Huertecilla schreef op dinsdag 1 september 2009, 16:03:


Hangt toch van de kwaliteit van de schokken af die het schrikapparaat aan het paard geeft Khani en Khabal breken niet uit als wij de omheining in orde hebben. Dus draad hoog én draad laag en goede stroom. Ook toen ze een tijdje zonder hun merries moesten staan (die wel dichtbij in hun gezichtsveld stonden), braken ze niet uit.



Dat is natuurlijk waar (en leuker voor ze!)

Huertecilla schreef op dinsdag 1 september 2009, 16:03:


Dat geldt uiteraard voor al je dieren
Dan heb je ook geen concentratiekamphekken nodig, en dit lijkt me een nog niet zo gekke ijkingsmaatstaf ook.

e m kraak schreef op dinsdag 1 september 2009, 16:31:




Oh, én voor mannen

hc

Huertecilla schreef op dinsdag 1 september 2009, 18:55:


Je bedoelt "voor vrouwen niet nodig want die zitten toch al met een ketting aan het aanrecht vast" ? Al echt een beetje Spaans

Huertecilla schreef op dinsdag 1 september 2009, 16:03:


Khani blijft prima achter een draadje staan, ook als de hengstige merrie aan de andere kant staat en hij alleen is.
Je kunt niet alles generaliseren.


Dat lijkt me sowieso de beste aanpak.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Huertecilla schreef op dinsdag 1 september 2009, 18:55:


....En voor vrouwen niet dan?
Groet, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag 1 september 2009, 21:45:


Is uiteraard slechts één aspect van een integrale manier van benaderen van rijpaardhouden.
De ´truuk´ is je paarden een reden te geven om te willen doen wat jij wil.

hc

Hoi.

Even kort. Bjorn is een friese ruin van 9 jaar, en nu een half jaartje bij ons. Tijdens onze ruitervakantie vorige maand, bleek Bjorn anders te zijn dan ik van hem had verwacht. Hij is superangstig, waardoor buitenrijden aan de Zeeuwse kust niet heeft kunnen plaatsvinden. Voorheen thuis was hij een ware pantoffelheld! Een echte loebas, tenminste dat dacht ik...
Er moet dus hard gewerkt worden!
Bjorn heeft geen respect voor mijn persoonlijke ruimte als begeleider, en is naar mijn bescheiden mening dus dominant. Hoe kan ik dit veranderen? Tijdens de ruitervakantie in vreemde omgeving, zou hij me ook hebben overompeld of omvergelopen. Het is net of hij totaal geen rekening met me houdt, en me niet eens zie staan. Het lijkt of hij denk: die geef ik een duwtje en dan is t klaar..
Vandaag heb ik mijn piste in tweeën gedeeld en hem laten stappen, draven, van richting veranderen etc. Hij is hierbij vrij van de longe en doet met wat aandrang datgene wat ik van hem verwacht. Hierbij gebruik ik vooral lichaamstaal en geef zo weinig mogelijk verbale commando's. Dat lukt na een half jaar oefenen reeds aardig. Maar, vandaag bokte Bjorn (ook reeds eerder), wanneer ik hem met wat klem dwing om aan te galopperen. Ik zie aan zijn gehele houding en de manier waarop hij me in de gaten heeft dat hij bewust bokt, niet om te spelen, maar om me duidelijk te maken dat hij het voor het zeggen heeft en helemaal niet gelukkig is met mijn vraag te galopperen. Hij bokt bewust om me af te schudden. Hoe los ik dit probleem op?? Is het juist af te leiden uit zijn gedrag dat ik eigenlijk weinig of niets te zeggen heb over mijn paard? Hoe bouw ik wederzijds vertrouwen op en tergelijkertijd zeggenschap en leiderschap?

Kan iemand mij helpen?

Alvast heel erg bedankt.
Daphné

Landman D schreef op vrijdag 4 september 2009, 13:58:


Het lijkt erop dat hij duidelijk aangeeft niet gedwongen te willen worden om rondjes te lopen. Ik zou dus iets anders gaan doen waar minder aandringen bij nodig is. Wat vind hij van buiten wandelen en rijden? Daar kun je zowel heel stipt zijn in het respecteren van je ruimte en stiptheid verlangen in alles wat je van hem vraagt, en het toch leuk hebben samen. En hem helpen met zijn angsten. Bij een wandeling vooral heel vroeg aan zien komen als hij je looppad wil innemen of als hij verwacht dat je wijkt tijdens het grazen bijvoorbeeld.

Groet, Michiel

Landman D schreef op vrijdag 4 september 2009, 13:58:


Je schrijft 'hij heeft geen respect'. Maar heb je hem wel duidelijk gemaakt dat hij je niet passeert met wandelen? Dat hij niet de emmer uit je arm trekt? Je fouilleert? Ben je eigenlijk wel in beeld? Ben je een waardevolle vriendin voor hem? Zit je weleens op de kast? Schrik je van dat bokken? Of lach je erom?
Hij protesteert nog tegen aan het werk gezet worden. Waar het om gaat is jouw houding. Sta er boven, negeer afleidingmanoevres. Laat hem zoeken, dwing niet teveel. Er zijn wél regels, hij mag je niet ondersteboven lopen, en jij blijft vriendelijk.
Als hij bokt, vraag dan nog wat meer snelheid. Aan het werk met deze Prins! Hij heeft een mening over jouw opdracht. Observeer hem goed, want hij communiceert met je. Gaat hij makkelijk in galop? Of is dat net een moeilijke oefening voor hem? Is het een kwestie van wakker worden?

Er is waarschijnlijk erg veel gaande in dat koppie.
Uit wat voor situatie kwam hij? Hoe is hij nu gehuisvest?
Een half jaartje is nog niet zo veel, maar wel genoeg dat hij nu snapt: met jou moet ik dealen en wat heb ik eigenlijk aan jou...
Blijf sterk in je schoenen staan, en neem Les!!