Gudrun schreef op donderdag 7 januari 2010, 10:34:


Piablo is dan ook een speciaal gevalleke he
Wat zo een discussie ook altijd moeilijk maakt is het feit wat wij verstaan of beter gezegd "voelen" onder een goeie kant in galop. Voor sommigen is dat de meest vlak gesprongen kant, omdat die makkelijker zit, voor sommigen is dat de meest gesprongen en los in de schouder galop.
Als ik een leerling een slalom middellijn laat rijden en vraag welke wending het beste gaat, is dat voor sommigen de kant waar hij het snelst naartoe draait (over de schouder valt dus), dat is dus voor het paard de moeilijkste kant om te buigen, maar zo wordt dat niet altijd ervaren. Ik weet wel dat de meesten hier wel het verschil voelen, maar je hoeft echt geen beginner te zijn om dit niet te voelen hoor, ik krijg heel wat "goeie" ruiters die al jaaaren rijden bij mij die dit nauwlijks voelen.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 januari 2010, 10:38:


ja en ook het feit dat buitenachterbeen alles alleen draagt en binnenachterbeen samen met buitenvoorbeen in steun komt, niet?

Ilma Meijer schreef op donderdag 7 januari 2010, 10:13:


DAT naburige graasland gebruiken om haar aan het werk te zettn ipv te grazen daarna terugkeren naar de plaats des onheils EN NOU GA JE VERDORIE RUSTIG ZIJN HE MEID Grinn !
Vele paarden zitten nu boordevol energie en zo'n bokpartij is gewwon het zot in't gat zoals wij noemen .Maar , het kan voor de ruiter niet zo leuk zijn en zelfs gevaarlijk . Als ik voel dat een paard zo boordevol energie zit ga ik er stevig mee aan het werk .Vooreerst rustig aandraven aan een laag tempo maar wel gedurende km's en geen honderden meters .De stops and go's uitbreiden ,van achteruitstap naar aandraven enozverder .Elk paard gaat na een half uurtje al véél rustiger zijn .Het slechtste wat je kan doen is héél voorzichtig stapje voor stapje ,enzovoorts.........want dan begint alles te borrelen van binnen en niet alleen bij het paard dus