Karen Koomans schreef op maandag 18 januari 2010, 23:51:


Ok, mijn paard vind het geweldig om op het strand te gaan crossen. Als je dan met het crossen stopt wordt het niet als beloning ervaren. Echter, als ik mijn paard doorlaat crossen zodat die aan het eind van de dag dood neervalt...

Ok, ander voorbeeld. Mijn paard vind het ontzettend leuk om te springen, laat ik hem zolang doorspringen totdat niet meer kan stappen?

Mijn paard vind appuyeren ge-wel-dig, hij doet zó uitermate zijn best en hij gaat he-le-maal showen. Blije ogen, oortjes erop 'daar gaan wij weer baas!!!' Moet ik hem dan zolang laten doorgaan totdat zijn benen om zijn benen heen gewikkeld zijn?

Mijn paard vind het geweldig om door het water te gaan, moet je urenlang door het water heen gaan omdat hij het zo leuk vind?

Kortom, aan alles komt een einde en niemand kan doorgaan zonder een welverdiende pauze. Ik vind mijn werk ook heel leuk om te doen, maar om dat te doen moet ik ook pauze nemen tussendoor. Ik vind het een leuke discussie, maar je kan eindeloos hierover doorgaan. Daarnaast noem ik het liever ontspanning, ik blijf continu ontspanning opzoeken voordat ik met iets begin wat aanspanning van het lichaam (en geest) verlangt. Dat bouwt vertrouwen en zekerheid op, waardoor het paard zich er een stuk prettiger bij voelt in zijn gehele werk. Dat er wel eens dingen misgaan, achja nobodies perfect en die dingen horen er gewoon bij.

Zover mijn mening...