Cindy Helms schreef op woensdag 30 december 2009, 16:35:


Dus Benny had wat last van plaatsvervangende schaamte? Had ik ook gehad, zó jammer dat blijuuuffffff er niet op staat. Nee hoor ik ben blij dat je je relaxt genoeg voelde om gebbetjes te maken.
Ik hoef je niet te vertellen dat ik geniet van zulke reacties, dat kun je je wel voorstellen. Net zoals Christel vertelde over haar sjacherijn
DVD 3 is voor Benny dan de beste om te bekijken, want dat is de hele film van het 2de deel, terwijl dvd 2 de 'werkdvd" is, makkelijker om de oefeningen nog eens stuk voor stuk te bekijken.

Anja Seijn schreef op woensdag 30 december 2009, 16:11:


Ja, wilde ik ook al zeggen... prachtige foto zeg!!

Piet schreef op woensdag 30 december 2009, 19:12:

Vlakke hand ging niet meer, haha, mijn vingers waren krom gevroren

Wat geven jullie als beloning?

Merel Stoffers schreef op maandag 26 oktober 2009, 2:19:


nee maar wel van plan! maar dat kan pas als ik de mogelijkheid heb om een 3e "gezond" paardje erbij te nemen! mis het wel hoor het rijden:)

Dat vind ik ook. Ik heb zo veel verschillende "opleidingen" gehad, maar uiteindelijk vorm je toch je eigen "techniek" waar je je het beste bij voelt en die je het beste kan overbrengen, en die techniek moet je ook een goed gevoel geven, want daar doen we het toch voor, dat wow gevoel, of gewoon de fun! En als het even niet goed gaat begin ik soms na te denken.... waar doe ik het toch allemaal voor? Maar meestal is dat omdat ik niet meer naar mezelf heb geluisterd, en te veel techniekjes van mijn instructeur heb gebruikt zonder terug naar het goed gevoel te gaan.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 30 december 2009, 15:21:

In het blad van de NSIJP, IJslandse Paarden genaamd heeft in 2009 (of misschien was het 2008) een artikel gestaan over het effect van het bit op het gebruik van rug en onderlijn.
Als ik tijd heb wil ik er wel naar zoeken, maar op korte termijn gaat dat niet lukken.

Moniek

Noortje schreef op donderdag 31 december 2009, 8:52:


Ik snij een wortel ik plakjes (+/- 1 cm dik) en dan dat weer in kwartjes. Blijft groot genoeg om niet tussen je vingers te zakken en vlot door de pony's te pakken.

Moniek schreef op donderdag 31 december 2009, 13:25:



Hé graag!
ik open ff een nieuw topic....
Ik had dus een paardentandarts op bezoek. Mijn paard was gaan klepperen met het hoofd en toen heb ik het bit helemaal weggelaten, die stap was voor mij niet meer zo groot. Het klepperen was over. Ik vroeg me natuurlijk af wat er aan de hand was met die mond, en wilde de tandarts afwachten. Maar die zou voorlopig nog niet komen en verder ging het wel aardig. Op een bepaald moment had paard door dat je op een heel gemakkelijke manier onder de crossrope uit kan, gewoon neus recht vooruit, dan stroopt het ding omhoog en heeft baas niks meer in te brengen als zij sterk wordt. Dus kwam ik uit op de marylot bloem, een erg goed ding. Blijft goed zitten, en als je released is er niks dat blijft steken. Ook buiten was het een goed ding, als het nodig was
Toen kwam de tandarts, daar was het weer tijd voor. Was er nu iets te zien waarom ze het bit ineens niet meer verdraagt? Tandarts kon niets vinden en volgens hem was bit geen probleem, en het exemplaar dat ik al had dat paste ook verder goed.
Deze tandarts is veel bezig met bitten, passende bitten en hij heeft ook een bit-uitleenservice, en dat is eigenlijk wel heel handig, aangezien bijna iedereen twee of meer bitten in de kast heeft hangen die dus niet bevielen. Bij hem kun je uitproberen, werkt het niet, stuur je het weer terug.

Ik vertelde dat ik nu bitloos reed en verder niet zo heel perse met bit wilde rijden, wou alleen weten of haar mond in orde was.
Hij vertelde dat hij directe contacten onderhoudt met de mensen van de vereniging bitloos paardrijden, maar dat hij eigenlijk nog niet gezien heeft dat een bitloos gereden paard echt goed ruggebruik vertoonde, een enkeling daargelaten, maar meestal niet. Dat je dat alleen met bit voor elkaar krijgt, vanwege het contact met het tongbeen, dat weer in verbinding staat met de rug. Hoe het precies zit, zou ik dus wel eens willen weten.

Dat je met bitgebruik meer ruggebruik bereikt, was ik elders ook al tegengekomen, maar roept bij mij dus behoefte aan meer info op...het zou toch erg jammer zijn als je je paard maar tot op zekere hoogte kunt scholen en dat het dan daarbij blijft.
Ik vroeg al eerder aan een andere paardentandarts of een bit zonder extreem misbruik, nu schadelijk kan zijn voor de paardenmond. Volgens de tandarts niet...da's toch iemand die in vele monden kijkt.
Aan de andere kant las ik een artikel over het eerste volk in de oudheid dat paard reed, dat was in Kazachstan. Dat konden de archeologen aan de sporen van het bit zien in de kaken van de schedels....weten de archeologen het dan wel?

De laatste paardentandarts was overigens wél erg eerlijk. Want, hóe komt het dan dat je met bit meer ruggebruik bereikt? Nou gewoon, zei hij, omdat het meer pijn doet....

In ieder geval, mijn persoonlijke conclusie, komt bitloos verantwoord rijden dus nóg meer aan op achterhand training en de finesse van zithouding en ruitergevoel, omdat je je niet meer kunt verschuilen achter die stok achter de deur....

Grappig trouwens dat deze tandarts dezelfde plaatjes van bitmisbruik op zijn site heeft staan, als een aantal pro-bitloos site's...

Overigens reageert mijn merrie nu niet meer op het bit, kennelijk is er iets geweest dat nu weer over is...
Hetgeen voor mij weer geen reden is om weer lekker voltijds met bit te gaan rijden..

groetjes Clarissa

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:28:


Ik heb dat "verwijt" ook wel eens gekregen, dat er geen of minder ruggebruik is bij het bitloos rijden. Hoe los je dat op?

Liesje_Olli schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:31:


Volgens mij dus, is bitloos rijden harder werken...! Als je tenminste bezig bent met gymnasticeren. Niet iedereen houd zich daarmee bezig, maar volgens mij heb je die verantwoording als ruiter dus eigenlijk wel..

Het is interessant om na te gaan wat mensen onder 'goed ruggebruik' verstaan.

Daarmee bedoelen ze vaak 'wat volgens de huidige dressuurregels (die volgend jaar weer anders kunnen zijn) goed is'.

Diezelfde dressuurregels die Anky van Grunsven jarenlang tot kampioen hebben gekroond.

Het is heel belangrijk om in te zien dat dressuur niet om welzijn van het paard draait, maar uit militaire tradities voorkomt waar een snel wendbaar paard enorm belangrijk was om te overleven op het slagveld.

En om snel te wenden, moet het paard op de achterhand keren. Dat een paard dan zijn gewrichten onnatuurlijk belast, tsja, dan wordt hij misschien 20 in plaats van 30, maar als hij het niet doet komt hij op z'n 12e al om op het slagveld.

Tegenwoordig hoeven we niet meer met onze paarden het slagveld op en het is dus hoog tijd dat we niet meteen in paniek raken als een of andere 'expert' roept dat het ruggebruik van ons paard 'verkeerd' is. Ja, gezien vanuit een middeleeuwse traditie waarin paarden slechts gebruiksvoorwerpen zijn, is het ruggebruik van mijn paarden verkeerd.

Gezien vanuit denkbeelden uit de 21e eeuw, waarin welzijn belangrijker is dan militaire prestaties, liggen de zaken echter heel anders.

Strasser heeft het jaren geleden al uitgelegd in haar boek en ook anderen zijn tot die conclusie gekomen: het hoofd van het paard moet VRIJ zijn. Het werkt namelijk als contragewicht, ook als er geen ruiter op zit. De voorbenen zijn ontworpen om de meeste last te dragen, de achterbenen zijn ontworpen om het geheel vooruit te duwen, niet om te dragen.

Dat heb ik ook vaak tijdens ritten door de duinen gezien. Als je een tegenligger tegenkomt, moet je allebei uit het uitgesleten ruiterpad stappen. Onze paarden stapten zonder moeite omhoog en gebruikten het gewicht van hun hoofd om in evenwicht te blijven tijdens zo'n opstap. Meerdere keren ben ik een paard met een slofteugel tegengekomen die hetzelfde probeerde en loeihard op z'n muil ging omdat z'n contragewicht niet vrij was.

Ook in een documentaire over cowboys in Zuid-Amerika, die de hele dag op hun paard zitten om hun kudde te beheren, zag ik veel 'verkeerd' ruggebruik. Maar deze cowboys hebben hun paard niet om er mooie rondjes op te huppelen, maar om iets te presteren.

Een paard dat de hele dag met zijn rug in een 'goede' houding zou moeten lopen, zou het daar echt niet lang uithouden.

Het is eigenlijk heel arrogant om als mens zomaar even te zeggen: "Ach, wij weten wel beter dan de natuur hoe een paard moet lopen, kom, we trekken dat hoofd in en de achterbenen moeten dragen." Daardoor is de hele manier van hoe paarden van nature moeten lopen verstoord.

In een column over de bitloze dressuurwedstrijd klaagde ook iemand dat de paarden zomaar in de 'natuurlijke houding', zonder ruggebruik liepen. Alsof het iets vies was.

Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk ijzer in de mond niet 'goed' zou kunnen lopen? Dat je een paard voortdurend aanwijzingen in de mond moet geven om hem goed te laten lopen?

Toen ik als brugwup een loodzware tas moest gaan tillen (voor een mens in verhouding vele keren zwaarder als een mens voor een paard) had ik er in het begin wel problemen mee, maar al snel had ik een goede houding gevonden.

Het had mij niet echt geholpen als iemand mijn hoofd in een bepaalde houding had gedwongen met een bit. Ik ben blij dat ik toen zelf een houding heb mogen zoeken.

Arno8 schreef op zaterdag 2 januari 2010, 22:30:


> Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk

Dat vraag ik mij dus af, hoe dat zit met dat verhaal over het 'tongbeen' en de verbindingen


Knap van je, anderen hebben er wel last van, omdat die kinderen nog in de groei waren. Vergelijkbaar met rijden op een te jong paard.

die tandarts, die bittenman dus, is tegen gebruik van slof-en andere hulpteugels. Dan kun je niet rijden, dat is foutieve teugelvoering. Bovendien heeft een goed ruiter maar weinig gewicht in handen, de rest snapt het dus niet. Maar daar ging het verhaal niet over.
Je hoeft mij verder helemaal niets uit te leggen over balans en lichaamsbewustzijn van het paard en dat opgeknoopte paarden met ijzeren teugelvuisten slechter af zijn