanvankelijk was ze enorm verbeterd door de manipulatie technieken die deze persoon heeft toegepast. Het was nog tijdens de maand augustus, ik weet niet of je je herinnert dat ik ze vorige jaar in augustus ook vol op het gras gezeten heeft zonder problemen.
Ik heb nog drie andere jonge paarden, die kerngezond zijn (behalve nu die ene die moet genezen van de wonde), maar die persoon zei me dat het paard die problemen heeft met de stijve spieren, mij spiegelt en daardoor ziek wordt (ik weet dat dit paard en ik een diepe band hebben omdat we beide erg gevoelig zijn en zelfde klinische problemen hebben, alleen is het bij mij geen allergie aan gras
). Deze persoon heeft een reading gedaan, ik schrok ervan want ik wist niet dat ze op deze manier te werk gingen, ik wil daar niet mee te maken hebben omdat ik daar niet in geloof, ik heb ze enkel laten komen omdat ze al een hele reeks paarden erdoor hebben geholpen op wetenschappelijk verantwoorde manier, waarvoor mijn respect.
Toen deze persoon begon aan de reading zonk ik even door de grond want dit had ik echt niet verwacht. Als het slecht ging met mij zei deze persoon (bvb door de toestand met m'n andere paard), dan zou het slecht gaan met het paard die niet tegen het gras kan.
Er zijn paar zeer persoonlijke zaken boven gehaald (ik vroeg me af hoe ze dat wisten, maar hier op dit forum staat veel te lezen besef ik nu ...) en toen ik zag dat het paard inderdaad beter was na de behandeling, ben ik zo dom geweest om daarin te geloven. Ik had voor de tweede keer (de eerste keer was op dit forum dat iemand me zei dat ik beter geen paarden hield) te horen gekregen dat ik de oorzaak was van het leed die mijn paard door maakte. serieus, ik ben in een enorm diep gat gevallen, want ik geloofde het aanvankelijk, omdat het paard geen problemen leek te hebben van het gras in augustus.
Ik durfde mijn paard niet meer aan te raken, ik bleef zo ver mogelijk uit haar buurt. Ik kon niet meer werken met mijn paarden, want wat een slecht mens was ik niet als een paard ziek wordt door mij..... kortom, ik voelde mij klote zoals ik me nog maar weinig gevoeld had in mijn leven en dit is iets wat ik zelfs mijn ergste vijand niet wil aandoen.
Ik vertel dit, omdat ik nu weet dat het geen waar is, bewijs is dat het septembergras haar weer ziek maakt en ze weer veel beter wordt als ze er van af is.
Ik vertel dit ook, omdat ik weet dat mensen die natuurlijk met paarden bezig zijn mekaar allemaal wel in meer of mindere mate kennen. Er zijn hier zeer pijnlijke zaken te lezen, die maar steeds blijven gebruikt worden om mij verdriet aan te doen. Gelezen woorden slepen de geschiedenis mee en houden deze levendig, waardoor iemand altijd maar altijd door gestigmatiseerd blijft worden. paarden worden door verkeerde diagnoses in levensgevaar gebracht, bewijs zijn de kolieken die ze gekregen heeft nadat ik ze uit het gras wou halen zaterdag.
Ik ben nu uit de zeer diepe put waarin ik enkele weken geleden gesukkeld ben en geloof slechts in 1 zaak, dat je in jezelf moet geloven,(en in je iegen intuïtie), want niemand anders dat voor je zal doen. Ik hoop dat deze heksenjacht op een dag zal ophouden.
Bij deze was dit mijn laatste post hier op het forum, omdat ik nu besef hoe gevaarlijk het is om op internet te 'praten' en hoe handig mensen ervan misbruik maken.
Algemeen
