van lennep schreef op donderdag 5 november 2009, 23:16:


Zoë is inderdaad een heel gevoelig paard. En je hebt helemaal gelijk dat het niet goed is om steeds te wisselen.
Nu dat ik zulke resultaten boek met een kaptoom of side pull is duidelijk het bewijs dat een bit niet nodig is. Moet wel zeggen dat de traditionele gedachten gang nog niet is uitgebannen.Stom maar waar.

Waar ik bang voor ben is de stress opbouw en haar manier van ontladen.
Ik weet dat ik hierin veel kan betekenen. Als ik maar rustig blijf dan doet zij dit ook. Maar ze heeft nogal losse beentjes. En ben bang dat ze een paard dat mee is een goede trap kan verkoopt.


Zeker niet te vergelijken. Heb voor Zoë een complete traditionele handels wijze gehad. Kreeg veel voor elkaar. Maar als ik er nu over denk heb ik veel afgedwongen hoor.
Dit wil ik dus niet meer.


Ja, in zekere zin wel. Maar ben er erg blij mee

Patricia ter Haar schreef op vrijdag 6 november 2009, 8:50:



Ik roep nu maar wat hoor , doe er mee wat je wil.[je kent mijn paarden kennis een beetje he]
Zoe is gevoelig , erg gevoelig. Gebruik dat!
Ik denk dat heel veel mensen hier juist bezig zijn om hun paard gevoelig te maken , maar Zoe is het al!
Een mooier uitgangspunt kun je volgens mij niet hebben lijkt me.
Spreek haar gevoeligheid aan als je bitloos rijdt , en geniet daarvan als je merkt dat het lukt.
Ik weet ,denk ik, wat jij wil bereiken. Maar is de weg er naar toe , hoe je die'' bewandeld'' niet belangrijker? En dat dat inhoudt dat je er langer over zal doen , is dat echt zo erg?


Als je merkt dat ze stress opbouwt , kun je dan niet gewoon weer terug rijden? omkeren richting huis , stress laten zakken , en kijken waneer dat is gebeurd en dan weer richting bos gaan?
Proberen te voorkomen dat ze als het ware ''ontploft''?
Laat haar maar zien dat je haar begrijpt en af en toe naar haar luistert , das helemaal niet erg.


En het brave paard gewoon voorop laten lopen , dan heeft die geen last van de loszittende achterbenen van Zoe.

Goedzo!!!probeer dit vast te houden , en je oude spoken zullen verdwijnen >


Ik denk dat jij het ook wel moeilijk hebt omdat je op je stalling , en de mensen verder om je heen , nog vrij traditioneel zijn , in de zin van een paard moet altijd luisteren enzo.
Of valt dat mee?En misschien vind je dat zelf ook wel , dat weet ik niet.
Ik kom nu denk ik wel wat drammerig over , is zo niet bedoelt hoor!
Ik denk alleen te weten waar je tegen aan hikt...

Geef Zoe maar een dikke knuf!

Gr Esther

Spirithorses schreef op donderdag 5 november 2009, 23:33:


Het is inderdaad een ruin, maar hij veroerd geen vin. Hij komt naast mij staan en legt zijn hoofd voorzichtig op mijn schouder en valt zowat in slaap. Ik twijfelde of het een dominatiespelletje zou kunnen zijn, maar tot nu toe heeft hij nog nooit wat anders gedaan. Zodra je hem van je weg stuurt blijft hij ook weg en laat hij je met rust. Dus ik twijfel over de bedoeling hiervan.

Sky schreef : Hij komt

Dan is het gewoon lief-zijn zonder bijbedoelingen.
Dat bestaat ook. Geniet er lekker van
Er is niet altijd een probleem....

Groetjes, Pien

Sky schreef op vrijdag 6 november 2009, 19:07:


Ik zou er gewoon van genieten

Marianne

Drie dagen lesgegeven aan studenten tijdens hun praktijk week.
Ik deed dit nu voor het derde jaar dankzij de schoolleiding die openstaat voor wat PN te vertellen heeft en voor wie ook clickertraining geen onbekend fenomeen is.
Tijdens de les bekappen kan ik ook aardig wat van 'onze' denkbeelden kwijt.
Vaste vraag is natuurlijk als er weer een nieuwe groep is binnengekomen, wie een eigen paard heeft, wie een verzorgpaarden wie helemaal niks met paarden heeft.
Mensen zonder paarden vinden het normaal wat ik vertel, sommige paardenbezitters gaan draaien op hun stoel en vinden soms dat ik ongemakkelijke vragen stel. Want alles komt aan de orde. Stal, voer, ijzers bit,spinnen, slidingstops, in de krul trekken, bandages , boom/versus boomloos enz.
Er waren zelfs enkelen die bitloos rijden. Drie jaar geleden had ik die niet ertussen getroffen. Eén antwoord vond ik treffend toen het over bitten ging: Ja meneer, ik rijd wel eens bitloos, maar alleen op wandeling, niet als ik echt aan het rijden ben.... Wat ze dus zei was dat ze wel buitenritten op een halster maakte maar bij DRESSUUR er natuúrlijk wel een bit instopte....
Een andere overigens zeer aardige jongedame rijdt internationaal dressuur en zéker niet bitloos. Daar kwam ik mee in discussie over het rijden op zit en beenhulpen, zonder aan het hoofd te trekken.Ze trok eigenlijk niet aan het hoofd zei ze. Die heb ik gevraagd of ze één oefening met haar handen opzij zou kunnen doen .
Dat dacht ze toch eigenlijk van niet
Afijn, toch het idee dat ik hier en daar wat heb kunnen losboren in die grijze hersenmassa's.

Nadine,

Voordat ik met ook maar 1 oplossing of advies zou komen, het is vooral interessant wáárom ze dit doet.
Het is 3 weken goed gegaan en ineens zo'n aanval.

Waarom? Wat is het verschil met de dagen ervoor? Is er misschien iets gebeurt? Iets dat haar wellicht groeiend vertrouwen in de mens weer naar 0 gereduceerd heeft?
Is het een openbare weide, komen er andere mensen bij?
Vooral omdat me opvalt dat ze deze aggressie niet altijd vertoond. Wanneer wel? Wanneer niet?

Ik ben altijd geïnteresseerd naar waarom een paard reageert zoals hij reageert, want daarin schuilt ook het antwoord op de vraag "hoe nu verder?".

Los van alles zijn dominantiespelletjes bij getraumatiseerde paarden over het algemeen niet het antwoord. Tijd, geduld en alleen maar positieve benadering. Soms tegen de verdrukking van het menselijk gevoel in.

(mogelijk mosterd na de maaltijd, maar ik heb een leesachterstand en nog 300 berichten te gaan)

marjolijn schreef op zaterdag 7 november 2009, 14:51:


Ja, waarom ze het doet/deed is me ook niet duidelijk... misschien combinatie van...'ik sta nog maar net in de wei...kom me niet halen of..." en de vrijheid herwonnen...want vroeger atlijd stalpaard geweest... nu een vriendinnetje hier bij ons thuis en altijd buiten met de mogelijkheid tot binnen..
Heb het eerst dus, zoals al eerder beschreven een 3-tal keren met een join-up oefening gedaan.. de keren daarop was dat ook niet meer echt nodig omdat ze na 10 meter al naar me toe kwam.. ik kan best ook wel zien wanneer het veilig is op zo'n moment.. Nu sinds een paar dagen laat ik haar naar me toe komen... als ze niet "zuur" komt, mag ze komen en wordt ze beloond...komt ze met haar oren plat, dan moet ze weg... ik blijf staan... tot ze terugkomt met een normalere houding... tot op heden gaat het goed en we willen het nu zo verder opbouwen. Ik heb aan alle reacties hier wat gehad, dus ik ben blij dat ik de beslissing heb genomen om mijn probleem hier op PN te gooien.
Lieve groeten

Piet schreef op zaterdag 7 november 2009, 9:57:


SUPER Piet!!
je zou zo'n les ook wel eens bij ons in de haflingerclub mogen komen geven

marjolijn schreef op zaterdag 7 november 2009, 14:51:


Nee, een verekkes goeie opmerking.
Het is gedragsanalyse

"Mijn paard is vaak boos of agressief" is een zin waar je als trainer eigenlijk niets mee kunt. Het is een beschrijving, een opmerking over gedrag, in dit geval, een probleem, wat niks zegt over wat er eigenlijk gebeurt en het geeft je zeker geen handvatten over hoe je dit gedrag verandert.
Om daar inzicht in te krijgen en verkeerd gedrag te veranderen, is het van belang dat je geconcentreerd kijkt naar het gedrag en wat er net vóór dat je paard agressief werd gebeurde
Als je het weet: wat is de achtergrond van het paard. Maar ook als je dat niét weet: wat is het werkelijke gedrag dat je niet wilt zien. Wat gebeurde er vlak voor. Waardoor ontstond het ( waarom de ene keer wel en de andere keer niet) Wat bereikt het paard ermee. Wordt het erger of minder, komt het vaker voor of dooft het uit. Als je hier gegevens over kunt verzamelen dan kun je een gedrag sturen naar wat je wel wilt zien omdat je weet waar de triggers zitten en die momenten kunt trainen.