Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 10:38:
> Cindy Helms schreef op maandag 26 oktober 2009, 20:36:
>
>> Coralie schreef op maandag 26 oktober 2009, 20:15:
> uiteindelijk wel in berusten als je maar consequent bent.
> Maar het ging mij dus om het feit dat sommige mensen de weg
> belangrijker vinden dan het doel.
> Groetjes
Er werd hier ergens ook vermeld dat de vrouw door de aanwezigheid van de camera toch wat meer druk op haar paard zette, dan dat ze normaal gezien zou doen.
Waarschijnlijk ook ergens normaal, denk ik. Al de voorstanders hier van
bitloos, dwangloos rijden, willen aan de buitenwereld ergens ook laten zien dat het echt werkt. Want hoe jammer het misschien ook is, zo enkel kan je sommige mensen ervan bewust maken, kijk het kan ook anders. Het is heel moeilijk om je daat niet in te laten meeslepen. Zo heb ik vroeger ook gereden met bit, sporen en weet ik veel wat nog allemaal. Omdat het mij nooit een goed gevoel gaf en ik eigenlijk nooit bereikte wat ik wilde bereiken (een leuke en ongedwongen band met mijn paard) ben ik opzoek gegaan naar iets anders. Dit anders geeft mij zoveel meer voldoening, een blij en tevreden paard
.
Maar ik merk ook dat ik dat vele mensen me niet meer serieus nemen. Ik heb het gevoel dat ik me dubbel zo hard moet bewijzen. Met mijn sporen, bit enz... kwam ik geloofwaardig over. Nu ik het anders, minder conventioneel aanpak niet meer. Ik denk dat dit bij vele Nh'ers, PN'ers, clickertrainers, enz... de druk verhoogt om te bewijzen dat het toch anders kan.
Met het schrijven van dit heb ik een nieuwgewonnen respect voor het filmpje van Eddy. Het doel heiligt niet de middelen.
Toch vind ik het nog steeds moeilijk dat wanneer mensen staan te kijken aan de weide, om die druk om me te bewijzen niet te voelen. Om te bewijzen dat het anders ook kan. Moeilijk hoor.
Training/gedrag
