Christel Provaas schreef op dinsdag 5 januari 2010, 20:26:
>> En is er na dat rechtrichten weer opnieuw een rontgenfoto
>> gemaakt? Of zijn alleen de symptomen verminderd?
>>
> Weet ik veel. Het ging erom dat jij aannam dat eigenaren
> onterecht dachten dat het
hko was terwijl ze slechts slecht
> reden. Ik weerlegde dat door te zeggen dat röntgenfoto's wel
> degelijk een defect aantoonden.
Ja, duh. Als de totale paardenpolulatie uit een X percentage
HKO-paarden bestaat zul je in de clientele van AdB ook X procent
HKO-paarden aantreffen. Voor de bewering dat AdB
HKO geneest is het natuurlijk van belang om te kijken of er "voor
HKO paarden zijn" die NA de behandling niet, of minder,
HKO hebben. Dan weet je ook of AdB
HKO kan genezen. Als er net zoveel
HKO paarden binnenkomen als eruit gaan, dan heeft het dus geen effect. Althans de bewering "AdB" geneest
HKO mist dan iedere grondslag.
>> Het werd toen min of meer gepresenteerd als een aangeboren
>> defect bij ieder paard, waarbij ieder paard problemen zou
>> krijgen als je niet zou gaan rechtrichten.
>
> Nee, je vond de vergelijking van
> kreupelheid-door-overbelasting-door-scheefheid met een muisarm
> fout. Omdat een muisarm als oorzaak een repeterend iets heeft,
> je informeerde of ik wel wist waar de afkorting rsi voor stond.
Ja, ik denk dat dit nog steeds geen goede vergelijking is. Ik had het NU in ieder geval niet over muisarmen.
>>> Wat de a-symmetrie igv het straalbeentje betreft, daar doe je
>>> weer heel erg flauw: de a-symmetrie zit niet in die ene
>>> buigpees over het straalbeentje maar in het feit dat het aan
>> been en het andere zul je niet echt terugvinden in het
>> straalbeentje.
>
> Niet ter zake doend argument.
Pardon? Het gewichtsverschil zou
HKO veroorzaken vanwege een asymmetrische belasting van de beide straalbeentjes. En dan is het ineens niet relevant dat het straalbeentje helemaal niet in de gewichts-draag-keten zit, en dus niets van het gewichtsverschil kan meekrijgen?
Op wat voor manier moet die asymmetrie dan WEL
HKO veroorzaken?
>> niet wat AdB (en jij) beweren.
>>
> Niet ter zake doend argument. De kloterij begint juist in
> beweging.
En juist tijdens die beweging heeft het paard geen andere keus dan zijn volledige gewicht beurtelings op de ene en de andere hoef te zetten? Wat valt er dan te asymmetrie-en?
Als ik 100 Kg weeg (beware!) en afwisselend op mijn linker- en rechterbeen ga staan, hoe kan ik dan nog mijn benen a-symetrisch belasten? Ze krijgen beiden om de beurt 100Kg voor hun kiezen. Toch?
>> Argument 3:
>> Ok, en hoe groot denk je dat het gewichtsverschil is tussen
>> het linker- en rechterbeen bij een ontiegelijk scheef paard?
>>
> Hier ontspoor je in mijn ogen definitief. Het gaat niet om het
> gewicht van het straalbeentje an sich, het gaat om de kracht
> -repeterend- die op die ene hoef uitgeoefend wordt. Bij elke
> stap krijgt die hoef, dat been, die schouder, meer kracht, meer
> pressie te verwerken.
Zet een weegschaal neer, en ga verschrikkelijk je best doen. Probeer of je meer kan wegen op je ene been dan op het andere. Je mag daarbij zo scheef gaan staan als je zelf wil. Als je iedere keer maar EEN been even van de grond tilt.
Is het echt verrassend dat het onmogelijk is om op je ene been meer te wegen dan op het andere?
Toch is dat wat jij hierboven beweert....
Wellicht dat je nu begint te begrijpen dat mijn scepsis in ieder geval enig bestaansrecht heeft? Misschien vinden we nog wel een verklaring hoor (ik kan zelfs wel wat verzinnen), maar het is lang niet zo vanzelfsprekend als jij nu suggereert. Het is in ieder geval vreemd genoeg om enige vraagtekens bij te plaatsen.
> Jij houdt ermee op als timmeren met je
> rechterhand zeer gaat doen, een paard wordt doorgevraagd. De
> kracht is niet zozeer groot in stilstand, maar juist in
> beweging.
Ja, maar het hele punt is dat JUIST in beweging, het paard weinig kans heeft om asymetrisch te belasten. Een hoef die van de grond is KAN hij niet belasten. Net zo min als dat jij op EEN been staande op de weegschaal, ook maar iets kan doen aan de uitslag. A-symmetrie KAN, maar eigenlijk alleen maar goed tijdens STILSTAND. En dat is in lijnrechte tegenspraak met jouw bewering dat de problemen worden veroorzaakt tijdens de beweging...
> AdB heeft het gewichtsverschil tussen beide voorbenen getest
> met twee weegschalen. In het extreemste geval had een paard 4x
> zoveel kilo's druk op de ene weegschaal als op de andere.
En dat was tijdens stilstand, want anders kan het niet. Onmogelijk. Probeer zelf maar uit met een weegschaal.
> Zodra er onregelmatigheid optreedt, staat één hoef langer op de
> grond dan de andere. Jaha, dat is technisch wél mogelijk.
Dat klopt. Waarbij het zelfs bij een duidelijk zichtbare kreupelheid slechts om een fractie van de tijd gaat. Het gewicht blijft hetzelfde, maar de tijd is niet evenredig verdeeld over beide hoeven.
Maar wat voor invloed moet zoiets dan hebben?
> Noot: de hoef waar meer druk op wordt uitgeoefend is doorgaans
> ook groter. Ook technisch onmogelijk?
Vast wel mogelijk, maar vergeet niet dat ik veel hoeven te zien heb gehad. Soms dan zie je wel een verschil (natuurlijk is er altijd wel een miniem verschil, maar zolang je daar een micro-meter voor nodig hebt is het niet relevant), maar lang niet bij ieder paard. Lang niet. Heel lang niet. En als ieder paard aangeboren scheef is, dan zou je die ongelijke hoeven als min of meer standaard kunnen beschouwen, maar in de praktijk is dat niet zo. Verre van dat.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Training/gedrag
