Michiel schreef op dinsdag 26 januari 2010, 9:51:


Een zadel dat past mag niet verschuiven .Een boomloos zadel zal bij zware éénzijdige wel verschuiven ondanks hard aansingelen (zowiezo al een nono bij mij) Normaal gezien kan je zelfs opstijgen zonder dat het zadel is aangesingelt !!Ik weeg 8Okg en nog nooit een probleem gehad hiermee

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:48:


En jij koopt voor elk jong paard dat je inrijdt een perfect passend zadel?
Op mijn paard schoven vroeger alle zadels redelijk gemakkelijk. Niet in die mate dat je niet kon opstijgen, maar toch. Paard was nogal egaal rond aan haar rug. Met ouder te worden en meer schoft te krijgen is dat minder geworden. En ik ken best wel een hoop paarden die dat ook hebben.
Ik heb bij Pête zelfs eens gehad dat haar zadel achteruit schoof, tot in haar lenden omdat ze mager stond en haar buik smaller was dan haar borstkas, windhond-model. Ik heb haar toen nog een tijdje met een borstriem moeten rijden om dat te vermijden tot ze weer wat dikker werd.

Ans Jondral schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:28:


Een héél goed hulpstuk (nee, geen vibrerende onderdelen ) is de barepackpad hierbij . Ik leg altijd eerst een pad erop en begin dit aan te singelen zoals een zadel Het weegt amper 1,5kg dus het kan ook op de rug van een 2j bv om hem/haar aan het buikriemgevoel te wennen ZONDER dat je al die fijne dingentjes tegenkomt die je beschreef . Het is zelden het gewicht van het zadel dat een paard doet bokken maar wel de spanning van de buikriem en wel vanaf de eerste stap voorwaards :)* .Daarom ga ik herhaaldelijk de pad aansingelen en terug lossen vanuit stilstand totdat het paard hier héél rustig blijft onderstaan Pas DAN ga ik het paard enkele pasjes ACHTERUIT vragen (commando moet uiteraard via grondwerk al gekend zijn ) als het paard vanuit stilstand rustig achteruit stapt ga je hem terug vooruit vragen op de oorspronkelijke plaats .Pad eraf en belonen
Wat is het voordeel van een pad ALS het fout gaat/Of goed blijft gaan ?

Het blijft door zijn lichte gewicht altijd liggen !! Zelfs bij de ergste rodeo :)*
Je kan het gebruiken als onderlegger voor een zadeltje :)* DUS tijdens de pad oefening en je paard staat er goed rustig bij kan je beslissen om een zadel erop te leggen en weer terugkeren naar de pad oef

Ga effe terugkijken naar het filmpje met de Fries en stel je is de vraag WAAROM het filmpje net daar werd afgebroken ? IK ben er honderd % zeker van dat ie bokkend is vertrokken maar dat ze dat niet wilden gefilmd hebben

Kan je dus makkelijk vermijden door mijn systeem te te passen .

Enkele elementaire fouten in alle filmpjes die ondertussen gepasseerd zijn incluis die van de kar :

Zorg voor een ruime omgeving vrij van hindernissen en goed omheind ! Doe Kalfsleren werkhandschoenen aan (gewindeldeBBQ pollekes) !!!!! Gebruik geen touw dat zo lang is dat het overal ligt rond te slingeren en tussen je benen kronkelt (cowboy fries filmpie!!) .Gebruik geen longe maar een lead rope van max 5m en van goede kwaliteit .Een paard dat er toch vandoor gaat en hij heeft zijn snelheid op 12M longe houd je zelfs met tien man niet meer tegen. Leg het zadel niet op in een gigantisch grote weide waar het paard snelheid kan halen en door de draad gaan indien de paniek toeslaat .Maar een round pen of piste die met Dichte omheining goed is afgesloten.
Begin het zadelprocedé net zoals elke les grondwerk en maak er niet tevéél heisa rond met allerlei andere mensen erbij zodat het paard al aan zijn water "voelt" dat er iets gaat GEBEUREEUEUEUEUH
Begin al vanop jonge leeftijd met barepackpad of longeersingel om het dwingende gevoel van een buikriem te laten voelen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:13:


Ja, met Puzzle hebben we dat eerst ook zo gedaan. Geen barebackpad, maar met een longeersingel en dekje. En dan eerst ook goed die singel langs zijn benen en kont enzo halen, dat hij niet zou schrikken als er iets toevallig op z'n kont of tegen zijn benen zou aankomen. En zadel er eerst los op zonder singel en zo al stappen.

Nog een leuke ivm lange koorden en brakke omheiningen en obstakels. (Ja man, dat arme paard van mij )
Longeren: Paard weg met 10 meter longe erachter aan. (Tja, paard ging nogal veel lopen.) Ze ging los door de omheining en kwam op de grote wei terecht. En daar lag in't midden een afgezaagde boom voor de hertjes. (Om hun gewei tegen te schuren) Paard springt over de boom, longe er nog steeds achter. Handvat/lus van de longe blijft aan de boom hangen. En je raad het al, boom wordt mee achter paard aan gesleurd. Dat heeft toch wel meer dan een uur geduurd voor ze erover nadacht weer eens stil te gaan staan.
Eén voordeel, ze kijkt niet meer op van dingen die achter haar aanslepen of rond haar benen zitten. Beestje is nogal bomproof
En dat zijn dan ook geen dingen die je 2 keer verkeerd doet. Alleen jammer voor dat paard, dat zij de eerste was.

Ans Jondral schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:28:


Ook ik heb mijn eigen paard zadelmak gemaakt en intussen heel wat mensen geholpen met hun jong paard.
NOOIT een bok gegeven. Ik was ook van plan om een "dood' gewicht op zijn rug te leggen, heb daar van af gezien en gewoon met levend gewicht gewerkt.
Drie factoren zijn belangrijk, geduld, kalmte en snappen waar je mee bezig bent. Dat het in de commercie, zoals Eddy opmerkt, anders gaat is duidelijk. vandaar ook de paarden die ontploffen zodra de eigenaar er op gaat zetten, ( of soms na een paar dagen/ weken niet meer te zadelen of te berijden zijn.)
Neem de tijd, werk met kleine stapjes, oefen die tig keer en ga pas verder als het paard er aan toe is.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:48:


Ja maar jij stapt ook zo op dat er slechts weinig gewicht op de beugel komt. Je ene hand bij de schoft en de andere hand daar je druk je, je mee op aan de andere kant van het zadel. Dat werkt dus als een tegenkracht voor stijgbeugeldruk. En zo hoord het ook, als er geen bankje in de buurd is Blijft staan hoeveel beugelgewicht kan een goed zadel aan? En dat verschilt nog weer eens per vorm paard, maar zo ongeveer?

Michiel schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:54:


Zal sterk verschillen van ruitergewicht,lenigheid,snelheid /paardrugvormschoft /zadel .Denk dat er tot 30kg geen probleem ! Je kan dit trouwens meten door een schaalmeter te gebruiken die vroeger door de beenhouwers werd gebruikt om het gewicht van een stuk rund te wegen .Is zo'n buisvorm met sterke veer in die uitrekt en hierdoor aantal kg's toont !

Piet schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:51:


Met een pupje ga je werken van zodra hij thuis binnenkomt :)* Een veulen gooi je met mams op de weide en wacht tot ie vier jaar is

Piet schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:51:


Precies. En voeg daaraan nog toe wat we van Conrad geleerd hebben.
Mocht er nog een ietsiepietsie spanning zijn, niet verder gaan!
Die spanning uit zich nog in het optillen van de staart en mestgeurtjes verspreiden... (wat omschrijf ik dit netjes he?? )
Achteruit laten stappen met voor de allereerste keer een zadel erop, of later voor de 1ste x een ruitergewicht.... is altijd aan te bevelen.
Mochten er geen signalen zijn van spanning maar paard gaat tóch ontploffen... zal ie dat never nooit achterwaarts doen, maar wél voorwaarts.

De ervaring leert dat als opzadelen en opstijgen echt spanningloos verloopt en als normaal zijnde geaccepteerd is.... er echt geen bokpartijen of zo volgen.

Groet,
Wil.

IJzers...... het einde!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 12:17:

KNIP

Die laatste zinnetjes: hoe waar zeg!! Iets wat ik never nooit heb begrepen...
En na die vier jaar moet 't ook in 2 weken rond kunnen sturen en bereden kunnen worden.. of nog erger: in drie dagen zadelmak! Jaja.....

IJzers...... het einde!

Karen Koomans schreef op donderdag 21 januari 2010, 23:29:


Is dat zo?
Er zijn even veel onderzoeken geweest waarbij net het omgekeerde wordt besloten, of dat het geen verschil maakt.
Alle dieren (mensen inbegrepen) kunnen iets potverdorie héél rap leren als de positieve straf maar hard en duidelijk genoeg is. Ik kan honderd-tig voorbeelden aanhalen waarin mensen die positieve bekrachtiging gebruiken oneindig veel trager gaan én het dier het daarom uiteindelijk niet beter heeft geleerd dan met negatieve straf of beloning. Er zijn nogal wat andere factoren die een rol spelen nààst de vorm van beloning of straf.

1/ Het is de ontvanger die de waarde van een beloning (of straf) bepaalt.

Jij kan wel vinden dat je paard op een bepaald moment moet werken voor een wortel, maar als je hem een inspanning laat doen (zoals een jong paard doen draven onder het zadel) dan is de kans dat hij het stilstaan leuker vindt dan de wortel véél groter.
.
Omgekeerd: je kan wel ontkennen dat jouw paard niet gemotiveerd kan worden door bvb een voerbeloning, maar dan moet je gewoon maar eens om je heen kijken hoeveel mensen (met een heleboel écht "leiderschap" over hun paard) niet eens beginnen met voer uit de hand te geven "omdat hun paard daar zo opdringerig van wordt".

2/ "Pavlov is always sitting on your shoulder" (Bob Bailey)

Een paard is een dier dat miljoenen jaren-oude instincten en emoties heeft, die op elk moment, ook tijdens het leerproces, je proces van "operant conditioneren" kunnen overschrijven en tegenwerken, van sloomheid over ongenoegen tot agressie.
Het is iets waar je constant alert over moet blijven. Zelfs de beste trainer ontkomt er niet aan.

Meer nog: jouw omgang met hem (overal en altijd, je paard leert niet alleen van je als je tegen jezelf zegt: "nu is het les" - "je paard wéét niet wanneer het telt en niet telt" (Pat Parelli)) draagt daaraan bij. Als jouw geschiedenis samen met hem er één is waarbij je paard weet dat hij op je kan rekenen en de dingen duidelijk zijn, dan zal je paard toch nog dingen voor je doen die je eigenlijk niet "hebt verdiend" op die eerder zeldzame moment dat je alles gronding verknoeit - en omgekeerd.

(Btw, als iemand anders dit al eerder zei, vergeef me, ik ben niet door alle pagina's gewaad).

mvg,
Inge

Karen Koomans schreef op zaterdag 23 januari 2010, 22:30:


Inderdaad - je paard gaat naar een oplossing zoeken om van dat vervelende gevoel in z'n mond vanaf te raken; het is het feit dat het vervelend is dat hem doet op zoek gaan. De oplossing kan hij maar vinden omdat van alle mogelijkheden er maar één is waarbij hij van dat gevoel vanaf raakt, namelijk als jij op het moment dat hij het juiste gedrag vertoont, loslaat.
Het is het loslaten dat hem zegt wat het juiste antwoord is (en het werkt belonend, want hij is van dat gezeur vanaf), maar het is het gezeur dat hem ertoe aanzet om een antwoord te gaan zoeken.

Dat "gezeur", die druk dus, moet dus wel belangrijk genoeg voor hem zijn om ervan af te willen - als het iets is waar hij bij in slaap kan gaan staan vallen omdat het maar een beetje lastig is maar verder makkelijk te negeren, dan gebeurt er niks.
Er gebeurt ook niks als je je paard niet duidelijk zegt "ja, dàt is het!" - als hij probeert (naar voor, naar onder, naar links, naar rechts, naar boven, naar achter) maar je laat nooit los, dan geeft hij het op de duur op om nog iets te proberen.
Kortom: aan de ene kant moet de druk groot genoeg zijn, aan de andere kant de beloning - als daar geen duidelijk verschil tussen is, gebeurt er niks. Je kan binnen die twee gegevens gaan schuiven: als je druk héél groot is, kan je beloning wat kleins zijn. Als je beloning heel groot is, hoeft je druk maar minimaal te zijn om al een reactie te krijgen - en alle gradaties daartussen.

mvg,
Inge

Wil schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:06:


Snap ik niet goed?
Pête die ging vroeger alleen maar achterwaarts en omhoog. (Die had het record 100m achterwaarts op haar naam, denk ik.) Ik heb haar voorwaarts nooit idioot weten doen.

Piet schreef op dinsdag 26 januari 2010, 7:02:


Ik denk dat we in de praktijk ongeveer hetzelfde doen, maar het in theorie anders benaderen (?).

Bijvoorbeeld als je schouderbinnenwaarts vraagt in draf, trainer op de grond.

Als dat de oefening is die ik vraag, click en beloon ik ook altijd voor een goede uitvoering. "Click" na 2 passen of na 25 passen, of eerst 10 passen, dan weer een stukje rechtuit, gevolgd door weer 10 passen -- dat ligt eraan wat het paard al kan en naar welk einddoel ik toewerk.

Maar: om uberhaupt deze oefening te kunnen uitvoeren, moet het paard een aantal andere oefeningen kennen en goed uitvoeren. Bijvoorbeeld: eerst stil blijven staan terwijl jij positie kiest ten opzichte van het paard (voordat je de oefening inzet). En van stap of stilstand in draf aangaan op jouw signaal.
Die oefeningen (oefening = het resultaat van training) beloon ik dan niet meer. Zou ik dat wel doen, komen we er nooit aan toe om daadwerkelijk schouderbinnenwaarts in draf te doen. Immers na iedere click mag het paard stilstaan om zijn beloning in ontvangst te nemen, en beginnen we dus daarna opnieuw (al dan niet met dezelfde oefening).

grt, karen