van lennep schreef op donderdag 12 november 2009, 8:38:


Wat ik AdB zie doen, altijd als begin en langer er mee door gaan als het wat moeilijker gaat: Is een rechtsgebogen paard eerst op de rechte lijn, op de rechterhand, recht maken met stelling naar links. Dit mag nooit in de wending rechts zo gedaan worden (gevaarlijk zegt hij die stelling naar buiten in de wending), enkel dus op de rechte lijn. Pas als dit goed gaat, gaat hij verder met de wending naar links, bij een rechtsgebogen paard.

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 12 november 2009, 10:49:


Dat vind ik persoonlijk eigenlijk niet zo'n goede manier.
Eigenlijk vind ik altijd moeilijker om een paard te rijden op de hand waarnaar ze gebogen zijn. Naar binnen vallen vind ik moeilijker te bemerken en te corrigeren dan naar buiten weglopen. (Je zou ervan verbaasd staan hoeveel paarden naar binnen vallen zonder dat de eigenaar het in de gaten heeft. Paard buigt met hoofd in de houding en eigenaar is tevreden.)
Mijn linksgebogen paard reed ik altijd meer rechtsom dan linksom en zeker geen lange lijnen. Wel vierkanten waarbij ik paard telkens om stelde. (Dus eerst rijd je dan een soort S-lijnen als zijde en hoe beter het gaat, hoe meer het een echt vierkant wordt.)
Lange lijnen met contrastelling heb ik bij mijn paard nooit echt een goede oefening gevonden. Ik had veel sneller resultaat met die vierkanten. Zodra je teveel rechtuit gaat, heb je kans dat het paard zich gaat vastzetten.
Door die vierkantjes te rijden vraag je de 'moeilijke buiging' telkens heel kort en stelt meteen weer recht ipv een gevecht aan te gaan om de buiging te houden zoals in een contrastelling. En op de 'goede hand' haal je telkens je paard van de binnenschouder af door weer naar buiten te stellen.
En zodra die vierkantjes goed gingen, kon je dan meer naar een cirkel toewerken en die buiging wel vasthouden.
Voor mijn paard heeft dat altijd heel goed gewerkt. (itt contrastelling rechtuit.)

Christel Provaas schreef op donderdag 12 november 2009, 7:54:


Dankjewel Christel,

Interessant wat je zegt.Ik denk dat het paard qua bouw echt wel ok is maar ik denk dat het nog wat training nodig heeft om de achterhand beter te gebruiken en ik geef haar hiervoor de tijd.

Gr.Cedric

e m kraak schreef op donderdag 12 november 2009, 0:54:


Ten eerste er is werkelijk niemand op dit fourm die me kwaad KAN krijgen dus, ga ik me dit ook niet aantrekken
Ten tweede is het eignelijk schitterend dat mensen op dit forum etterlijk ALLES kunnen aflezen van een foto !Hoe een paard loopt wat het denkt en hoe het reageert !Daar heeft een zéér getalenteerde ruiter zeker een half uurtje voor nodig en een zéér goed instructeur ongeveer evenveel kijktijd .JIJ echter ziet alles op enkele foto's En 20 meter vertraagd beeld .Je hebt je roeping gemist .
Schouder voor is de voorbereidende oefening naar schouder binnen .Er is geen verschil in comando alleen is de schouder binnen verder uitgevoerd . Als je links schouder binnen rijd is rechts schouder voor bv .

Jij denkt dat een voorwaarts gereden maar

Ik deNk dit niet maar toch is het zo wel ,elk paard dat je vanuit een voorwaarts gang zijwaarts vraagt gaat het binnenachterbeen dieper inzetten en zich bijgevolg vooraan MOETEN oprichten ALS je hem niet laat weglopen vooraan door lange teugel te geven waardoor de snelheid toeneemt en het paard uit elkaar valt

Jou schilderij tekent je mening/expertise .De ruiter die erop zit heeft geen contact met de benen ,sporen aan de flanken van het paard ,de teugel hangt los en de houding van het paard is correct .Het is echter een schilderij geromantiseerd door de kunstenaar ter meerdere eer en glorie van de rijmeester .Wat mij dus meteen opvalt is de naar voren beenhouding van de ruiter terwijl de gehele houding van het paard net het tegenovergestelde suggereert . En het mannetje dat vlak VOOR het paard staat enzo elke voorwaartse beweging onmogelijk maakt wat mij eerder de voorbereiding tot piaffe doet zien ,dus mooi schilderijtje alleen klopt het geheel niet
Het is een beetje zoals een zéér goede fotograaf die zelf geen ruiter is ;ALS je niet weet WAAR naar kijken is het resultaat teleurstellend voor de ruiter ,dan mogen de beeldjes nog zo schiterend lijken .

Cedric Coucke schreef op donderdag 12 november 2009, 11:56:


Het is een biomechanisch principe. Hoe meer power er achter ontwikkeld kan worden, des te eerder/gemakkelijker rijst de voorhand. Je kunt het bijna met een wip vergelijken. Ik kan me voorstellen dat polopaarden ongeveer zulke bewegingen maken als stierenvechterspaarden in de arena, het komt dus allemaal op balans en achterhandgebruik aan.
Het enige wat je kunt doen om het paard te helpen is geen punt maken van die voorkant, dus ook geen teugel bieden om op te hangen, maar al je training richten op het sterk maken van de achterhand dmv zij- en overgangen, klein en langzaam. Dan volgt de voorhand op den duur vanzelf.

Vergelijk het met een speedboot, hoewel die vergelijking niet helemaal opgaat, aangezien daar vooral snelheid telt en verzameling niet mogelijk is. Soit. Hoe krachtiger de motor achterin, des te hoger rijst de voorkant.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 12 november 2009, 12:13:


Jaja bij jou IS altijd van alles. Misschien dat Pien je dit kan uitleggen. Sbw is als haar banaan maar dan zonder bocht. Wat jij daarentegen bedoelt en zovelen mee tobben gaat richting traverse en dat is heel iets anders.


Nee zijwaartse gangen verzamelen niet... allemaal stoombootmodel, geen banaan <zucht>


Nee niks teugel. Dat is de FEI fauwekul. Anky-sores. Die teugel kun je voor de duidelijkheid eigenlijk beter helemaal weg laten. Met hoofdtrekkerij krijg je dit niet goed.


Dank voor dit extreem compliment, al neem ik aan dat het een grapje is

Cedric Coucke schreef op donderdag 12 november 2009, 5:52:


Ik heb ook zo'n stofzuiger, idd een schuifaf, met halsring zit ik op een paard zonder hoofd
Ze doet het nog maar al minder, Jeanneke hangt bijv. niet meer op de teugels. Ik rijd heel veel voltes e.d., rijd liever al S'end door de piste dan 1 volledige toer over de hoefslag. Een tip van Christel bij een topic hierover overlaatst was om meer te schakelen: vele overgangen maken en dit na een paar passen, niet te lang in hetzelfde tempo blijven rijden. Het helpt.
Bij Jean helpt het ook om uit de piste te gaan, zij is heel kijkerig en steeds op haar hoede om bij een raar iets een U-turn te maken waardoor ze vanzelf haar achterhand meer gebruikt.
Ik weet niet of buitentraining met heuveltjes mogelijk is? Met Soraya heb ik een maand op Outback gestaan en 5/7 ben ik met haar buiten gaan rijden, na die maand had ze poepspierkes om u tegen te zeggen.

Eigenlijk is het gewoon het hoofd naar boven krijgen, ik denk dat zorgen voor allertheid hier al een grote factor is (veel afwisseling, niet te saai blijven doorrijden) en tempo, de impuls eigenlijk.
Heeft jouw paardje veel impuls, Jeanneke eigenlijk niet (je moet haar echt wakker schudden), mss is dat de oorzaak?

Christel Provaas schreef op donderdag 12 november 2009, 12:57:



Heb ik ook gedaan omdat ik het zo beu was om elke keer verkrampte spieren te hebben in mijn armen. Na een tijd leunde Jean idd niet meer, zelfs niet bij het korter nemen van de teugels.

Hey allemaal!

Ik heb een filmpje gemaakt over mij en mn paardje (Wodan) en zou graag jullie mening wel eens weten! (Je mag gerust ook via youtube reageren)
Sorry voor de eventueel mindere kwaliteit van het filmpje..

De links is:
http://www.youtube.com/watch?v=egcinkm564E

Groetjes!
Eva