Suzanne Graauw schreef op dinsdag 15 december 2009, 10:32:


haha ja tuurlijk!

Ik had direct moeten schrijven , want ik weet niets meer van de trainingen.
Alleen dat het er niet zoveel waren , en dat het niet goed ging.
Maar ik denk ook dat ik te snel wil , en krijg steeds meer in de gaten.
Maar nu , hoe pak je dat aan?!

Oke , gisteren training gehad met Namkje.
Het wordt steeds duidelijker dat ze moeite heeft met rechtsom de oefeningen uit te voeren.
Zelfs ontspannen rechtsom draven geeft spanning in haar nek , zodat ze heel miniscuul haar hoofd kantelt.
Oefeningen rechtsom in stap raffelt ze af , en eindigen in draf.
Geprobeerd om in draf de ontspanning helemaal goed te krijgen , zodra ze haar hoofd niet gekanteld hield , Ex , en een beloning.
Rechtsom , zijwaarts over een balkje gaan; als ik niet snel genoeg reageer , dan maakt ze zelf de oefening linksom af.
Ze ziet balkjes liggen en vult zelf de oefening in...
Ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan. Eigenlijk vind ik het heel stoer van haar dat ze continu zegt , och ik weet het wel hoor , zus en zo doe je dat.
Maar dat is geen gewenst gedrag...
Ook al sta ik wel op tijd ''klaar'' , en sluit linksom met zweep een lichaam af , dan nog gaat ze soms linksom.
Ik denk dat ik meer moet trainen op concentratie.
Ze moet leren dat ze ook heel langzaam en gecontroleerd , voetje voor voetje de oefening kan doen.
Ook dat geprobeerd , een stapje met vier benen zijwaarts , laten stoppen en beloning.
Maar dan nog ziet ze kans om te vertellen , ohhhh , je bedoelt dit! raffelraffel!!!!

Als ze niet zo happerig was , dan had ik er ook nog om kunnen lachen.....

Ik wil jullie wat vragen , en dat klinkt misschien heel dom , maar ik wil gewoon weten hoe jullie dit zouden aanpakken.
Het lijkt mij [ pffff ik DENK het , maar weet het gewoon niet zeker...] dat we eerst moeten werken aan de verdere ontspanning. Dat die correct is , zowel rechtsom als linksom.
Dus bezig gaan met rechtsom , bezig gaan met dat gekantelde hoofd , en dan pas verder met rechtsom het rechterachterbeen goed onder te plaatsen en de andere oefeningen.
Ik probeer Namkje te helpen door de plek in haar nek waar het fout gaan aan te raken , en soms reageert ze daar goed op.

Of is een osteopaat eens laten kijken waarom ze rechtsom zo veel meer moeite heeft dan linksom ook nog een optie?
Ze is vorig jaar aan haar sprong geholpen , links... zou dat er mee te maken kunnen hebben? Lijkt me niet logisch eigenlijk , want haar rechterbeen onder haar lichaam plaatsen is het moeilijkst... Of begrijp ik iets nu verkeerd?

Gr Esther

Ik heb een vraagje.

Ik lees en hoor veel over cavaletti-training. Dat dit goed zou zijn voor het sterk maken van de achterhand en voor paarden met holle rug.

Maar hoe doen jullie dit in praktijk.

Hoever leggen jullie de cavaletti's in stap - draf - galop?
Op een circel?

En hoe oefen je dan? Ik veronderstel dat een paar keer er overlopen niet voldoende is. Maar hoelang dan of met tussenpozen?

Andere oefeningen???

Groetjes,

Ilse

van lennep schreef op woensdag 16 december 2009, 10:45:


Elk paard heeft een moeilijkere kant. Dat is een gegeven en niet erg. Je moet het alleen niet versterken, maar proberen te verminderen.
Het kantelen in de nek is een teken dat ze niet 'recht' is, niet symmetrisch. Dit los je op niet door de nek zelf aan te pakken en recht proberen te krijgen (lapmiddel) maar door het aan de achterkant te herstellen. Zodra achter voor elkaar is, volgt de voorkant vanzelf. Iklees uit je beschrijving dat ze een linksgebogen paard is? Dan is het heel belangrijk dat ze vaak en veel buigt naar rechts en meer gewicht op de linkerschouder neemt, aangezien rechts de voorkeurschouder is. Uiteraard vanuit ontspanning, want een gespannen spier overvraagt zich en dan begin je de volgende dag met spierpijn en iets kortere spieren, dus moeilijker.
Ik zou nog veel meer aandacht schenken aan het motiveren van het rechterachterbeen en niet toestaan dat ze zelf de oefening 'frustreert' door het snel linksom te doen. De hals zelf kun je bv aan de hand trainen op souplesse, maar doorgaans is het kantelen van het hoofd een signaal van een minder goed meewerkend achterbeen en geen 'halszaak'.

Christel Provaas schreef op woensdag 16 december 2009, 13:36:


En hij lijkt dus te wisselen , want ze was rechtsgebogen...


Oke , even voor mezelf;Dus wel de voltes rechtsom door blijven oefen , en de focus alleen maar op de achterhand , een goed naar het balanspunt toe grijpend rechter achterbeen.. het probleem is , je raad het al wel denk ik , dat ze dan naar binnen valt , over haar rechterschouder , of versneld en niet meer in te houden is , of het verzand in zijwaarts , dus geen gebogen lichaam.
Gisteren met oefenen , een rondje linksom tegen 20 rechtsom , wat haar natuurlijk mateloos frustreerde....


Ze ontsnapt mij dus steeds , en belast haar rechter schouder juist meer doordat ze erover naar binnen valt.
Ik druk haar met mijn hand op de schouder wel naar buiten[moet gewoon een filmpje maken denk ik...] en dan gaat het een stap met de voorhand weer goed , maar komt de achterhand weer niet goed mee.
Ik vind het ook wel erg moeilijk om en dat achterbeen er goed onder te krijgen , en die schouder recht te houden.


Eerst in stap , dat goed bevestigen , en dan in draf neem ik aan?!


Ik sta dan echt verbaast te kijken wat ze allemaal aan het doen is , maar zal proberen kordaat op te treden , en dit niet meer te accepteren.


Dat was precies wat Trudy ook zei...

Maar , past het sprongverhaal [ operatie links] dan nog ergens in dit verhaal?Want ik zie het niet...Sprong lijkt zich verder wel goed te houden.

Thanks voor je input!

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 16 december 2009, 10:45:


Sowieso een osteopaat laten komen voordat je verder aan de gang gaat en je lichamelijk dingen gaat vragen die ze niet kan.

Van Hoye Ilse schreef op woensdag 16 december 2009, 12:30:


Voor goed bil- en buikspiergebruik is het 't beste om de cavaletti's in stap te doen, en wel in zo langzaam mogelijke stap.

Leg er eerst maar 3 achter elkaar, als dat goed gaat, kun je er meer neerleggen.

Andere goede oefening is heuveltjes lopen, ook in stap.

Vandaag is er iets vreemds gebeurd en we zoeken een verklaring voor het gedrag van mijn paard, dus hoop het hier een beetje te vinden.

De situatie is als volgt: Olli stond met twee merries en een ruin samen in de weide, wat goed ging. Twee weekends geleden werden de merries apart gezet, omdat er een nieuwe ruin en merrie bij zouden komen bij Olli en de andere ruin. Intussen was er ook een zwaar verwaarloosde merrie de dag voordien aangekomen, die zeer moeilijk te been was (hoeven volledig verwaarloosd) en erg mager was. Zij werd bij mijn Olli gezet en ze begonnen meteen elkaar te krabbelen. Ook de andere ruin was heel lief tegen de nieuwe merrie. Ze stonden zo twee dagen gezellig samen en waren meteen heel lief voor elkaar.
Twee dagen later kwamen echter die twee nieuwe pony's aan, die daar de boel op stelten zette. Dus de verzwakte merrie werd terug even apart gezet in de grote loopstal uit schrik dat ze zou worden opgejaagd (ze kan amper lopen)
Nu ging dat niet goed tussen onze paarden en die nieuwe, dus werden onze twee eventjes terug bij de vroegere merries gezet om de nieuwe de kans te geven aan de omgeving te wennen. Na enkele dagen werd de verzwakte merrie erbij gezet, ze werd soms opgejaagd en kwam in stress dus werd terug apart gezet.
Nieuw plan vandaag was dus: de nieuwe pony's bij die twee merries en onze twee ruinen terug bij de verzwakte merrie (wat dus keigoed gegaan was de eerste keer)

Nu stonden ze nog maar juist samen of... mijn Olli heeft die verzwakte merrie (een boerenpaard btw, en hij is een IJslander) op de grond gekregen en was haar heel de tijd aan het aanvallen en bijten. Hij liep dan weg en kwam dan teruggelopen om haar terug aan te vallen. Bijgevolg raakte ze niet meer recht en was helemaal in angst en paniek.
Waarom ging het de eerste keer SUPER en is mijn paardje nu zo op haar gevlogen? Was dit angst, stress of echte agressie?

Even nog melden dat mijn ruin heel afwachtend en sociaal is naar andere paarden toe, ook naar nieuwe. Hij kijkt de kat een beetje uit de boom en aanvaard zijn plaats in de kudde. Dus vaak staat hij onderaan.

Ben benieuwd naar jullie bedenkingen, zeker omdat we dit totaal niet van hem verwacht hadden!

Liesje_Olli schreef op woensdag 16 december 2009, 20:30:


Ik denk dat je je verklaring kunt vinden in het feit dat deze hele paardencarrousel heeft plaats gevonden in een periode van amper twee weken. Zoveel wisselingen, zoveel veranderingen in zo weinig tijd, ik zou er als mens al gestippeld van worden!