haha, herkenbaar! Vroeg mij ook al af waar de rem tegenwoordig zit bij Kyliam
En inderdaad, op dit moment, na de sneeuwperiode, is hij super fris en wil van geen remme weten. Soms wel lastig ja.

Danielle

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 19 februari 2010, 16:27:

Dat porbeer ik maar dat gaat alleen niet met hem.
Nu na dit schooljaar ga ik op kot en verhuisd hij mee naar Geel en dan kan ik iets goeds zoeken dat dat in de buurt ligt.

De paarden waar hij nu nog staat mogen sinds gisteren terug op de wei, ale toch al een voormiddag of een namidag.

Ik heb vandaag ook mijn les gekregen met Jazz.
Zijn aandacht was vooral naar anderen paarden gericht en liep me zoals altijd weer omver.
Zij heeft even met hem geoefend want zij zag al 1 probleem dat hij wanneer hij buiten komt niet veel respect voor je heeft.
Ze heeft hem in begin wel moeten duidelijk maken dat het hier te doen was en wat zij wilde vertrellen.
Ze vroeg me ook direct hoe hij was opgegroeid vermits hij de taal precies niet kende.
Hij ging steeds in de druk in. Na een kwartier was hij een lammetje, hij hield afstand, ik kon hem direct op volte zetten ook omdat ik het anders deed natuurlijk.
Was toch blij met de les.

12x12 m vind ik veel te klein om te longeren ook al heb ik e-ponies. Longeren is al behoorlijk belastend, en op zo'n kleine cirkel helemaal. Ik ben een voorstander van diameter 20m, zodat er ook gelegenheid is tot cirkel verkleinen en weer vergroten.

20x20 ben ik mee begonnen, in het midden van de bak een lijn gespannen met een steun in het midden, maar daar was de vrijheid toch te groot. (toen?)
ben toen toch over gestapt naar de 15x15 van Emiel en het was perfect voor Olly en mij (E pony) Hier heb ik een (te)klein bakje gecreeert van 16x32, voor Olly gaat het nog, maar voor de Shire zijn de rechte lijnen veel te kort. Maar doormidden heb ik een prima "Picadero" voor haar, waar in ze moeiteloos door de cirkel van hand veranderd. Wij werken altijd zonder longe. Door me iets meer naar de voor- of achterhand te verplaatsen, word haar circel groter of kleiner.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Ik heb gisteren voor het eerst les gehad van de enige echte Piet Bakker.
Wat is dit toch een geweldige man, daar kan je alleen maar naar opkijken.
Eerst kwam Enno aan de beurt, een paard waar veel mensen voor vallen en ook Piet dus had ik de indruk. De man schatte Enno geweldig goed in en vond het fantastisch dat ik het gewoon met mezelf, mijn paard, mijn sidepull en lange lijnen redde.
Bij dit paard moet je het minimum dat je hebt gebruiken, al de rest is teveel. Het is juist of fout wat je doet en er is geen weg terug op dat moment.
Enno's opdracht was uiteraard laag laag laag blijven bij alle oefeningen in stap en draf. Ik weet niet wat het is met Enno, maar hij windt echt iedereen rond zijn vinger. Lief, zacht, aandachtig, licht, heel klein en kopervos ...En alle oefeningetjes die je hem vraagt, werkt hijzelf tot in de puntjes af. Het van kant wisselen van de lange lijnen blijft hij spannend vinden, maar dat negeer ik gewoon. Ooit leert hij wel dat er geen leeuw achter hem staat.
Amaroc Mijn witte bodemkiller (de grond onder zijn voeten moet echt dood als ge hem ziet draven of galopperen).
Die kreeg van Piet nog extra oefeningen mee in stap voor zijn hanentredbeen. Mhh schouderbinnen op de volte aan de lange lijn, dat moet ik echt we nog oefenen. Op hem is het makkelijker te regelen dan achter hem, oefenen dus.
Voor hem werden de oprdrachten al direct wat moeilijker omdat hij al verder staat en zijn bovenlijn goed draagt. Piet heeft hem ook even overgepakt (even vermeld dat hij strest bij druk en capriole doet dan voor ieders veiligheid). En daar ging Rock weer ... testen wat Piet zou doen als ik eens lekker ronddraai en de teugel rond mijn hals draai. Nou Piet liet zich eenmaal verrassen maar geen 3 keer. Hij loste het netjes op zonder druk te zetten, gewoon een weg sluiten en de andere openen en neen ... geen Capriole voor Piet dus Zou kon hij toch even die oefening voor me voordoen.
Schouderbuiten, schouderbinnen in stap en draf. Draf ... toen werd Piet stil en zei daarna ... wat een geweldig mooi paard! Wat presenteert hij zich prachtig! Stel je voor Cindy ... hij is mooi proper wit gewassen (tja hij was gisteren grijs-groen ) ... een donkere ruimte ... een spot en stilte ... en dit paard maakt zo'n entree! Wauw Piet vindt mijn paarden geweldig leuk ... ook al zijn ze mini-lusiërs. Dan wordt je als eigenaar best wel trots hoor
Dan appuyer vanuit de hoek over de diagonaal. Amaroc snapte me even niet meer, want ik vraag dat altijd op de middenlijn, maar ok als Cindy iets vraagt, is het goed want dan is het goedbedoeld. Dan de draf even bijna terplaatse laten verzamelen en weer door, Begon hij ook goed te doen. En dan vertelde Piet me dat hij denkt dat Amaroc wel eens binnenkort spontaan gaat proberen galopperen aan de lange teugel. Dat ik dan moet uitkijken dat als hij dan terre-a-terre-achtige bewegingen gaat maken, dat ik moet zien dat ik uit vizier ben zodat ik niet schrik en hem uit reflex tegenhoud, maar hem zijn gang kan laten gaan om verder te gaan. Nou ik had niet verwacht dat Piet me zulke dingen ging zeggen en dat hij geen enkele opmerking maakte over bit, zweepje, ... "Less is more bij deze paarden. Ik vind het werkelijk geweldig op de manier waarop jij dat doet." Zeg nou eerlijk dat klinkt toch als muziek in je oren als een man als Piet Bakker je dit verteld. Hij vertelde me ook dat hij opmerkt dat mensen met intellegente, karaktervolle paarden die duidelijk in hun verleden verpest zijn door een verkeerde aanpak, net zoals de twee van mij, overstappen naar meer met minder. En dat vond hij prachtig.
Mensen die eens van hem les willen, aarzel niet, doen!

Heel fijn om te lezen.
Ik mag zondag weer!

Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 10:10:


Oh leuk! Ik wist helemaal niet dat jij lange teugel deed

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 9:14:


Wat een goede omschrijving, bodemkiller, die kan in het woordenboek.


Gefeliciteerd, fantastisch. Gelukkig dat je tijd hebt voor deze dingen!
groeten, Letjee

joop schreef op maandag 22 februari 2010, 10:25:


Tijd moet je gewoon maken voor zulke dingen. Mijn paarden zijn de enige ontspanning die ik heb. Zou maar erger zijn, dat ik geen tijd voor hen zou vrijmaken. Een mensenleven is al zo kort. Zo erg zijn moest je er zelf niets aan gehad hebben.

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 10:51:


Forumspoken?

Verbeter ik mijn Erger naar ERG en mijn Zo naar Zou ... doet ie het niet

Geweldig Cindy! Je bent heel terecht trots op je paardjes en mbt de opmerkingen die Piet Bakker maakte. TOP!

grt,
Karen

Zoals beloofd heb ik zonder zadel op Kiyasa gereden en er ook nog een stukje van laten filmen.
Ik vond het best spannend omdat ze zo smal is maar het ging beter dan ik had verwacht. Vooraf had ik wel een riempje vastgemaakt waar ik me aan vast hield voor het geval dat ik niet goed mijn evenwicht zou kunnen houden.
Ik heb zo min mogelijk met mijn benen tegen haar buik gedrukt en haar niet aangespoord. Kiyasa haalt wel precies dezelfde grappen uit en weer wiebelt mijn linker been. Dus ik ga daar meer op letten.
Door de spanning vooraf vergat ik mijn cap op te doen die heb ik normaal altijd op.

Hieronder het filmpje. Ik stop vrij plotseling omdat Kiyasa's grote vriendin uit de paddock wordt gehaald zodra Sietske dan uit het zich is raakt Kiyasa in paniek en dan wil ik liever niet op haar zitten.

http://www.youtube.com/user/arinabezemertje

Tips en opmerkingen zijn welkom!

Het college zaterdag gehad. We hebben het boek aangehouden, ik heb geprobeerd aan de docent uit te leggen dat er ook een andere interpretatie is, maar dat lukte niet echt. Voor de andere studenten was het ook allemaal heel verwarrend, ik was niet de enige die er moeite mee had.

Ik heb nog lang zitten puzzelen, maar denk dat het verschil tussen de uitleg van Karen en Nathalie en die van Inge (en Egon) is dat de eersten uitgaan van de getrainde (het paard) en de anderen van de trainer.

Ik zal nog een keer het voorbeeld van het kind met de driftbui aan de eettafel proberen te ontrafelen (zonder vooroordelen):

Dit is sec de opgave: Kind krijgt driftbui aan tafel. Ouders sturen het kind weg. Rust wordt hersteld. Het kind zit liever op zijn kamer dan aan tafel, maar dat beseffen de ouders niet.

Kind als trainer:
Kind krijgt driftbui en oefent zo druk uit op zijn ouders. Ouders sturen het kind weg. Rust keert weer (de druk verdwijnt) = negatieve beloning.
Ouders als trainer:
Kind krijgt driftbui, ouders sturen het weg en ontnemen het zo aandacht, eten en gezelschap = negatieve straf.
Kind als getrainde (paard):
Vertoont gedrag (driftbui), wordt door de ouders weggestuurd en mag naar zijn kamer = positieve beloning.
Ouders als getrainden:
Blijft hetzelfde als kind als trainer = negatieve beloning.

Dit wordt omschreven als het ¨ritssluitingeffect¨ beide partijen hebben voordeel en daardoor wordt de situatie in stand gehouden.

En dan nog het aspirine innemen bij hoofdpijn. In dit geval zijn trainer en getrainde dezelfde persoon.
Hoofdpijn oefent druk uit, persoon neemt aspirine, hoofdpijn verdwijnt = negatieve beloning.

Ik denk dat ik het aardig door heb. Kan ik nu mijn thuisopdrachten gaan maken.

Els.

ik zie ook wel heel veel humor: zowel bij je paardje als bij jezelf! Leuk: probeer in ieder geval DAT erin te houden!
Ik heb een welsh K van intussen 9 en zie ontzetten belachelijk veel vergelijking: ben ook aan het zoeken geweest naar waarom en hoezo. Intussen wat bang geworden (doordat ik van andermans paard viel) en toch vol blijven houden: ik kreeg meer en meer het idee, dat mijn paardje mij 'te pakken ' nam: als zij maar dreigde met (in haar geval rug bol maken en met hoofd tussen de voorbenen bokken!!) reageerde ik daar preciez op, wat haar het best uitkwam: uit angst hield ik dan maar op, of ging ik een gang langzamer. Velen zeiden mij 'door te moeten pakken' tot een pak ransel aan toe... Maar zo ben ikzelf niet: ga nooit de confrontatie aan, maar ben meer een mediator.... Allerlei wegen heb ik bewandeld: misschien had ze wel pijn?

Uietindelijk heeft mijn lange geduld gewonnen: ik heb haar NOG beter leren kennen en haar 'truukjes' leren doorzien: ik weet een paard kan geen truukjes bedenken, maar in ons geval was het gewoon een optelsom..... van haar kant!

Bij mij hielp (en helpt nog steeds, want jahoor, ze heeft intussen erg goed leren optellen ) om haar op het moment van óndeugd' iets te doen te geven met dat deel van haar lichaam waar ze de 'ondeugd' mee uithaalt: in jouw geval, zou ik haar niet weg laten komen met deze idiote sidekicks, maar ik zou haar direct (en timing is het allerbelangrijkst) een draai om de achterhand gaan vragen: dan heeft ze haar achterbenen hard nodig op de grond! Als ze schopt met links, direct eigen rechterbeen naar achterleggen, iets neus naar rechts vragen, druk geven tot ze haar achterbenen neerzet en een mooie draai om de achterhand maakt. Niet vanuit boosheid (maar dat zie ik ook niet bij jou) maar gewoon vanuit een hele consequente opdracht: als jij dat doet, dan moet je van mij...... Maak er een oefening van, geen vrijblijvende reaktie van haar kant: geef het een consequentie!

Je moet natuurlijk eerst uitsluiten, dat het vanuit pijn is, maar als ze zonder zadel dezelfde truukjes uithaalt, ligt het daar denk ik niet aan.
Zie het als truukjes: lach erom en verander het in een oefening, waarbij ze moet nadenken over wat ze doet: geef haar na afloop van elke oefening genoeg tijd, om erover na te denken en bij die van mij helpt het eigenlijk altijd.
Achteraf gezien, is het toch een manier van doorpakken (ik liet altijd veel teveel HAAR zin krijgen) maar dan wel op een manier waar ikzelf achter kan staan!

Succes, Bianca