Ellen2 schreef op woensdag 4 november 2009, 13:58:


Bedankt allemaal voor jullie reacties, ze zijn uiteenlopend van inslag natuurlijk door jullie eigen ervaringen. Er zijn waarschijnlijk meer wegen die naar Rome leiden, de een wat langer dan de andere.
Ik moet het patroon doorbreken, als mens ben je namelijk toch de slimste (zou toch moeten hè ) maar niet de sterkste en deze wetenschap moet ik meer gaan gebruiken.

'k hou jullie op de hoogte van de stappen. Enneuh, 'k heb er lang over getwijfeld...maar 'k ben toch content dat ik de stap gezet heb om mijn besognes op PN te gooien...zo zie je maar dat PN ook opbouwend kan zijn.
Thanks dames en heren voor jullie "opbouwende" commentaren

Nadine Claessen schreef op woensdag 4 november 2009, 14:14:


U're welcome. Ik weet het hoor, Nadine, uiteindelijk sta je er alleen voor. We hebben allemaal wel iets gezegd, iets naar voor geschoven, maar uiteindelijk moet jij het doen. Mét dit paard. Wat Ellen naar voor schuift, vind ik een mooie en een zeer goede raadgeving. Zoek hulp als het je niet lukt voordat het van kwaad naar erger gaat. Voordat jij nog eens in de kliniek en het paard uiteindelijk in de sossiesenbak belandt, "bij wijze van spreken".

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 november 2009, 12:11:

KNIP


Jawel. Hoef ik niet over door te denken. Het is idd. een gevoel wat je hebt als je iemand ziet. En dat waarschuwt. Ik Luister daarnaar.
Gaat idd. ook voor dieren op. Feiloos hoor.

Groet,

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 november 2009, 13:00:

KNIP

Nee, paarden prikken daar heel snel doorheen.