Nataschadevreede schreef op woensdag 6 januari 2010, 10:21:
> Nataschadevreede schreef op woensdag 6 januari 2010, 10:10:
Ik weet niet of Frans gelijk heeft dat paarden die veel buiten lopen minder 'scheef' zijn.
Zoals Christel zegt is dat inderdaad 2 jaar geleden al op bijna exact dezelfde manier besproken (Ik kan misschien beter kopie-pasten, dat spaart mij de tijd van het typen uit
) Maar dan maar even voor de mensen met gaten in hun geheugen:
Zoals sommige weten (en andere niet weten) heb ik mijn paard 3 jaar geleden op rechtricht-trainingskamp gestuurd bij iemand die wist waar ze mee bezig was.
6 maanden voordien was het paard afgekeurd als rijpaard omwille van een kreupelheid die veroorzaakt zou zijn door gewrichtsproblemen. Wat niet behandelbaar was.
Op DA-advies is mijn paard toen op pensioen gegaan. (8 jaar oud was ze toen)
Aanvankelijk was ze wel kreupel maar leek daar verder weinig last van te hebben. Maar het werd geleidelijk erger, ze stijfde helemaal op en na 6 maanden kreupel op de wei lopen, wilde het paard zelfs niet meer draven en stond ze zoveel mogelijk stil.
Tegen die tijd zag ik het absoluut niet meer zitten met haar en begon ik mij serieus vragen te stellen ivm levenskwaliteit. Ik opende toen een topic op PN/HN waarin over zulke gewichtige zaken werd geschreven.
Hier waren toen enkele mensen die vonden dat ik niks mocht beslissen vooraleer ik haar eens mee naar De Bodt had genomen.
Dat had ik dan ook gedaan. En nadien heb ik haar laten rijden door iemand die ervaring heeft met de training van zulke paarden.
Heel gek, maar het werkte. Ik kreeg mijn paard terug, beter dan ze ooit gelopen had. (tja, voordien was ze boscrospony) En ben zelf redelijk fanatiek les beginnen nemen. Het paard heeft daarna zeker 2 jaar zonder noemenswaardige problemen gelopen. (En ze was afgekeurd, hé!)
Conclusie: Het grootste probleem van mijn paard was niet dat gewricht. Had ze alleen door dat gewricht zo slecht gelopen, was bovenstaand verhaal niet mogelijk geweest.
Wel was het paard, waarschijnlijk door ongemak door haar gewrichtsprobleem, een beetje anders gaan lopen om dit been te ontzien. Ze ging in haar manier van lopen compenseren voor dat been in haar rug en hals etc... waardoor ze schever ging lopen en van onregelmatig naar kreupel ging, naar nog kreupeler en kwam zo in een neerwaartse spiraal terecht.
Door haar te trainen werd dat spierprobleem opgelost, niet het gewrichtsprobleem! (Net zoals De Bodt dus geen
HKO geneest.)
Haar gewricht is nog steeds even goed stuk als voor dit verhaaltje.
Om nu terug te komen op de stelling van Frans dat vrije beweging, rechtrichten overbodig maakt.
Mijn ervaring met mijn eigen paard was eigenlijk het tegenovergestelde. Het eerste half jaar dat mijn paard weer gereden werd, liep ze aanzienlijk slechter na dagen dat ze op de wei veel had rond gelopen. Ze moest ook dagelijks gereden worden. Als ik 1 dag oversloeg, had ik daar nadien een week lang spijt van.
Als ik haar om één of andere reden niet kon rijden, werd ze ook minder scheef als ze die dag op stal doorbracht dan als ze die dag op de wei liep.
En ook van buitenritten ging ze soms weer onregelmatig lopen. Ze verviel dan waarschijnlijk weer in haar oude bewegingspatroon?
Het heeft ongeveer een jaar geduurd voor ik haar zonder veel problemen eens een dag kon laten staan. Of niet meer elke buitenrit moest compenseren met een aantal dagen pistewerk.
Training/gedrag
