Spirithorses schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:39:


Ik denk dat je gelijk hebt Pien!
Zie ook mijn vorig schrijven...
Maar dan lees ik weer in het topic western versus engels dat je moet rijden op je zit , en niet het hoofd moet willen sturen , en dan begin ik weer zo te twijfelen...
Dat is wat ik uiteindelijk wil , rijden met mijn zit , en niet aan de teugels te hoeven komen.
Maar als ik dan nu zie , en zelf moet doen , dat getrek aan het hoofd... Ik blijf daar moeite mee houden.
Ze legde het mij als volgt uit; voordat je gaat rijden wil je je paard los in de spieren hebben. Dat lukt je niet als je gewoon met het paard aan de hand wat rondjes gaat lopen in de bak , nee , dan moet je er voor zorgen dat je duidelijk maakt aan het paard wat nou de bedoeling is , en dat moet je vragen door het hoofd naar binnen te vragen dmv kleine rukjes. Doet het paard dit goed , dus met voorbenen naast elkaar en niet voor elkaar, dan draai je je wat meer naar de achterhand toe , en vraag je of hij zijn binnenbeen meer en verder onder zijn lichaam wil plaatsen. Het paard moet wel vooruit blijven lopen , en niet gaan wijken , die voorbenen moeten naast elkaar geplaatst blijven , maar daarbij mag je de achterhand wel laten wijken etc etc...
Veel verder ben ik nog niet gekomen.
Ik merk wel dat ik door veel met de paarden te hebben gedaan vanaf de grond , ik ook veel beter in de gaten heb hoe je een paard kunt sturen met je lichaam. Wat dat betreft heb ik al een kleine voorspong op de echte beginners.
Maar voordat alles een automatisme wordt , zijn we nog wel een paar lesjes verder vrees ik...
Gisteren gewerkt met een paard wat maar zeer moeizaam ontspant , zodat ik kan leren te kijken naar de spieren , en zie waneer die spieren soepeler bewegen , om welke spieren het gaat , en wat er gebeurd als een bepaalde groep loslaat.
Hier mag ik nog wel duuzend lessen in krijgen!!!
Geweldig leerpaard trouwens weer , want zodra ik het idee had dat het van voren goed ging , en me bezig kon houden met de achterhand , viel hij trouw over zijn schouder naar binnen toe...pffff autorijden ging mij een stuk makkelijker af! Al die automatismen die je jezelf aan moet leren , en vooral ook de release op tijd. Het is nog een heel project dat paardrijden zeg!


Dan moet je wel in de beweging van het paard meegaan , en dat lukt mij nog niet hoor.
Mijn correctie's , want dat zijn het , komen dus altijd te laat , en worden daardoor rukjes die irriterend werken. Dat moet het wel zijn lijkt me....
Ik doe momenteel ook twee dingen tegelijk , en met paardrijden bezig , wat me erg bezig houd in mijn hoofd , en solliciteren. Als het laatste is afgelopen , dan kan ik misschien hier Maike eens mee gaan pesten , zodat ik wat meer automatisme kan gaan ontwikkelen. Maar nu nog even niet...

Gr Esther.

PS; Als het ooit zover mocht komen dat ik met haar kan rijden , en dat gaat redelijk goed , zeg over een jaar of twee , dan zou ik het erg leuk vinden om met haar een weekje te komen lessen bij jou ,.....ooit!...als dat mag....

Marlies Sanders schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 10:35:


Muur mag ook steentje voor steentje...al het goed komt langzaam!
Iedereen maak fouten. Deze ook zien , dan heb je de helft al gewonnen , en toegeven maakt de mens een stukje mooier!!! En als je ervan leert dan ben je er al...
Het is moeilijk als je je zelf zo in de weg zit [ nou schrijf ik over mezelf hoor , maar misschien past dit ook een beetje bij jou...] , maar eens hak je de knoop door , en zit je totaal onverwacht in een stroomversnelling , en als je dan achterom kijkt , dan zie je de golven die je al hebt gehad. Dat geeft de mens moed en vooral zin , om weer vooruit te kijken , en plannen te maken.
Misschien zit ik morgen al op Namkje?!
Wie had dat gedacht , nou ikke nie! en Eddy ook nie

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 10:12:


Leuk hoor Esther!
Bedenk ik hier ook even bij dat we soms wat te weinig verwachten en vragen van jonge paarden. Merk ik bij mezelf hier toch ook wel.

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 10:44:


Allemaal zo herkenbaar , joh, Ellis is door een vrouw "fluisterend" beleerd samen met haar dochter van 11, in 10 dagen kende ze al de knopjes en toen was ik aan de beurt, haha.....Als deze dame mij had voorgehouden dat dit alles ook gewoon bitloos had gekund had ik nu ......tja.
Als het dan nu allemaal zo snel gaat denk ik niet dat t 2 jaar hoeft te duren voor je naar Pien kan hoor.... Beter van niet zelfs...Ik heb zo gigantisch veel gedaan die eerste 2 jaar nadat ze beleerd is ,geweldig als ik daaraan terugdenk...
T is dat daarna mijn eigen leven compleet in de war is geschopt dat ik nu met de gebakken peren zit , maar 6 jaar zoeken en 6 verhuizingen verder heb ik nu eindelijk weer een plek voor mijzelf en mijn paarden en gaan we nu dus opnieuw in de leer....
En over dat solliciteren... Komt goed , zeker weten...je bent een kanjer alleen moet iemand dat eerst zien...
Groetjes Marlies
Groetjes Marlies
Groetjes Marlies

Arina Bezemer schreef op maandag 26 oktober 2009, 22:41:


Weet jij nog hoe jij dat gedaan hebt bij hem? behalve dan met de zweep op de grond slaan , want dat werkte wel , maar motiveerde niet echt geloof ik...


Ja! en veel meer dan ik gedacht had!


Ik weet al precies hoe ik het kan bevestigen , maar dan zal ik toch eerst moeten leren hoe een paard goed loopt en waaraan ik dat kan zien en voelen.
Als ik dat geleerd heb , tja , dan moet het met clickeren een peace of cake zijn volgens mij.


Daar hebben ze mij nog niets over verteld , maar wel dat ze ontzettend blij waren met de mooie hoefjes!
Als ik er aan denk , dan zal ik het morgen eens vragen.


Ik geloof het ook wel.
Maar moet een kleine correctie toepassen; het is niet alleen de leidende ruin die haar niet in haar buurt wil hebben , ook die lippizaner ruin jaagt haar voortdurend weg.
Haar grote vriend gaat binnenkort weg , dat was die appaloosaruin. Die heeft haar in bescherming genomen tegen de grote baas.
Eens kijken wat er gebeurd als hij er niet meer is....

Gr Esther

Cindy Helms schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 11:12:


Al doende leert men , en te weinig is lang zo erg niet als teveel lijkt mij!
De training van Tekla ligt nu op zijn gat , maar als die er aan moet gaan geloven dan weet ik nu inmiddels wel dat ik niet elke controle vraag als te grote stap moet gaan zien.
Misschien doe ik er bij haar wel geen 5 jaar over , maar een jaar?!

Gr Esther

Marlies Sanders schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 11:30:


Ach meid , je kunt niet alles van te voren weten toch?!
Ik heb Maike bitloos ''beleerd'' en heb er later een bit in gestopt... waarom? Omdat ik dacht dat dat de enige manier was om Ankie te kunnen evenaren


We zullen zien.
Ik weet nu nog niet hoe snel Namkje mijn gewicht kan dragen over langere periodes , en over langere afstanden.


Goed van je!!!
En nu nog even leren om ook van de kleine paardjes te houden...shetjes bv...


Solliciteren is nog niet zoon probleem , maar dat verrekte gesprek...snap niet waar dat voor nodig is! Het is maar ''slagroomspuiten op taarten aan de lopende band''


Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 12:34:


Goh ... neem gewoon maar de tijd die je beiden nodig hebt hoor
Ik ben benieuwd voor zaterdag. Schrijf over je eerste rijervaring op haar hé?

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 12:48:

Ja hé, dat was gekheid hoor , t zijn vooral die verwende Grr alleen dat zijn er zoveel... Zit zelfs serieus te denken , als straks het paradijsje klaar is,om wat meer beweging te creeren,1 of 2 van die kleintjes erbij ?


Haha, zoek het positieve ! Iedereen die iets te vieren heeft wil graag een mooie taart en de baas wil graag dat je er zoveel per uur produceert, laat zien dat je gemotiveerd bent en je komt lachend door dat gesprek....

Groetjes Marlies

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 12:48:

Ja hé, dat was gekheid hoor , t zijn vooral die verwende Grr alleen dat zijn er zoveel... Zit zelfs serieus te denken , als straks het paradijsje klaar is,om wat meer beweging te creeren,1 of 2 van die kleintjes erbij ?


Haha, zoek het positieve ! Iedereen die iets te vieren heeft wil graag een mooie taart en de baas wil graag dat je er zoveel per uur produceert, laat zien dat je gemotiveerd bent en je komt lachend door dat gesprek....

Groetjes Marlies

van lennep schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 11:11:


Jeetje Esther, wat zeg je dat mooi! Ik duim zo dat je morgen gewoon op Namkje gaat zitten. Denk dan zelf ook aan het mooie wat je hierboven schrijft!
En Marlies, volgens mij wordt jij met de dag sterker en ik denk zelfs dat je al sterker bent dan je zelf doorhebt.... En met hulp van onze held uit Koewacht moet het ook mbt de paardjes en bitloos goed komen!