Cindy Helms schreef op vrijdag 15 januari 2010, 22:15:


dat hoeft nu ook weer niet
maar zouden al die dressuurrijders op te jonge paarden
niet beter wat meer aan "rustig" denken, en wat minder aan "spektakel"

Peter Donck schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:13:


maar als de meesten op een jong paard komen te zitten met ontzettend veel capaciteiten, dan denken ze plots dat ze op die manier kunnen rijden én ook al weten ze wel of niet dat er een ganse gymnastische opbouw noodzakelijk is, toch overvragen ze zo'n jong paard omdat het nou eenmaal lijkt dat hij meer kan dan andere paarden van dezelfde leeftijd.
Dat schijn bedriegt, snappen ze niet.
Voor rustig is niet veel tijd meer hé in de paardenwereld?! Jammer genoeg.

Cindy Helms schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:26:


Zo ook met getalenteerde springers, want als je kùnt springen dan zàl je ook springen..... Eerder, hoger en vaker. Zelfde in de westernwereld, met slidingstop en spins. Je zal toch de pech hebben als paard om veel talent te hebben ...

Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:45:


inderdaad want in 99% van de gevallen blijkt hijzelf dan nog de pineut van zijn eigen talent te zijn. Blijkt hij introvert dan zal er niet veel wijzigen aan zijn situatie. Blijkt hij er dan toch tegen in te gaan en voor zich zelf op te komen, dan komt hij hopenlijk ooit toch bij een mens terecht die hem begrijpt. Meestal zit daar echter nog een levensfase tussen die iets minder fraai is.
Tot later,
Cindy

Peter Donck schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:13:

Tis denk ik een verkoopvideo. Dan ligt het accent meer op spektakel dan op gymnastiek.

Christel Provaas schreef op zaterdag 16 januari 2010, 13:54:


niet echt goeie reklame voor jezelf,
nee jij niet ! zij ! die van de video hé

Piet schreef op maandag 18 januari 2010, 9:53:


Interessant want de verschillende manieren om dieren iets aan te leren blijven mij interesseren. Even ter verduidelijking, wanneer mijn paard geen hapje aanneemt omdat zij gestrest is, heb ik het niet over een moment dat ze aan het werk is met mij maar idd ik snap je. Een gestrest paard is zeker niet met zijn aandacht bij je en is constant aan het bedenken hoe zij van de oorzaak van die stress kan afkomen en dus leert het niets positief op dat moment. Aanleren en werken en de grenzen van het paard op dat moment respecteren is uiterst belangrijk maar op een gegeven moment kom je bij het paard dat alles kent en net zoals bij honden heb je het paardje dat niet in zijn hoofd haalt om eigenzinnig te doen en den deugeniet laat ons zeggen. Het blijft een gevoelig onderwerp omdat wij hier allemaal mensen zijn die zo veronderstel ik toch, goede leiders willen zijn. Ik heb een beetje het gevoel dat alle leerwegen gebruik makend van communicatie toch verschillende raakpunten hebben. Alleen heb ik zoiets als vroeg of laat moet ik me als BAAS uiten of ik wil of niet maar probeer dat te zijn zonder onredelijkheid. Met andere woorden, we vragen onze dieren in eerste intantie iets, maken duidelijk wat we willen maar uiteindelijk moeten ze onze wil uitvoeren en wordt er druk uitgeoefend tot ze het doen. Hopelijk geeft dit geen verkeerd beeld want mijn omgang is zeker zachtaardig met dieren. Alleen je hebt de rebellen of drukdoenertjes bij alle levende wezens, wat doe je dan? Je kan niet blijven vragen hé! Benieuwd naar antwoorden van iedereen.
grtjes
Myr

Heeft er ondertussen niet iemand bitloos gereden filmpjes?
Lijkt mij veel interessanter !
(gezien de site/forum waar we op zitten)
Anita