Arina Bezemer schreef op maandag 22 februari 2010, 21:31:


Daar heeft ze ook gelijk in. Maar benen accepteren die afhangen is net als accepteren dat je een hand op haar legt, dat is niet claimend, niet sturend, niet dwingend. Benen accepteren die druk uitoefenen/porren/duwen is een ander verhaal.
Probeer eens bij het voorwaarts gaan je billen strak te maken met je bovenlichaam een fractie naar achteren, alsof je op een schommel zit die je aanduwt. Veel 'ritselpaarden' reageren daar goed op.

Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 22:05:


Ja ga ik testen!

De ene merrie die ik rij, de andere trouwens ook toen ze jonger was, vond opzadelen helemaal niks.
Ik heb het stap voor stap uitgebouwd, net als het opstappen trouwens, ook op deze manier een super resultaat. (opstappen beloonde ik met stilblijven staan er gelijk af/voet uit beugel etc.) belonen voor het goede.

Niet afleiden maar het zadelen "prettig' maken. Ik kwam aanlopen met zadel en oortjes naar voren gelijk een brokje. Met zadel en al weer omdraaien. Weer omdraaien naar het paard en zodra oortjes naar voren brokje (of click en brokje). Toen met oortje naar voren op rug etc.
Andere merrie met aansingelen: singel niet vast maar zodra oortjes naar voren brokje, singel pakken, zodra oortjes naar voren brokje. Singel eerste gaatje oortjes naar voren brokje. Dus nagatief negeren, positief gelijk belonen.
Als ik nu op ga zadelen/aansingelen kijkt ze me met oortjes naar voren aan .

Ik zou haar dus absoluut niet afleiden, maar ook hierin ermee confronteren en lang de tijd nemen, en eerst het goede nog 2 keer herhalen,en dan door naar stap 2.
Anita

Anita Cats schreef op maandag 22 februari 2010, 22:26:


Ja daar ben ik het dan wél weer helemaal mee eens.

Ook met de gewichtshulpen-tips. Of je nu gewichtshulpen leert geven of (voorlopig) een stemsignaal gebruikt, dat vind ik niet belangrijk. Waar het (mij) om gaat is zoeken naar een manier om aan te draven / te versnellen, zonder dat je benen tegen Kiyasa aan "bonken" (hm, bonken is een wat overdreven negatief woord maar je snapt hopelijk wat ik bedoel).

Ook super dat je al bezig bent met clicker training! Heb je al bedacht dat je dat ook onder zadel kunt toepassen? Heuptasje of zo om met de beloning-hapjes erin, aandraven zonder te veel beengebruik (dus met stemsignaal en/of gewichtshulp. Draaft ze braaf aan zonder gedoe, zeg jij YESS. Dan mág je paard meteen stoppen (niet corrigeren als ze na een YESS stopt, dat is immers het signaal dat ze haar beloning in ontvangst mag komen nemen!). Doee paard het niet goed, dat aandraven dan doe je meteen rustig, zelfverzekerd en goedgemutst een nieuwe poging. Dat laatste doe je al prima!

Brokje (of wat je maar gebruikt) kun je gewoon aanreiken vanuit het zadel, soms geef je het links, soms rechts; is meteen een hals-buig-oefening voor haar (niet te moeilijk maken dat buigen met de hals, ze had d'r beloning immers al verdiend). Eerst YESS je al metéén na netjes aandraven. Gaat dat telkens goed, bouw je het langzaam uit (na 3 passen draven, na 8 passen, 20 passen, na drie passen plus inzetten van een volte, etc.). Zo wordt aandraven en dóór-draven leuk. Voor Kiyasa, en dús ook voor jou

Gaat je vast lukken! Veel plezier jullie met z'n tweetjes,
Karen

jennet schreef op maandag 22 februari 2010, 21:05:


Vooral doen !Herinner je het hoofd onder mijn arm ?

Telkens als je naar een dvd kijkt van bijvoorbeeld piet bakker, of parelli of wie dan ook, zie je vrij snel resultaat.
Je moet je dan realiseren dat het toch echt een groot verschil maakt of je met bv een tinker of een draver bezig bent. En dat is wel eens frustrerend. Natuurlijk kan je er aan werken je paard gevoeliger te maken, en dat moet ook. Maar het is gewoon zo dat je bij bijv. een draver alleen je vinger hoeft te wijzen en weg is ze! Terwijl een tinker(koudbloed) juist zo cool is dat ze denkt... wat is de haast????
Dat moet je dus rekening mee houden en dat was ik weer even vergeten. Je wil dan zo graag dat ze net als op de dvd meteen doen wat op de dvd zo makkelijk lijkt.
groetjes jean

De lipizzaner van Piet of de arabier die hij op de dvd laat zien, zijn natuurlijk al heel ver in de africhting. Maar de noorse tralala koudbloedmerrie, die gebruikt wordt om de beginselen van het langeteugelen (en alles wat daarin mis gaat), bepaald niet! Ik denk dat je je daaraan moet meten.

Ik begreep dat het een noorse draver is. Maar m.i. wel een koudbloed. Misschien heb je gelijk dat ik mij daar aan moet meten, maar evengoed leek dit paard aardig snel te reageren in vergelijking met die van mij
Het punt is ook dat ik dus nooit een zweep o.i.d. gebruik. Ze begrijpt dus absoluut niet dat een tikje betekent dat ze iets sneller moet gaan lopen. Stemgebruik zoals stappen, draf enz begrijpt ze goed maar de versnelling niet. Enfin, weer een uitdaging!
Gr. jean

Jessica Monnikendam schreef op maandag 22 februari 2010, 20:41:


nou, dan is aaien duidelijk geen beloning voor dit paard.
Beloon haar dan met wat ze wél waardeert, er moet toch íets zijn?

Ik heb zelf een licht flegmatiek paard -Buck- en die wordt met werk aan de hand of langeteugelen erg vlijtig van voerbeloningen. Minimale korreltjes (het gaat om de smaak, niet de hoeveelheid) tijdens het werk lokken grote activiteit uit, dus je krijgt hem makkelijk aan het dansen als er af en toe een brokje ingaat. En wanneer een paard eenmaal in die danstbereidheidsstand staat, kun je leuk aan het werk en wat meer gymnastiek vragen.
Idee?

Arina Bezemer schreef :

Arina, ik ben nog aan het bijlezen dus ik loop het risico dat er al veel geschreven is nav je tweede filmpje, maar ook ik vind dat je het beslist niet slecht doet. Ik vind jou helemaal geen beginner!

Ja, je benen wiebelen wat; een tip misschien: Let op je ademhaling en ga meer vanuit je buik ademen, dan 'zak je meer ín je paard' ipv erbovenop te zitten en word je nog meer één met de bewegingen van Kyasa. Verder blijf je vrij steady vragen als je iets gedaan wilt hebben, bijvoorbeeld een bochtje naar links. Ik vind dat heel goed van je. Niet opgeven maar gewoon rustig blijven doorvragen en gelijk belonen voor elke goede actie. Aangezien ik (nog steeds) geen geluid bij de filmpjes heb kon ik niet goed zien/horen of jij na een paar rondjes vraagt om in stap te gaan of dat K dit uit eigen initiatief doet. Probeer het in elk geval bij jezelf te houden maar blijf hierbij wel voelen dat wanneer zij laat merken dat ze liever in stap gaat, JIJ haar in stap vraagt en niet andersom. Zo kon je haar toch tegemoet zonder dat zij zelf mag lopen beslissen.

.... en verder maar weer met lezen....

Groetjes, Pien

Anita Cats schreef op zondag 14 februari 2010, 13:12:


Ow ja, er is verschil, probeer maar eens uit terwijl je op je burostoel zit:

Hak naar beneden, nadruk ligt op de hak, spieren in je voet en onderbeen spannen, enkelgewricht is redelijk onbeweeglijk dus energie kan niet tot in je voeten komen (nodig om te gronden en alles goed te laten stromen). Je rijdt dan met spierspanning.

Bij tenen omhoog, en dan specifiek je kleine teen, kan je enkelgewricht losser blijven, rijd je met verende enkels en minder spierspanning, waardoor je beter kunt gronden en alles laten stromen.
Bovendien, door je kleine teen omhoog te brengen, is er een rechstreekse verbinding naar je gluteus maximus spier die zich onderin je billen bevindt. Daardoor kun je je bekken beter kantelen hetgeen je bekken de ruimte geeft om dieper in het zadel te zitten, de bewegingen van je paard te volgen en vanuit je bekken te rijden.

Niks zweverigs, gewoon rijtechniek om tot een nog betere zit te komen
Heel erg Centered Riding dus!

Groet, Pien